خدا، نوح و پسرانش را برکت داد و به ایشان فرمود: «بارور و زیاد شوید و زمین را پُر سازید. |
همهٔ حیوانات و خزندگان زمین، پرندگان هوا و ماهیان دریا از شما خواهند ترسید، زیرا همهٔ آنها را زیر سلطهٔ شما قرار دادهام. |
من آنها را برای خوراک به شما دادهام، همانطور که گیاهان سبز را به شما بخشیدم. |
اما گوشت را با خونش که بدان حیات میبخشد نخورید. |
و من تاوان خون شما را باز میستانم. آن را از هر جانوری باز میستانم. تاوان جان انسان را از دست همنوعش نیز باز میستانم. |
هر که خون انسانی را بریزد، خون او نیز به دست انسان ریخته خواهد شد؛ زیرا خدا انسان را به صورت خود آفرید. |
و اما شما، فرزندان زیاد تولید کنید و زمین را پُر سازید.» |
سپس خدا به نوح و پسرانش فرمود: |
«من با شما و با نسلهای آیندهٔ شما عهد میبندم، |
و نیز با تمام حیواناتی که با شما در کشتی بودند یعنی همۀ پرندگان، چارپایان و جانوران. |
بله، من با شما عهد میبندم که بعد از این هرگز موجودات زنده را بهوسیلۀ طوفان هلاک نکنم و زمین را نیز دیگر بر اثر طوفان خراب ننمایم. |
این است نشان عهد جاودانی من: |
رنگینکمان خود را در ابرها میگذارم و این نشان عهدی خواهد بود که من با جهان بستهام. |
وقتی ابرها را بالای زمین بگسترانم و رنگینکمان دیده شود، |
آنگاه قولی را که به شما و تمام جانداران دادهام به یاد خواهم آورد و دیگر هرگز تمام موجودات زنده بهوسیلهٔ طوفان هلاک نخواهند شد. |
وقتی رنگینکمان را در ابرها ببینم، عهد جاودانی میان خدا و هر موجود زنده بر زمین را به یاد خواهم آورد.» |
سپس خدا به نوح گفت: «این رنگینکمان نشان عهدی است که من با تمام موجودات زندهٔ روی زمین میبندم.» |
سه پسر نوح که از کشتی خارج شدند، سام و حام و یافث بودند. (حام پدر قوم کنعان است.) |
همه قومهای دنیا از سه پسر نوح به وجود آمدند. |
نوح به کار کشاورزی مشغول شد و تاکستانی غرس نمود. |
روزی که شراب زیاد نوشیده بود، در حالت مستی در خیمهاش برهنه خوابید. |
حام، پدر کنعان، برهنگی پدر خود را دید و بیرون رفته به دو برادرش خبر داد. |
سام و یافث با شنیدن این خبر، ردایی روی شانههای خود انداخته عقبعقب به طرف پدرشان رفتند تا برهنگی او را نبینند. سپس او را با آن ردا پوشانیدند. |
وقتی نوح به حال عادی برگشت و فهمید که حام چه کرده است، |
گفت: «کنعان ملعون باد. برادران خود را بندهٔ بندگان باشد.» |
و نیز گفت: «متبارک باد یهوه، خدای سام! کنعان بندهٔ او باشد. |
خدا زمین یافث را وسعت بخشد، و او را شریک سعادت سام گرداند، و کنعان بندهٔ او باشد.» |
پس از طوفان، نوح ۳۵۰ سال دیگر عمر کرد |
و در سن ۹۵۰ سالگی وفات یافت. |