Waiata 95

1 Tena, kia waiata tatou ki a Ihowa: kia hari te hamama ki te kamaka o to tatou whakaoranga.

Pójdźcież, śpiewajmy Panu; wykrzykujmy skale zbawienia naszego.

2 Kia haere tatou me te whakawhetai atu ki tona aroaro: kia ngahau hoki a tatou himene ki a ia.

Uprzedźmy oblicze jego z chwałą; psalmy mu śpiewajmy.

3 No te mea he Atua nui hoki a Ihowa, he Kingi nui i nga atua katoa.

Albowiem Pan jest Bóg wielki, i król wielki nade wszystkich bogów.

4 Kei tona ringa nga wahi hohonu o te whenua: a nana nga maunga teitei.

W jegoż rękach są głębokości ziemi, i wierzchy gór jego są.

5 Nana te moana, nana ano i hanga, a na ona ringa i whai ahua ai te whenua maroke.

Jegoż jest morze, bo je on uczynił; i ziemia, którą ręce jego ukształtowały.

6 Haere mai tatou, kia koropiko, kia tuohu: kia tukua nga turi ki te aroaro o Ihowa, o to tatou Kaihanga.

Pójdźcie, kłaniajmy się, a upadajmy przed nim; klękajmy przed Panem, stworzycielem naszym.

7 Ko ia hoki to tatou Atua; ko tatou tana iwi e hepara ai, nga hipi a tona ringa. Ki te rongo koutou ki tona reo aianei.

Onci jest zaiste Bóg nasz, a myśmy lud pastwiska jego, i owce rąk jego. Dziś, jeźli głos jego usłyszycie,

8 Kaua e whakapakeketia o koutou ngakau: kei pera me o te whakatoinga, me o te ra o te whakamatautauranga i te koraha;

Nie zatwardzajcież serca swego, jako w Meryba, a jako czasu kuszenia na puszczy.

9 I ahau i whakamatautauria e o koutou matua, i ata mohiotia, i to ratou kitenga ano hoki i aku mahi.

Kiedy mię kusili ojcowie wasi, doświadczylić mię, i widzieli sprawy moje.

10 E wha tekau nga tau i hoha ai ahau ki tenei whakatupuranga, na ka mea ahau; He iwi ngakau kotiti ke ratou, kahore hoki ratou e mohio ki aku ara.

Przez czterdzieści lat miałem spór z tym narodem, i rzekłem: Lud ten błądzi sercem, a nie poznali dróg moich;

11 Na reira i riri ai ahau, i oati ai hoki; e kore ratou e tae ki toku okiokinga.

Którymem przysiągł w popędliwości mojej, że nie wnijdą do odpocznienia mego.