< Roma 15 >
1 Ko te mahi tika ma tatou, ma te hunga kaha, he pikau i nga ngoikoretanga o te hunga kahakore; kaua hoki e whai i ta tatou ake i ahuareka ia.
Nous devons donc, nous qui sommes plus forts, supporter les faiblesses des infirmes, et ne pas nous complaire en nous-mêmes.
2 Me whai tena, tena o tatou kia ahuareka mai tona hoa, tona hoa mo te mea e pai ana hei hanga i tona whakapono.
Que chacun de vous ait de la complaisance pour son prochain en ce qui est bien, pour l’édification.
3 Kihai hoki a te Karaiti i whai ki tana ake i ahuareka ai; engari i rite ki te mea kua oti te tuhituhi, Ko nga tawainga a te hunga e tawai ana i a koe kua tau ki ahau.
Car le Christ ne s’est point complu en lui-même; mais, comme il est écrit: Les outrages de ceux qui vous outrageaient sont tombés sur moi.
4 Ko nga mea katoa hoki i tuhituhia i mua he mea tuhituhi hei whakaako i a tatou, kia whai tumanakohanga ai tatou, i te mea ka whakamanawanui, ka whakamarietia hoki e nga karaipiture.
Car tout ce qui est écrit a été écrit pour notre instruction, afin que par la patience et la consolation des Ecritures nous ayons l’espérance.
5 Heoi ma te Atua o te manawanui, o te whakamarie, e hoatu ki a koutou kia kotahi te whakaaro o tetahi ki tetahi, kia rite ki ta Karaiti Ihu:
Que le Dieu de patience et de consolation vous donne donc d’être unis de sentiments les uns aux autres, selon Jésus-Christ;
6 Kia kotahi ai te whakaaro, kia kotahi ai te mangai, e whakakororia ai koutou i te Atua, ara i te Matua o to tatou Ariki, o Ihu Karaiti.
Afin que d’un même cœur et d’une même bouche vous rendiez gloire à Dieu et au Père de Notre Seigneur Jésus-Christ.
7 Na, me whakahoa koutou tetahi ki tetahi, kia rite ki a te Karaiti i mea nei i a tatou hei hoa mona, kia whai kororia ai te Atua.
C’est pourquoi, soutenez-vous les uns les autres, comme le Christ vous a soutenus pour la gloire de Dieu.
8 Ko taku kupu hoki tenei, i meinga a te Karaiti hei minita ki te kotinga, he whakaaro ki te pono o te Atua, kia u ai nga mea i whakaaria ki nga matua:
Car je dis que le Christ Jésus a été le ministre de la circoncision, pour justifier la véracité de Dieu et confirmer les promesses faites à nos pères;
9 Kia whakakororia ai hoki nga Tauiwi i te Atua mo tana mahi tohu, kia pera ai me te mea i tuhituhia, Mo konei ka whakawhetai ahau ki a koe i waenganui o nga tauiwi, ka himene ki tou ingoa.
Et afin que les nations glorifiassent Dieu de sa miséricorde, selon qu’il est écrit: C’est pour cela, Seigneur, que je vous confesserai parmi les nations, et que je chanterai votre nom.
10 Tenei ano tetahi kupu ana, Kia hari tahi, e nga Tauiwi, me tana iwi.
L’Ecriture dit encore: Réjouissez-vous, nations, avec son peuple.
11 Tenei ano hoki, Whakamoemititia te Ariki, e nga Tauiwi katoa; whakamoemititia ano ia, e nga iwi katoa.
Et ailleurs: Nations, louez toutes le Seigneur; peuples, exaltez-le tous.
12 E mea ana hoki a Ihaia, Tera e whai pakiaka a Hehe, me tetahi e whakatika ake ana hei rangatira mo nga Tauiwi; ko ia hei tumanakohanga ma nga Tauiwi.
Et Isaïe dit aussi: Viendra la racine de Jessé, et celui qui s’élèvera pour gouverner les nations, et c’est en lui que les nations mettront leur espérance.
13 Na, ma te Atua, nana nei te tumanako, e whakaki koutou ki te hari katoa, ki te rangimarie, i runga i te whakapono, kia hua ai to koutou tumanako, i runga i te kaha o te Wairua Tapu.
Que le Dieu de l’espérance vous remplisse donc de toute joie et de toute paix dans votre foi, afin que vous abondiez dans l’espérance et dans la vertu de l’Esprit-Saint.
14 Na e u ana toku ake whakaaro ki a koutou, e oku teina, e ki ana koutou i te pai, whawhao rawa ki te matauranga katoa, a e taea ano e koutou te tohutohu tetahi i tetahi.
Pour moi, mes frères, je suis certain, en ce qui vous touche, que vous êtes pleins de charité, remplis de tout savoir, en sorte que vous pouvez vous instruire les uns les autres.
15 Otiia i nui ake ai toku maia ki te tuhituhi penei ki a koutou, e oku teina, he whakamahara ano i a koutou, he mea na te aroha noa kua homai nei ki ahau e te Atua.
Cependant je vous ai écrit ceci, mes frères, avec quelque hardiesse, comme pour réveiller votre mémoire, en vertu de la grâce que Dieu m’a donnée,
16 I meinga ai ahau hei minita ma Ihu Karaiti ki nga tauiwi, hei minita i te rongopai o te Atua, kia manakohia ai te whakahere o nga tauiwi, he mea whakatapu na te Wairua Tapu.
Pour être le ministre du Christ Jésus parmi les nations; en prêchant la sainteté de l’Evangile de Dieu, afin que l’oblation des gentils soit acceptée et sanctifiée dans l’Esprit-Saint.
