Waiata 91

1 Ko te tangata kei te wahi ngaro o te Runga Rawa tona kainga, ka noho ia i raro i te taumarumarutanga o te Kaha Rawa.

Den som sit i gøymsla hjå den Høgste, den som bur i skuggen hjå den Allmegtige,

2 Ka kiia e ahau a Ihowa, Ko ia toku piringa, toku pa, toku Atua, ka whakawhirinaki ahau ki a ia.

han segjer til Herren: «Mi livd og mi borg, min Gud som eg set mi lit til.»

3 Mana hoki koe e whakaora i te mahanga a te kaihopu manu, i te mate nanakia.

For han frelser deg frå snara til fuglefangaren, frå tynande sott.

4 Ka hipokina koe e ia ki ona hou, a ka piri koe ki raro i ona pakau: ko tona pono hei whakangungu rakau, hei puapua mou.

Med sine fjører løyner han deg, og under hans vengjer finn du livd; skjold og vern er hans truskap.

5 E kore koe e wehi i te mea whakamataku i te po: i te pere e rere ana i te awatea.

Du skal ikkje ræddast for skræmsl um natti, for pil som flyg um dagen,

6 I te mate uruta e rere ana i te pouri: i te whakangaromanga e whakangaro ana i te poutumarotanga.

for pest som fer fram i myrker, for sott som tyner um middagen.

7 He mano te hinga ki tou taha, tekau hoki nga mano ki tou matau; otiia e kore e tata ki a koe.

Um tusund fell attmed sida di, og ti tusund attmed di høgre hand, so skal det ikkje nå til deg.

8 Ka titiro kau ou kanohi, ka matakitaki ki te utu mo te hunga kino.

Du skal berre skoda det med augo dine, og sjå korleis dei ugudlege fær si løn.

9 Ko koe hoki, e Ihowa, toku piranga! kua waiho e koe te Runga Rawa hei nohoanga mou:

«For du, Herre, er mi livd, » segjer du. Den Høgste hev du gjort til din bustad.

10 Kahore he kino e pa ki a koe, kahore ano he whiu e tata ki tou teneti.

Inkje vondt skal timast deg, og ingi plåga skal koma nær til ditt tjeld.

11 Ka korerotia iho hoki koe e ia ki ana anahera kia tiakina koe i ou ara katoa.

For han skal bjoda sine englar um deg, at dei skal vara deg på alle dine vegar.

12 Ma ratou koe e hiki ake ki o ratou ringa, kei tutuki tou waewae ki te kohatu.

Dei skal bera deg på hender, so du ikkje skal støyta foten din på nokon stein.

13 Ka haere koe i runga i te raiona, i te neke: ka takahia e koe ki raro te kuao raiona me te nakahi.

På løva og eiterorm skal du treda, du skal trakka ned ungløvor og drakar.

14 Ka whakaora ahau i a ia, mona i aroha ki ahau; maku ia e whakateitei ake, mona i matau ki toku ingoa.

«Av di han heng fast ved meg, vil eg fria honom ut; eg vil frelsa honom, av di han kjenner mitt namn.

15 Ka karanga ia ki ahau, a ka whakahoki kupu ahau ki a ia: ka tata ahau ki a ia i te wa o te he; maku ia e whakaora, maku ano ia e whakahonore.

Han skal kalla på meg, og eg skal svara honom, eg er med honom i naud, eg vil fria honom ut og føra honom til æra.

16 Ka whakaroaina e ahau ona ra, a na noa ia: ka whakakitea hoki taku whakaoranga ki a ia.

Med eit langt liv vil eg metta honom og lata honom sjå mi frelsa.»