< १ करि. 13 >

1 मी मनुष्यांच्या आणि देवदूतांच्या भाषेत बोललो पण माझ्याठायी प्रीती नसली, तर मी वाजणारी थाळी किंवा झणझणणारी झांज असा आहे.
مَرْتْیَسْوَرْگِییاناں بھاشا بھاشَمانوہَں یَدِ پْریمَہِینو بھَوییَں تَرْہِ وادَکَتالَسْوَرُوپو نِنادَکارِبھیرِیسْوَرُوپَشْچَ بھَوامِ۔
2 आणि माझ्यात संदेश देण्याची शक्ती असली, मला सर्व रहस्ये कळली व सर्व ज्ञान अवगत झाले आणि मला डोंगर हलवता येतील इतका माझ्यात पूर्ण विश्वास असला पण माझ्याठायी प्रीती नसली, तर मी काही नाही.
اَپَرَنْچَ یَدْیَہَمْ اِیشْوَرِییادیشاڈھْیَح سْیاں سَرْوّانِ گُپْتَواکْیانِ سَرْوَّوِدْیانْچَ جانِییاں پُورْنَوِشْواسَح سَنْ شَیلانْ سْتھانانْتَرِیکَرْتُّں شَکْنُیانْچَ کِنْتُ یَدِ پْریمَہِینو بھَوییَں تَرْہْیَگَنَنِییَ ایوَ بھَوامِ۔
3 आणि जरी मी माझे सर्व धन गरजवंताच्या अन्नदानासाठी दिले आणि माझे शरीर होमार्पणासाठी दिले पण जर माझ्याठायी प्रीती नसली तर मला काही लाभ नाही.
اَپَرَں یَدْیَہَمْ اَنَّدانینَ سَرْوَّسْوَں تْیَجییَں داہَنایَ سْوَشَرِیرَں سَمَرْپَیییَنْچَ کِنْتُ یَدِ پْریمَہِینو بھَوییَں تَرْہِ تَتْسَرْوَّں مَدَرْتھَں نِشْپھَلَں بھَوَتِ۔
4 प्रीती सहनशील आहे, उपकारशील आहे, प्रीती हेवा करीत नाही; प्रीती बढाई मारीत नाही, फुगत नाही.
پْریمَ چِرَسَہِشْنُ ہِتَیشِ چَ، پْریمَ نِرْدْویشَمْ اَشَٹھَں نِرْگَرْوَّنْچَ۔
5 प्रीती गैरशिस्तपणे वागत नाही, स्वहित पाहत नाही, चिडत नाही, अपकार स्मरत नाही.
اَپَرَں تَتْ کُتْسِتَں ناچَرَتِ، آتْمَچیشْٹاں نَ کُرُتے سَہَسا نَ کْرُدھْیَتِ پَرانِشْٹَں نَ چِنْتَیَتِ،
6 प्रीती अनीतीत आनंद मानीत नाही. परंतु सत्याविषयी ती आनंद मानते.
اَدھَرْمّے نَ تُشْیَتِ سَتْیَ ایوَ سَنْتُشْیَتِ۔
7 प्रीती सर्व गोष्टी सहन करते, सर्व गोष्टींवर विश्वास ठेवते, सर्व गोष्टींची आशा करते, सर्व गोष्टी सहन करते.
تَتْ سَرْوَّں تِتِکْشَتے سَرْوَّتْرَ وِشْوَسِتِ سَرْوَّتْرَ بھَدْرَں پْرَتِیکْشَتے سَرْوَّں سَہَتے چَ۔
8 प्रीती कधीच संपत नाही; भविष्यवाण्या असतील त्या निरुपयोगी होतील, भाषा असतील त्या नाहीशा होतील, ज्ञान असेल ते नाहीसे होईल;
پْریمْنو لوپَح کَداپِ نَ بھَوِشْیَتِ، اِیشْوَرِییادیشَکَتھَنَں لوپْسْیَتے پَرَبھاشابھاشَنَں نِوَرْتِّشْیَتے جْنانَمَپِ لوپَں یاسْیَتِ۔
9 कारण आमचे ज्ञान अपूर्ण आहे, आम्ही अपूर्ण भविष्य सांगतो.
یَتوسْماکَں جْنانَں کھَنْڈَماتْرَمْ اِیشْوَرِییادیشَکَتھَنَمَپِ کھَنْڈَماتْرَں۔
10 १० पण जेव्हा पूर्णत्व येते तेव्हा जे अपूर्ण आहे ते नाहीसे केले जाईल.
کِنْتْوَسْماسُ سِدّھَتاں گَتیشُ تانِ کھَنْڈَماتْرانِ لوپَں یاسْیَنْتے۔
11 ११ जेव्हा मी मूल होतो, तेव्हा मूलासारखा बोलत असे, मी मूलासारखा विचार करीत असे. मुलासारखा समजत असे. परंतु जेव्हा मी मोठा झालो, तेव्हा मी लहानपणाच्या गोष्टी सोडून दिल्या आहेत.
بالْیَکالےہَں بالَ اِوابھاشے بالَ اِواچِنْتَیَنْچَ کِنْتُ یَووَنے جاتے تَتْسَرْوَّں بالْیاچَرَنَں پَرِتْیَکْتَوانْ۔
12 १२ आता आपण आरशात अस्पष्ट प्रतिबिंब पाहतो, परंतु जेव्हा पूर्णत्व येते तेव्हा आपण समोरासमोर पाहू. आता मला अंशतःकळते, पण नंतर मला जसे पूर्णपणे ओळखण्यात आले आहे, तसे मी पूर्णपणे ओळखीन,
اِدانِیمْ اَبھْرَمَدھْییناسْپَشْٹَں دَرْشَنَمْ اَسْمابھِ رْلَبھْیَتے کِنْتُ تَدا ساکْشاتْ دَرْشَنَں لَپْسْیَتے۔ اَدھُنا مَمَ جْنانَمْ اَلْپِشْٹھَں کِنْتُ تَداہَں یَتھاوَگَمْیَسْتَتھَیواوَگَتو بھَوِشْیامِ۔
13 १३ सारांश, विश्वास, आशा आणि प्रीती ही तिन्ही कायम राहतात. पण यामध्ये प्रीती श्रेष्ठ आहे.
اِدانِیں پْرَتْیَیَح پْرَتْیاشا پْریمَ چَ تْرِینْییتانِ تِشْٹھَنْتِ تیشاں مَدھْیے چَ پْریمَ شْریشْٹھَں۔

< १ करि. 13 >