اصل و نسب تمام اسرائیلیها در کتاب «تاریخ پادشاهان اسرائیل» نوشته شد. مردم یهودا به سبب بتپرستی به بابِل تبعید شدند. |
نخستین گروهی که از تبعید بازگشتند و در شهرهای قبلی خود ساکن شدند، شامل خاندانهایی از قبایل اسرائیل، کاهنان، لاویان و خدمتگزاران خانهٔ خدا بودند. |
از قبیلههای یهودا، بنیامین، افرایم و منسی عدهای به اورشلیم بازگشتند تا در آنجا ساکن شوند. |
از قبیلهٔ یهودا خاندانهای زیر که جمعاً ۶۹۰ نفر بودند در اورشلیم سکونت گزیدند: خاندان عوتای (عوتای پسر عمیهود، عمیهود پسر عمری، عمری پسر امری، امری پسر بانی بود) از طایفۀ فارص (فارص پسر یهودا بود)؛ خاندان عسایا (عسایا پسر ارشد شیلون بود) از طایفهٔ شیلون؛ خاندان یعوئیل از طایفهٔ زارح. |
از قبیلهٔ بنیامین خاندانهای زیر که جمع ۹۵۶ نفر بودند در اورشلیم سکونت گزیدند: خاندان سلو (سلو پسر مشلام نوهٔ هودویا نبیرهٔ هسنوآه بود)؛ خاندان یبنیا (یبنیا پسر یروحام بود)؛ خاندان ایله (ایله پسر عزی و نوهٔ مکری بود)؛ خاندان مشلام (مشلام پسر شفطیا نوهٔ رعوئیل و نبیرهٔ یبنیا بود). |
کاهنانی که در اورشلیم ساکن شدند، اینها بودند: یدعیا، یهویاریب، یاکین و عزریا (پسر حلقیا، حلقیا پسر مشلام، مشلام پسر صادوق، صادوق پسر مرایوت، مرایوت پسر اخیطوب). عزریا سرپرست خانهٔ خدا بود. |
یکی دیگر از کاهنان عدایا نام داشت. (عدایا پسر یروحام، یروحام پسر فشحور، فشحور پسر ملکیا بود.) کاهن دیگر معسای بود. (معسای پسر عدیئیل، عدیئیل پسر یحزیره، یحزیره پسر مشلام، مشلام پسر مشلیمیت، مشلیمیت پسر امیر بود.) |
این کاهنان و خاندانهایشان جمعاً ۱٬۷۶۰ نفر میشدند. همگی ایشان شایستگی خدمت در خانۀ خدا را داشتند. |
لاویانی که در اورشلیم ساکن شدند عبارت بودند از: شمعیا (پسر حشوب، نوه عزریقام و نبیرهٔ حشبیا که از طایفهٔ مراری بود): بقبقر؛ حارش؛ جلال؛ متنیا (پسر میکا، نوه زکری و نبیرهٔ آساف)؛ عوبدیا (پسر شمعیا، نوهٔ جلال و نبیرهٔ یِدوتون)؛ برخیا (پسر آسا و نوهٔ القانه که در ناحیهٔ نطوفاتیان ساکن بود). |
نگهبانانی که در اورشلیم ساکن شدند عبارت بودند از: شلوم (رئیس نگهبانان)، عقوب، طلمون و اخیمان که همه لاوی بودند. ایشان هنوز مسئول نگهبانی دروازهٔ شرقی کاخ سلطنتی هستند. |
نسل شلوم از قوری و ابیاساف به قورح میرسید. شلوم و خویشاوندان نزدیکش که از نسل قورح بودند جلوی دروازهٔ خانهٔ خدا نگهبانی میدادند، درست همانطور که اجدادشان مسئول نگهبانی مدخل خیمهٔ عبادت بودند. |
در آن زمان فینحاس پسر العازار، بر کار آنها نظارت میکرد و خداوند با او بود. |
زکریا پسر مشلمیا مسئول نگهبانی مدخل خیمۀ ملاقات بود. |
تعداد نگهبانان ۲۱۲ نفر بود. آنها مطابق نسب نامههایشان از روستاها انتخاب شدند. اجداد آنها بهوسیلۀ داوود پادشاه و سموئیل نبی به این سمت تعیین شده بودند. |
مسئولیت نگهبانی دروازههای خانهٔ خداوند به عهدهٔ آنها و فرزندانشان گذاشته شده بود. |
این نگهبانان در چهار طرف خانهٔ خداوند شرق و غرب، شمال و جنوب مستقر شدند. |
خویشاوندان ایشان که در روستاها بودند هر چند وقت یکبار برای یک هفته به جای آنها نگهبانی میدادند. |
ریاست نگهبانان را چهار لاوی به عهده داشتند که شغلهایشان بسیار حساس بود. آنها مسئولیت اتاقها و خزانههای خانۀ خدا را به عهده داشتند. |
خانههای ایشان نزدیک خانهٔ خدا بود چون میبایست آن را نگهبانی میکردند و هر روز صبح زود دروازهها را باز مینمودند. |
بعضی از لاویان مسئول نگهداری ظروفی بودند که برای قربانی کردن از آنها استفاده میشد. هر بار که این ظروف را به جای خود برمیگرداندند، با دقت آنها را میشمردند تا گم نشوند. |
دیگران مأمور حفظ اثاث خانهٔ خدا و نگهداری از آرد نرم، شراب، روغن زیتون، بخور و عطریات بودند. |
بعضی از کاهنان، عطریات تهیه میکردند. |
مَتّیتیا (یکی از لاویان و پسر بزرگ شلوم قورحی)، مسئول پختن نانی بود که به خدا تقدیم میشد. |
بعضی از افراد خاندان قهات مأمور تهیهٔ نان حضور روز شَبّات بودند. |
برخی از خاندانهای لاوی مسئولیت موسیقی خانهٔ خدا را به عهده داشتند. سران این خاندانها در اتاقهایی که در خانهٔ خدا بود، زندگی میکردند. ایشان شب و روز آمادهٔ خدمت بودند و مسئولیت دیگری نداشتند. |
تمام افرادی که در بالا نام برده شدند، طبق نسب نامههایشان، سران خاندانهای لاوی بودند. این رهبران در اورشلیم زندگی میکردند. |
یعیئیل شهر جبعون را بنا کرد و در آنجا ساکن شد. نام زن او معکه بود. |
پسر ارشد او عبدون و پسران دیگرش عبارت بودند از: صور، قیس، بعل، نیر، ناداب، |
جدور، اخیو، زکریا و مقلوت. |
مقلوت پدر شمام بود. این خانوادهها با هم در اورشلیم زندگی میکردند. |
نیر پدر قیس، قیس پدر شائول، و شائول پدر یوناتان، ملکیشوع، ابیناداب و اشبعل بود. |
یوناتان پدر مفیبوشت، مفیبوشت پدر میکا، |
میکا پدر فیتون، مالک، تحریع و آحاز، |
آحاز پدر یعره، یعره پدر علمت، عزموت و زمری، زمری پدر موصا، |
موصا پدر بنعا، بنعا پدر رفایا، رفایا پدر العاسه و العاسه پدر آصیل بود. |
آصیل شش پسر داشت به اسامی: عزریقام، بکرو، اسماعیل، شعریا، عوبدیا و حانان. |