< Waiata 94 >
1 E Ihowa, e te Atua, e te Kairapu utu; e te Atua, e te Kairapu utu, tiaho mai.
Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!
2 E ara, e te Kaiwhakawa o te whenua: hoatu te utu e rite ana ki te hunga whakakake.
Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.
3 Kia pehea te roa, e Ihowa, o te hunga kino nei, kia pehea te roa o te hunga kino e whakamanamana ana?
Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?
4 Kei te korero whakatu ratou, kei te korero whakahi: kei te korero whakapehapeha ki a ratou nga kaimahi katoa i te kino.
Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?
5 Mongamonga noa tau iwi i a ratou, e Ihowa: e tukinotia ana e ratou tou kainga tupu.
Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?
6 E patua ana e ratou te pouaru, te manene: e kohuru ana i te pani.
Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?
7 A e mea ana, E kore a Ihowa e kite; e kore e maharatia e te Atua o Hakopa.
Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.
8 Kia matau, e nga poauau o te iwi: a hea ano koutou whai mahara ai, e nga kuware?
Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?
9 Ko te kaiwhakato o te taringa, e kore ranei ia e rongo? Ko te kaihanga o te kanohi, e kore ianei ia e kite?
Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?
10 Ko te kaipapaki o nga iwi e kore ranei ia e papaki, ara ko te kaiwhakaako nei i te tangata kia mohio?
Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.
11 E matau ana a Ihowa ki nga whakaaro o te tangata, he mea teka noa.
Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.
12 Ka hari te tangata e pakia ana e koe, e Ihowa: e whakaakona ana i roto i tau ture;
Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.
13 Kia marie ai tona ngakau i a koe i nga ra o te he, a keria noatia iho te poka mo te tangata kino.
Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.
14 E kore hoki a Ihowa e panga i tana iwi, e kore ano e whakarere i tona kainga tupu.
Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.
15 Engari e hoki te whakawa ki te tika: a e arumia e nga tangata ngakau tika katoa.
Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.
16 Ko wai toku hei whakatika ake ki te hunga kino? Ko wai toku hei tu ake ki nga kaimahi i te hara?
Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?
17 Mehemea kaua a Ihowa hei awhina moku, penei kua noho kupukore noa atu toku wairua.
By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.
18 I taku meatanga, Ka paheke toku waewae; na tau mahi tohu, e Ihowa, ahau i tautoko ake.
Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.
19 I oku whakaaronga maha i roto i toku ngakau ko au whakamarie toku oranga ngakau.
W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.
20 Tera ranei e whakahoa ki a koe te torona o te kino, e whakatakoto nei i te mahi nanakia hei ture?
Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?
21 Kei te whakahuihui ratou ki te poke i te wairua o te tangata tika, e mea ana kia heke te toto harakore.
Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?
22 Ko Ihowa ia toku pa teko: ko toku Atua hei kohatu piringa moku.
Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.
23 A nana i whakahoki to ratou kino ki runga ki a ratou, a tera ia e whakangaro i a ratou i roto i o ratou kino: ma Ihowa, ma to tatou Atua ratou e whakangaro.
Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.