< Waiata 82 >

1 He himene na Ahapa. E tu ana te Atua i roto i te whakaminenga o te Atua, e whakawa ana i waenganui i nga atua.
Een lied van Asaf. God staat op in de goddelijke raad, Houdt gericht te midden der goden!
2 Kia pehea ake te roa o ta koutou whakawa he, o ta koutou whakapai ki nga kanohi o te hunga kino. (Hera)
Hoelang nog zult gij onrechtvaardige vonnissen vellen, En voor de bozen partij blijven trekken?
3 Whakatikaia ta te ware, ta te pani: kia tika te whakawa mo te ngakau mamae, mo te rawakore.
Neemt het op voor zwakken en wezen, Geef den geringe en verdrukte zijn recht:
4 Whakaorangia te ware me te rawakore; tangohia mai ratou i te ringa o te tangata kino.
Redt den behoeftige en arme, En rukt ze uit de handen der bozen!
5 Kahore o ratou matauranga, kakore hoki e mahara; e kopikopiko noa ana ratou i te pouri; e oioi ana nga turanga katoa o te whenua.
Maar ze hebben verstand noch begrip; ze tasten in duisternis rond, En brengen alle grondslagen der aarde aan het wankelen!
6 I mea ahau, He atua koutou, he tama katoa na te Runga Rawa.
Ik had gezegd: Gij zijt goden, Zonen van den Allerhoogste, gij allen;
7 Heoi ka pera koutou me te tangata, ka mate; ka hinga, ka pera me tetahi o nga piriniha.
Maar gij zult sterven als mensen, En als een der afgoden vallen!
8 E ara, e te Atua, whakawakia te whenua: mou hoki nga tauiwi katoa.
Sta op, o God, en richt de aarde; Want alle volkeren behoren U toe!

< Waiata 82 >