< Waiata 94 >

1 E Ihowa, e te Atua, e te Kairapu utu; e te Atua, e te Kairapu utu, tiaho mai.
Psalmus ipsi David, quarta sabbati. [Deus ultionum Dominus; Deus ultionum libere egit.
2 E ara, e te Kaiwhakawa o te whenua: hoatu te utu e rite ana ki te hunga whakakake.
Exaltare, qui judicas terram; redde retributionem superbis.
3 Kia pehea te roa, e Ihowa, o te hunga kino nei, kia pehea te roa o te hunga kino e whakamanamana ana?
Usquequo peccatores, Domine, usquequo peccatores gloriabuntur;
4 Kei te korero whakatu ratou, kei te korero whakahi: kei te korero whakapehapeha ki a ratou nga kaimahi katoa i te kino.
effabuntur et loquentur iniquitatem; loquentur omnes qui operantur injustitiam?
5 Mongamonga noa tau iwi i a ratou, e Ihowa: e tukinotia ana e ratou tou kainga tupu.
Populum tuum, Domine, humiliaverunt, et hæreditatem tuam vexaverunt.
6 E patua ana e ratou te pouaru, te manene: e kohuru ana i te pani.
Viduam et advenam interfecerunt, et pupillos occiderunt.
7 A e mea ana, E kore a Ihowa e kite; e kore e maharatia e te Atua o Hakopa.
Et dixerunt: Non videbit Dominus, nec intelliget Deus Jacob.
8 Kia matau, e nga poauau o te iwi: a hea ano koutou whai mahara ai, e nga kuware?
Intelligite, insipientes in populo; et stulti, aliquando sapite.
9 Ko te kaiwhakato o te taringa, e kore ranei ia e rongo? Ko te kaihanga o te kanohi, e kore ianei ia e kite?
Qui plantavit aurem non audiet? aut qui finxit oculum non considerat?
10 Ko te kaipapaki o nga iwi e kore ranei ia e papaki, ara ko te kaiwhakaako nei i te tangata kia mohio?
Qui corripit gentes non arguet, qui docet hominem scientiam?
11 E matau ana a Ihowa ki nga whakaaro o te tangata, he mea teka noa.
Dominus scit cogitationes hominum, quoniam vanæ sunt.
12 Ka hari te tangata e pakia ana e koe, e Ihowa: e whakaakona ana i roto i tau ture;
Beatus homo quem tu erudieris, Domine, et de lege tua docueris eum:
13 Kia marie ai tona ngakau i a koe i nga ra o te he, a keria noatia iho te poka mo te tangata kino.
ut mitiges ei a diebus malis, donec fodiatur peccatori fovea.
14 E kore hoki a Ihowa e panga i tana iwi, e kore ano e whakarere i tona kainga tupu.
Quia non repellet Dominus plebem suam, et hæreditatem suam non derelinquet,
15 Engari e hoki te whakawa ki te tika: a e arumia e nga tangata ngakau tika katoa.
quoadusque justitia convertatur in judicium: et qui juxta illam, omnes qui recto sunt corde.
16 Ko wai toku hei whakatika ake ki te hunga kino? Ko wai toku hei tu ake ki nga kaimahi i te hara?
Quis consurget mihi adversus malignantes? aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem?
17 Mehemea kaua a Ihowa hei awhina moku, penei kua noho kupukore noa atu toku wairua.
Nisi quia Dominus adjuvit me, paulominus habitasset in inferno anima mea. (questioned)
18 I taku meatanga, Ka paheke toku waewae; na tau mahi tohu, e Ihowa, ahau i tautoko ake.
Si dicebam: Motus est pes meus: misericordia tua, Domine, adjuvabat me.
19 I oku whakaaronga maha i roto i toku ngakau ko au whakamarie toku oranga ngakau.
Secundum multitudinem dolorum meorum in corde meo, consolationes tuæ lætificaverunt animam meam.
20 Tera ranei e whakahoa ki a koe te torona o te kino, e whakatakoto nei i te mahi nanakia hei ture?
Numquid adhæret tibi sedes iniquitatis, qui fingis laborem in præcepto?
21 Kei te whakahuihui ratou ki te poke i te wairua o te tangata tika, e mea ana kia heke te toto harakore.
Captabunt in animam justi, et sanguinem innocentem condemnabunt.
22 Ko Ihowa ia toku pa teko: ko toku Atua hei kohatu piringa moku.
Et factus est mihi Dominus in refugium, et Deus meus in adjutorium spei meæ.
23 A nana i whakahoki to ratou kino ki runga ki a ratou, a tera ia e whakangaro i a ratou i roto i o ratou kino: ma Ihowa, ma to tatou Atua ratou e whakangaro.
Et reddet illis iniquitatem ipsorum, et in malitia eorum disperdet eos: disperdet illos Dominus Deus noster.]

< Waiata 94 >