Waiata 77

1 Ki te tino kaiwhakatangi, ki a Ierutunu. He himene na Ahapa. Ki te Atua toku reo, e karanga nei ahau, ki te Atua toku reo, a tera e tahuri mai tona taringa ki ahau.

Til songmeisteren, for Jedutun; ein salme av Asaf. Eg ropar til Gud, og eg vil skrika; eg ropar til Gud, og han vil venda øyra til meg.

2 I rapu ahau ki te Ariki i te ra o toku pouri: maro tonu toku ringa i te po, kihai ano i pepeke; kihai toku wairua i pai kia whakamarietia.

Den Dagen eg er i naud, søkjer eg Herren, um natti retter eg ut handi, og ho vert ikkje trøytt, mi sjæl vil ikkje lata seg trøysta.

3 E mahara ana ahau ki te Atua, a e pouri ana: kei te whakaaroaro, a ngaro iho toku wairua. (Hera)

Eg vil koma Gud i hug og sukka, eg vil tenkja etter, og mi ånd vanmegtast. (Sela)

4 E puritia ana e koe oku kanohi kia mataara tonu; he pouri ahau, te ahei te korero.

Du held augo mine vakande, eg er uroleg og talar ikkje.

5 Ka hoki oku whakaaro ki nga ra onamata, ki nga tau o tua iho.

Eg tenkjer på fordoms dagar, på lengst framfarne år.

6 E whakamahara ana ahau ki taku waiata i te po, e korerorero ana ki toku ngakau e rapurapu ana toku wairua.

Eg vil koma i hug min strengleik um natti, i mitt hjarta vil eg grunda, og mi ånd vil ransaka.

7 Tera ranei te Ariki e panga tonu ake ake? A heoi ano ranei ana manakohanga mai?

Vil Herren æveleg støyta burt? vil han ikkje lenger visa nåde?

8 Kua kahore ranei tana mahi tohu mo ake tonu atu? Kua whati ranei tana kupu a ake ake?

Er det for all tid ute med hans miskunn? Hev hans lovnad vorte upp i inkje frå ætt til ætt?

9 Kua wareware ranei te Atua ki te atawhai? Kua riri ranei ia, a tutakina atu ana e ia tona aroha? (Hera)

Hev Gud gløymt å vera nådig? Eller hev han i vreide stengt for sin godhug? (Sela)

10 Na ka mea ahau, Ko toku ngoikore tenei: otira ka mahara ahau ki nga tau o te ringa matau o te Runga Rawa.

Eg segjer: Dette er mi plåga, det er år frå høgre handi til den Høgste.

11 Ka mahara ahau ki nga mahi a Ihowa; ae ra, ka mahara ahau ki au mea whakamiharo o tua iho.

Eg vil forkynna Herrens gjerningar, for eg vil minnast dine under frå fordoms tid.

12 Ka whakaaro hoki ahau ki au meatanga katoa, ka purakau ki au mahi.

Og eg vil tenkja etter alt ditt verk, og på dine store gjerningar vil eg grunda.

13 E te Atua, kei te wahi tapu tou ara: ko wai te atua nui hei rite ki te Atua?

Gud, i heilagdom er din veg, kven er ein gud, stor som Gud?

14 Ko koe te Atua e mahi nei i nga mea whakamiharo: kua whakapuakina e koe tou kaha i waenganui o nga iwi.

Du er den Gud som gjer under; du hev kunngjort din styrke millom folkeslagi.

15 Hokona ana e tou ringa tau iwi, nga tama a Hakopa raua ko Hohepa. (Hera)

Du hev løyst ditt folk ut med velde, borni åt Jakob og Josef. (Sela)

16 I kite nga wai i a koe, e te Atua i kite nga wai i a koe, mataku ana: i oho ano nga rire.

Vatni såg deg, Gud, vatni såg deg og bivra, ja, djupi skalv.

17 Ringihia ana he wai e nga kapua, puaki ana te haruru o nga rangi: rererere ana au pere.

Skyerne gav vatn, himmelen dunde, ja, dine piler flaug ikring.

18 I roto i te awhiowhio te haruru o tau whatitiri: marama noa te ao i nga uira; wiri ana te whenua, oioi ana.

Di tora dunde i kvervelstormen, eldingar lyste upp jordriket, jordi skalv og riste.

19 I te moana tou ara, i nga wai nui tou huarahi, e kore ano e kitea ou takahanga.

I havet gjekk din veg, og dine stigar gjenom store vatn, og dine fotspor vart ikkje kjende.

20 He mea arahi e koe tau iwi ano he kahui, ara e te ringa o Mohi raua ko Arona.

Du førde ditt folk som ei hjord ved handi åt Moses og Aron.