Waiata 9

1 Ki te tino kaiwhakatangi. Muturapena. He himene na Rawiri. Ka whakapaua toku ngakau ki te whakamoemiti ki a Ihowa, ka korerotia e ahau au mahi whakamiharo katoa.

Til songmeisteren, etter Mut-labben; ein salme av David. Eg vil lova Herren av alt mitt hjarta, eg vil fortelja um alle dine under.

2 Ka koa ahau, ka whakamanamana ki a koe, ka himene atu ki tou ingoa, e te Runga Rawa.

Eg vil gleda og fagna meg i deg, eg vil lovsyngja ditt namn, du Høgste!

3 I te hokinga whakamuri o oku hoariri, tutuki ana ratou, ngaro iho i tou aroaro.

av di mine fiendar vik attende, dei snåvar og gjeng til grunnar for ditt andlit.

4 Nau hoki i whakatika aku korero me toku whakawa; i runga koe i te torona e noho ana, e whakarite tika ana.

For du hev ført fram min rett og mi sak, du hev sett deg på domstolen som rettferdig domar.

5 Kua whakatupehupehu koe ki nga tauiwi, huna ana e koe te tangata kino, horoia atu ana to ratou ingoa ake ake.

Du hev aga heidningarne, øydt ut dei ugudlege, stroke ut deira namn æveleg og alltid.

6 Ko te hoariri, mutu pu ratou, he ngaromanga oti tonu iho: a ko nga pa i huna e koe, ngaro whakarere to ratou whakamaharatanga.

Fienden er all lagd i øyde til æveleg tid, byarne hev du støytt ned til grunns, deira minne, det hev døytt ut.

7 Ko Ihowa ia noho tonu hei kingi ake, ake: kua whakapaia e ia tona torona mo te whakawa.

Men Herren sit som konge til æveleg tid, han hev sett upp sin stol til doms,

8 A e whakarite ia mo te ao i runga i te tika, ka whakatakoto tikanga mo nga iwi i runga i te pono.

og han dømer jordriket med rettferd, segjer dom yver folkeslag med rettvisa.

9 Hei pa teko ano a Ihowa mo te tangata e tukinotia ana, hei pa teko i nga wa o te he.

Og Herren er ei borg for den nedtyngde, ei borg i dei tider han er i trengd.

10 A ka whakawhirinaki ki a koe te hunga e matau ana ki tou ingoa: no te mea e kore e whakarerea e koe, e Ihowa, te hunga e rapu ana i a koe.

Og dei som kjenner ditt namn, set si lit til deg; for du forlet ikkje deim som søkjer deg, Herre!

11 Himene ki a Ihowa e noho nei i Hiona: whakapuakina i waenganui i nga iwi ana mahi.

Syng lovsong til Herren som bur på Sion! forkynn millom folki hans store gjerningar!

12 Ka whakataki toto ia, ka mahara ia ki a ratou: kahore e wareware i a ia te karanga a te hunga iti.

For han som hemner blod, kjem deim i hug, han gløymer ikkje ropet frå dei arme.

13 Tohungia ahau, e Ihowa; titiro ki toku mate i te hunga e kino ana ki ahau, e te kaiwhakaara i ahau i nga tatau o te mate:

Ver meg nådig, Herre! Sjå kva eg må lida av deim som meg hatar, du som lyfter meg upp frå daudens portar,

14 Kia whakakitea katoatia ai e ahau ou whakamoemiti i nga tatau o te tamahine o Hiona: ka hari ahau ki tau whakaoranga.

so eg kann forkynna all din pris, i portarne åt Sions dotter fagna meg i di frelsa.

15 Kua tapoko nga tauiwi ki te rua i keria e ratou: kua mau to ratou waewae i roto i te kupenga i huna e ratou.

Heidningarne er sokne i den grav som dei grov; deira fot er fanga i det garnet dei løynde.

16 Kua matauria a Ihowa ki te whakawa e whakaritea ana e ia: he mahanga mo te tangata kino te mahi a ona ringa. (Hikaiono. (Hera)

Herren hev gjort seg kjend, han hev halde dom; han fangar den ugudlege i det verk hans eigne hender gjorde. (Higgajon, Sela)

17 Ka hoki nga tangata kino ki te reinga, ara nga iwi katoa e wareware ana ki te Atua. (Sheol h7585)

Dei ugudlege skal fara burt til helheimen, alle heidningar som gløymer Gud. (Sheol h7585)

18 E kore hoki e warewarea tonutia te tangata rawakore: e kore e taka tonu ta te hunga iti i tumanako atu ai.

For den fatige vert ikkje gløymd for alltid, dei arme folks von ikkje spillt i all æva.

19 E ara, e Ihowa, kei riro i ta te tangata: kia whakawakia nga tauiwi i tou aroaro.

Statt upp, Herre, lat ikkje menneskje få magt, lat heidningarne verta dømde for di åsyn!

20 E Ihowa, meinga ratou kia wehi: kia matau nga tauiwi he tangata nei ano ratou. (Hera)

Set rædsla i deim, Herre! Lat heidningarne kjenna at dei er menneskje! (Sela)