17 Na, kua whai whakamanamanatanga nei ahau i roto i a Karaiti Ihu i nga mea a te Atua.
J’ai donc sujet de me glorifier auprès de Dieu, dans le Christ Jésus.
18 E kore hoki ahau e maia ki te korero ki etahi mea, ko nga mea anake kua mahia e te Karaiti na roto i ahau, hei mea kia ngohengohe mai nga Tauiwi, ara na taku kupu, na taku mahi,
Car je n’ose parler d’aucune des choses que le Christ ne fait pas par moi pour amener les Gentils à l’obéissance, par la parole et par les œuvres;
19 I runga i te kaha o nga tohu, o nga mea whakamiharo, i runga i te kaha o te Wairua Tapu; no ka whakapaua e ahau te kauwhau i te rongopai o te Karaiti atu i Hiruharama, a taka noa ki Iririkuma rawa;
Par la vertu des miracles et des prodiges, par la puissance de l’Esprit-Saint; de sorte que j’ai annoncé partout l’Evangile, depuis Jérusalem et les pays d’alentour jusqu’à Illyrie;
20 Ae ra, ko ia tenei taku tohe ki te kauwhau i te rongopai, ehara i te mea ki nga wahi kua whakahuatia nei a te Karaiti ki reira, kei hanga whare ahau ki runga ki a tetahi atu turanga:
Mais j’ai eu soin de ne point prêcher cet Evangile, là où le nom du Christ avait déjà été annoncé, afin de ne point bâtir sur le fondement d’autrui; mais, comme il est écrit:
21 Engari kia rite ki te mea i tuhituhia, E kite te hunga kihai nei i korerotia ia ki a ratou, a e matau te hunga kihai i rongo.
Ceux à qui on ne l’avait point annoncé, verront; et ceux qui ne l’ont point entendu, comprendront.
22 Na konei ano i maha ai oku whakawarenga, te tae atu ai ahau ki a koutou.
C’est pourquoi j’ai été souvent empêché d’aller vers vous, et je ne l’ai pas pu jusqu’à présent.
23 Otiia inaianei, kua kore nei he wahi moku i enei whenua, a, i te mea he maha nga tau i wawata ai ahau kia tae atu ki a koutou,
Cependant, rien maintenant ne me retenant en ces contrées, et ayant, depuis bien des années déjà, un grand désir d’aller vous voir,
24 Ina tupono taku haere ki Hipania; e tumanako ana hoki ahau kia kite i a koutou i taua haerenga oku, a kia kawea peratia atu ahau e koutou, ina ano ia kia matua rite tetahi wahi o toku ngakau i te kitenga i a koutou;
J’espère que lorsque je partirai pour l’Espagne, je vous verrai en passant, et que vous m’y conduirez, après que j’aurai un peu joui de vous.
25 Inaianei ia, e mea ana ahau, e haere ana tenei ahau ki Hiruharama, ki te mahi mea ma te hunga tapu.
Maintenant je vais à Jérusalem pour servir les saints.
26 Kua pai hoki a Makeronia raua ko Akaia kia meinga tetahi kohikohi ma nga mea rawakore o te hunga tapu i Hiruharama.
Car la Macédoine et l’Achaïe ont trouvé bon de faire quelques collectes en faveur des pauvres des saints qui sont à Jérusalem.
27 Ae ra, i pai ano ratou ki te pera, a e tika ana ano kia hoatu ki a ratou. I te mea kua uru nei nga Tauiwi ki a ratou mea o te wairua, waihoki he tika ano kia mahia e enei etahi mea o te kikokiko ma ratou.
Or il leur a plu ainsi, parce qu’ils leur sont redevables. Car si les gentils sont entrés en partage de leurs biens spirituels, ils doivent aussi leur faire part de leurs biens temporels.
28 Na, kia oti tenei i ahau, a hiri rawa tenei hua hei mea ma ratou, ka tika atu ahau ma koutou na ki Hipania.
Lors donc que j’aurai terminé cette affaire et que je leur aurai remis le fruit des collectes, je partirai pour l’Espagne, en passant par chez vous.
29 A e matau ana ahau, ka haere atu ahau ki a koutou, tera ahau e haere atu i runga i te hua noa iho o te manaakitanga o e rongopai o te Karaiti.
Or je sais qu’en venant vers vous, c’est dans l’abondance de la bénédiction de l’Evangile du Christ que j’y viendrai.
30 Na he tohe tenei naku ki a koutou, e oku teina, he whakaaro ki to tatou Ariki, ki a Ihu Karaiti, na te aroha hoki o te Wairua, kia tohe tahi koutou me ahau i a koutou inoi ki te Atua moku;
Je vous conjure donc, mes frères, par Notre Seigneur Jésus-Christ et par la charité du Saint-Esprit, de m’aider par les prières que vous ferez à Dieu pour moi,
31 Kia whakaorangia ahau i te hunga whakateka i Huria; kia manakohia ano e te hunga tapu taku minitatanga mo Hiruharama;
Afin que je sois délivré des infidèles qui sont dans la Judée, et que l’offrande que je me fais un devoir de porter soit bien reçue à Jérusalem par les saints,
32 Kia haere hari atu ai ahau ki a koutou, ki te pai te Atua, kia whakata tahi ai me koutou.
Pour que je vienne vers vous avec joie par la volonté de Dieu, et que je goûte avec vous quelque consolation.
33 Na, kia noho te Atua o te rangimarie ki a koutou katoa. Amine.
Cependant, que le Dieu de la paix soit avec vous tous. Amen.