< Waiata 87 >

1 He himene, he waiata ma nga tama a Koraha. Kei nga maunga tapu tona turanga:
Ein Psalmlied der Söhne Korahs. / Er hat es gegründet auf heiligen Bergen.
2 E arohaina rawatia ana e Ihowa nga kuwaha o Hiona i nga nohoanga katoa o Hakopa.
Zions Tore liebt Jahwe mehr / Als alle Wohnungen Jakobs.
3 He mea kororia nga mea e korerotia ana mou, e te pa o te Atua. (Hera)
Herrliches ist über dich verheißen, / O du Stadt Elohims. (Sela)
4 Ka korerotia e ahau a Rahapa raua ko Papurona ki roto i te hunga e matau ana ki ahau: tirohia atu a Pirihitia, a Taira, a Etiopia; i whanau tenei ki reira.
"Ich nenne Rahab und Babel als meine Bekenner. / Ja, von Philistäa und Tyrus samt Kusch sag ich: / ['Diese sind dort geborn.'"
5 Ae ra ko te kupu tenei mo Hiona, I whanau tenei me tera ki reira: ma te Runga Rawa pu ano ia e whakapumau.
Aber von Zion wird's heißen: / "Jeder ist da geboren, / Und er selbst, der Höchste, erhält es."
6 Ka korerotia e Ihowa, ina tuhituhia nga iwi, I whanau tenei ki reira. (Hera)
Jahwe wird verzeichnen die Völker: / "Diese sind dort geboren!" (Sela)
7 Na ka mea te hunga waiata, me te hunga kanikani, Kei a koe oku puna katoa.
Und singend und tanzend ruft man laut: / "All meine Quellen sind in dir!"

< Waiata 87 >