उपदेशक 12
1 १ तू आपल्या तारुण्याच्या दिवसातसुद्धा आपल्या निर्माणकर्त्याला स्मर. अनर्थाचे दिवस येण्यापूर्वी, आणि तेव्हा अशी वर्षे येण्यापूर्वी तू म्हणशील, त्यामध्ये मला काही सुख नाही.
Kai loe to baktih hmuennawk nuiah anghoehaih ka tawn ai, tiah na thuihaih saning mah pha thuih ai vop moe, sethaih aninawk mah na pha thuih ai nathuem, na qoeng li naah, nang Sahkung Sithaw to panoek ah;
to baktih atue loe ni hoi ni aengh om mak ai, khrah hoi cakaeh doeh aang mak ai, kho angzoh moe, tamai anghmat phaenghaih atue ah om tih;
3 ३ त्यावेळी महालाचे पहारेकरी थरथरतील आणि बळकट मनुष्य वाकतील, आणि दळणाऱ्या स्त्रिया थांबतील कारण त्या थोड्या आहेत, आणि ज्या खिडक्यातून पाहणाऱ्या आहेत त्यांना स्पष्ट दिसणार नाही.
im toep kaminawk loe tasoeh o tih, thacak kaminawk loe kaengkuu o tih, kami tamsi pongah cang kae kaminawk loe anghak o tih, thokbuem hoiah khen kaminawk loe hnu o thai mak ai boeh;
4 ४ त्यासमयी जेव्हा रस्त्यातील दरवाजे बंद होतील आणि जात्याचा आवाज थांबेल, तेव्हा पक्ष्याच्या शब्दाने मनुष्य बिथरेल, आणि मुलींच्या गायनाचास्वर लुप्त होईल.
cang kaehhaih atuenh thazok boeh, to naah lampui taeng ih thoknawk to khaa o tih; tavaa ih lok thaih naah anih to angthawk tih, laasah nongpatanawk mah laa lok kahnaem ah laa to sah o tih;
5 ५ तेव्हा मनुष्यास उंचावरच्या ठिकाणांची आणि रस्त्यावरील पुढील धोक्यांची भीती वाटेल, आणि तेव्हा बदामाचे झाड फुलेल, आणि तेव्हा टोळ स्वतःपुढे भारी असा वाटेल, आणि तेव्हा स्वाभाविक इच्छा दुर्बल होईल. नंतर मनुष्य आपल्या सनातन घरास जातो, आणि शोक करणारे रस्त्यात फिरतात.
nihcae mah kasang ahmuen to zii o tih, loklam ah zithaih to om tih, almond thing loe tadok tacawt ueloe, pakhuh loe nang han hmuen kazit ah om tih, koehhaih palungthin to thazok tih boeh; kami loe angmah ih dungzan im ah caeh boeh pongah, palungsae kaminawk loe loklam ah caeh o tih:
6 ६ तू आपल्या निर्माणकर्त्याचे स्मरण कर, रुप्याची तार तुटण्यापूर्वी किंवा सोन्याचा कटोरा चेपण्यापूर्वी, अथवा झऱ्याजवळ घागर फुटण्यापूर्वी, अथवा पाण्याचा रहाट विहिरीकडे मोडला जाईल,
to tih ai boeh loe sumkanglung aqui khramhaih maw, sui boengloeng koihhaih maw, tuibap tui sohhaih laom koihhaih maw, to tih ai boeh loe tuikung ah khok angkhaehhaih to om tih.
Maiphu loe a ohhaih long ah amlaem let ueloe, muithla loe paekkung Sithaw khaeah amlaem let tih.
Azom pui ni! azom pui ni! Hmuen boih loe azom pui ah ni oh, tiah patukkung mah thuih.
9 ९ उपदेशक ज्ञानी होता आणि म्हणून तो लोकांस ज्ञान शिकवीत गेला. त्याने अभ्यास व निरक्षण करून व पुष्कळ म्हणीचा संच केला.
Patukkung loe palungha pongah, kaminawk hanah palunghahaih to patuk; ue, tha pathokhaih hoiah pakrong pacoengah, pop parai palunghahaih loknawk to a sak.
Patukung loe tapom thaih koiah kaom loknawk to hnuk thai hanah pakrong, anih mah tarik ih loknawk loe toeng moe, loktang lok ah oh.
11 ११ ज्ञानाची वचने आरींसारखी आहेत. शिक्षकाची त्याच्या म्हणीच्या संग्रहातील वचने खोल ठोकलेल्या खिळ्यांसारखी आहेत. ती एकाच मेंढपाळाकडून शिकविण्यात आली आहेत.
Palungha kami ih loknawk loe, kamsum cung baktih, tuu toepkung mah tuu huih haih hanah patoh ih thingboeng, kaminawk mah thing nawnto takhing haih, sumdiknawk baktiah oh.
12 १२ माझ्या मुला, त्याखेरीज अधिक सावध रहा. पुष्कळ पुस्तके रचण्याला, काही अंत नाही. खूप अभ्यास देहाला थकवा आणेल.
To pacoengah ka capa, to baktih loknawk hoi thuitaek ih kami ah om ah; cabu sakhaih loe boeng thai ai; kapop ah amtukhaih mah takpum angphosak.
13 १३ याविषयाचा शेवट हाच आहे, सर्व काही ऐकल्यानंतर, तू देवाचे भय धर आणि त्याच्या आज्ञा पाळ. कारण सर्व मानवजातीचे सारे कर्तव्य हेच आहे.
Sangqum boih ah lok pakhaphaih loe hae tiah oh; Sithaw to zii ah loe, a paek ih loknawk to pakuem ah; hae loe kami mah hing thung sak han ih tok ah oh.
14 १४ देव सगळ्या कृत्यांचा न्याय करील, त्याबरोबर प्रत्येक गुप्त गोष्टीचा, मग ती वाईट असो किंवा चांगली.
Kasae maw, kahoih maw, tamquta hoiah sak ih hmuen baktih, sak ih hmuennawk baktih toengah Sithaw mah lokcaek tih.
