२ करि. 2

1 १ कारण मी स्वतःशी ठरवले होते की, मी पुन्हा दुःख देण्यास तुमच्याकडे येऊ नये.

അപരഞ്ചാഹം പുനഃ ശോകായ യുഷ്മത്സന്നിധിം ന ഗമിഷ്യാമീതി മനസി നിരചൈഷം|

2 २ कारण जर मी तुम्हास दुःख देतो, तर ज्याला माझ्यामुळे दुःख होते त्याच्यावाचून मला आनंदित करणारा कोण आहे?

യസ്മാദ് അഹം യദി യുഷ്മാൻ ശോകയുക്താൻ കരോമി തർഹി മയാ യഃ ശോകയുക്തീകൃതസ്തം വിനാ കേനാപരേണാഹം ഹർഷയിഷ്യേ?

3 ३ आणि मी हेच लिहिले होते, म्हणजे मी आल्यावर ज्यांच्याविषयी मी आनंद करावा त्यांच्याकडून मला दुःख होऊ नये, मला तुम्हा सर्वांविषयी विश्वास आहे की, माझा आनंद तो तुम्हा सर्वांचादेखील आहे.

മമ യോ ഹർഷഃ സ യുഷ്മാകം സർവ്വേഷാം ഹർഷ ഏവേതി നിശ്ചിതം മയാബോധി; അതഏവ യൈരഹം ഹർഷയിതവ്യസ്തൈ ർമദുപസ്ഥിതിസമയേ യന്മമ ശോകോ ന ജായേത തദർഥമേവ യുഷ്മഭ്യമ് ഏതാദൃശം പത്രം മയാ ലിഖിതം|

4 ४ कारण, मी दुःखाने, मनाच्या तळमळीने व अश्रू गाळीत तुम्हास लिहिले ते तुम्ही दुःखी व्हावे म्हणून नाही पण तुमच्यावर जी माझी प्रीती आहे तिची खोली तुम्हास समजावी.

വസ്തുതസ്തു ബഹുക്ലേശസ്യ മനഃപീഡായാശ്ച സമയേഽഹം ബഹ്വശ്രുപാതേന പത്രമേകം ലിഖിതവാൻ യുഷ്മാകം ശോകാർഥം തന്നഹി കിന്തു യുഷ്മാസു മദീയപ്രേമബാഹുല്യസ്യ ജ്ഞാപനാർഥം|

5 ५ जर कोणी दुःख दिले असेल, तर त्याने केवळ मलाच दुःख दिले, असे नाही, तर काही प्रमाणात तुम्हा सर्वांना दिले आहे. त्यासंबंधी मी फार कठीण होऊ इच्छीत नाही.

യേനാഹം ശോകയുക്തീകൃതസ്തേന കേവലമഹം ശോകയുക്തീകൃതസ്തന്നഹി കിന്ത്വംശതോ യൂയം സർവ്വേഽപി യതോഽഹമത്ര കസ്മിംശ്ചിദ് ദോഷമാരോപയിതും നേച്ഛാമി|

6 ६ अशा मनुष्यास ही बहुमताने दिली ती शिक्षा पुरे.

ബഹൂനാം യത് തർജ്ജനം തേന ജനേനാലമ്ഭി തത് തദർഥം പ്രചുരം|

7 ७ म्हणून, उलट त्यास क्षमा करून तुम्ही त्याचे सांत्वन करावे; यासाठी की अति दुःखाने तो दबून जाऊ नये.

അതഃ സ ദുഃഖസാഗരേ യന്ന നിമജ്ജതി തദർഥം യുഷ്മാഭിഃ സ ക്ഷന്തവ്യഃ സാന്ത്വയിതവ്യശ്ച|

8 ८ म्हणून मी तुम्हास विनंती करतो की, त्याच्यावर तुमची प्रीती आहे अशी त्याची खातरी करून द्या.

ഇതി ഹേതോഃ പ്രർഥയേഽഹം യുഷ്മാഭിസ്തസ്മിൻ ദയാ ക്രിയതാം|

9 ९ कारण मी तुम्हास या हेतूने लिहिले आहे की, तुम्ही परीक्षेत टिकता की नाही व प्रत्येक बाबतीत तुम्ही आज्ञाधारक राहता की नाही हे पाहावे.

യൂയം സർവ്വകർമ്മണി മമാദേശം ഗൃഹ്ലീഥ ന വേതി പരീക്ഷിതുമ് അഹം യുഷ്മാൻ പ്രതി ലിഖിതവാൻ|

10 १० ज्या कोणाला तुम्ही कशाची क्षमा करता त्यास मीही क्षमा करतो, कारण मी क्षमा केली असेल तर ज्या कशाची कोणाला मी क्षमा केली आहे, त्यास तुमच्याकरीता, मी ख्रिस्ताच्या समक्ष केली आहे.

