Waiata 77
1 Ki te tino kaiwhakatangi, ki a Ierutunu. He himene na Ahapa. Ki te Atua toku reo, e karanga nei ahau, ki te Atua toku reo, a tera e tahuri mai tona taringa ki ahau.
Voor muziekbegeleiding; voor Jedoetoen. Een psalm van Asaf. Luide roep ik tot Jahweh; Luide tot God, opdat Hij mij hore!
2 I rapu ahau ki te Ariki i te ra o toku pouri: maro tonu toku ringa i te po, kihai ano i pepeke; kihai toku wairua i pai kia whakamarietia.
Overdag zoek ik in mijn benauwdheid den Heer, ‘s Nachts strekken mijn handen zich uit, onvermoeid.
3 E mahara ana ahau ki te Atua, a e pouri ana: kei te whakaaroaro, a ngaro iho toku wairua. (Hera)
Mijn ziel weigert troost: denk ik aan God, ik moet kreunen; Peins ik na, mijn geest is verslagen.
4 E puritia ana e koe oku kanohi kia mataara tonu; he pouri ahau, te ahei te korero.
Ik kan mijn ogen niet sluiten, En van onrust niet spreken.
5 Ka hoki oku whakaaro ki nga ra onamata, ki nga tau o tua iho.
Ik denk aan de oude dagen terug, En herinner me weer de vroegere jaren;
6 E whakamahara ana ahau ki taku waiata i te po, e korerorero ana ki toku ngakau e rapurapu ana toku wairua.
Ik lig er ‘s nachts over te peinzen, Te klagen, en in mijn gedachten te tobben.
7 Tera ranei te Ariki e panga tonu ake ake? A heoi ano ranei ana manakohanga mai?
Zou de Heer dan voor altijd verstoten, En nooit genadig meer zijn;
8 Kua kahore ranei tana mahi tohu mo ake tonu atu? Kua whati ranei tana kupu a ake ake?
Zou zijn liefde voorgoed zijn verdwenen, Zijn belofte verbroken, die Hij deed van geslacht tot geslacht;
9 Kua wareware ranei te Atua ki te atawhai? Kua riri ranei ia, a tutakina atu ana e ia tona aroha? (Hera)
Zou God zijn vergeten, Zich te ontfermen, Of in zijn toorn zijn hart hebben gesloten?
10 Na ka mea ahau, Ko toku ngoikore tenei: otira ka mahara ahau ki nga tau o te ringa matau o te Runga Rawa.
Maar ik sprak: Neen, dìt werp ik ver van mij af, Dat de hand van den Allerhoogste veranderd zou zijn!
11 Ka mahara ahau ki nga mahi a Ihowa; ae ra, ka mahara ahau ki au mea whakamiharo o tua iho.
Ik dacht dus aan uw daden, o Jahweh, Dacht terug aan uw vroegere wonderen;
12 Ka whakaaro hoki ahau ki au meatanga katoa, ka purakau ki au mahi.
Peinsde over al uw werken, Overwoog, wat door U is verricht.
13 E te Atua, kei te wahi tapu tou ara: ko wai te atua nui hei rite ki te Atua?
Ja, uw weg was heilig, o God; Welke God was ontzaglijk als Jahweh!
14 Ko koe te Atua e mahi nei i nga mea whakamiharo: kua whakapuakina e koe tou kaha i waenganui o nga iwi.
Gij waart de God, die wonderen wrochtte, En uw macht aan de heidenen toonde!
15 Hokona ana e tou ringa tau iwi, nga tama a Hakopa raua ko Hohepa. (Hera)
Gij hebt door uw arm uw volk verlost, De zonen van Jakob en Josef!
16 I kite nga wai i a koe, e te Atua i kite nga wai i a koe, mataku ana: i oho ano nga rire.
De wateren zagen U, o God, De wateren zagen U en beefden, Zelfs de zeeën begonnen te rillen;
17 Ringihia ana he wai e nga kapua, puaki ana te haruru o nga rangi: rererere ana au pere.
De wolken goten stromen neer, Het zwerk daverde en dreunde, Langs alle kant vlogen uw schichten rond.
18 I roto i te awhiowhio te haruru o tau whatitiri: marama noa te ao i nga uira; wiri ana te whenua, oioi ana.
Uw donder kraakte en rolde, Uw bliksems verlichtten de wereld, De aarde rilde en beefde!
19 I te moana tou ara, i nga wai nui tou huarahi, e kore ano e kitea ou takahanga.
Uw weg liep midden door de zee, Uw pad door onstuimige wateren; Toch bleven uw sporen onzichtbaar!
20 He mea arahi e koe tau iwi ano he kahui, ara e te ringa o Mohi raua ko Arona.
Zo hebt Gij uw volk als schapen geleid, Door de hand van Moses en Aäron!