യസ്യ യോ ദോഷോ യുഷ്മാഭിഃ ക്ഷമ്യതേ തസ്യ സ ദോഷോ മയാപി ക്ഷമ്യതേ യശ്ച ദോഷോ മയാ ക്ഷമ്യതേ സ യുഷ്മാകം കൃതേ ഖ്രീഷ്ടസ്യ സാക്ഷാത് ക്ഷമ്യതേ|

11 ११ यासाठी सैतानाने आपल्याला ठकवू नये; कारण आपण त्याच्या दुष्ट योजना जाणत नाही असे नाही.

ശയതാനഃ കൽപനാസ്മാഭിരജ്ഞാതാ നഹി, അതോ വയം യത് തേന ന വഞ്ച്യാമഹേ തദർഥമ് അസ്മാഭിഃ സാവധാനൈ ർഭവിതവ്യം|

12 १२ आणि पुढे जेव्हा मी ख्रिस्ताच्या सुवार्तेसाठी त्रोवस शहरास आल्यावर आणि प्रभूकडून माझ्यासाठी एक द्वार उघडले गेले,

അപരഞ്ച ഖ്രീഷ്ടസ്യ സുസംവാദഘോഷണാർഥം മയി ത്രോയാനഗരമാഗതേ പ്രഭോഃ കർമ്മണേ ച മദർഥം ദ്വാരേ മുക്തേ

13 १३ माझा बंधू तीत हा मला सापडला नाही म्हणून माझ्या जीवाला चैन पडेना. मग तेथल्या लोकांचा निरोप घेऊन मी मासेदोनियास निघून गेलो.

സത്യപി സ്വഭ്രാതുസ്തീതസ്യാവിദ്യമാനത്വാത് മദീയാത്മനഃ കാപി ശാന്തി ർന ബഭൂവ, തസ്മാദ് അഹം താൻ വിസർജ്ജനം യാചിത്വാ മാകിദനിയാദേശം ഗന്തും പ്രസ്ഥാനമ് അകരവം|

14 १४ पण देवाचे आभार मानतो जो ख्रिस्तामध्ये नेहमी आम्हास विजयाने नेतो आणि त्याच्याविषयीच्या ज्ञानाचा सुगंध प्रत्येक ठिकाणी आमच्याद्वारे सगळीकडे पसरवितो.

യ ഈശ്വരഃ സർവ്വദാ ഖ്രീഷ്ടേനാസ്മാൻ ജയിനഃ കരോതി സർവ്വത്ര ചാസ്മാഭിസ്തദീയജ്ഞാനസ്യ ഗന്ധം പ്രകാശയതി സ ധന്യഃ|

15 १५ कारण ज्यांचे तारण होत आहे अशा लोकात आणि ज्यांचा नाश होत आहे अशा लोकात आम्ही देवाला ख्रिस्ताचा सुवास आहोत.

യസ്മാദ് യേ ത്രാണം ലപ്സ്യന്തേ യേ ച വിനാശം ഗമിഷ്യന്തി താൻ പ്രതി വയമ് ഈശ്വരേണ ഖ്രീഷ്ടസ്യ സൗഗന്ധ്യം ഭവാമഃ|

16 १६ ज्या लोकांचा नाश होत आहे, मृत्युचा मरणसूचक वास आणि जे तारले गेले आहेत, जीवनाकडे नेणारा जीवनाचा वास आहोत आणि या गोष्टींसाठी कोण लायक आहे?

വയമ് ഏകേഷാം മൃത്യവേ മൃത്യുഗന്ധാ അപരേഷാഞ്ച ജീവനായ ജീവനഗന്ധാ ഭവാമഃ, കിന്ത്വേതാദൃശകർമ്മസാധനേ കഃ സമർഥോഽസ്തി?

17 १७ कारण दुसर्‍या कित्येकांसारखे देवाच्या वचनाची भेसळ करणारे आम्ही नाही पण आम्ही शुद्ध भावाने, देवाचे म्हणून देवाच्या दृष्टीपुढे ख्रिस्तात बोलतो.

അന്യേ ബഹവോ ലോകാ യദ്വദ് ഈശ്വരസ്യ വാക്യം മൃഷാശിക്ഷയാ മിശ്രയന്തി വയം തദ്വത് തന്ന മിശ്രയന്തഃ സരലഭാവേനേശ്വരസ്യ സാക്ഷാദ് ഈശ്വരസ്യാദേശാത് ഖ്രീഷ്ടേന കഥാം ഭാഷാമഹേ|