< Waiata 75 >
1 Ki te tino kaiwhakatangi. Aratakiti. He himene, he waiata na Ahapa. Ka whakawhetai tonu matou ki a koe, e te Atua; ka whakawhetai tonu matou, kei te tata mai hoki tou ingoa: e korerotia ana e te tangata au mahi whakamiharo.
Til songmeisteren; «tyn ikkje»; ein salme av Asaf, ein song. Me prisar deg, Gud, me prisar, og nær er ditt namn, dei fortel um dine under.
2 Ka kitea e ahau te wa e rite ana, ka tika taku whakawa.
For «eg vil gripa den fastsette tid, eg, med rettferd vil eg døma.
3 Kuteretere noa iho te whenua me ona tangata katoa; naku i whakatu ona pou. (Hera)
Jordi og alle som bur der, kjem i røra, eg hev sett hennar stolpar fast.» (Sela)
4 I mea ahau ki te hunga whakakake, Kati ra te whakakake; ki te hunga hara ano, Kaua e whakaarahia te haona.
Eg segjer til skrøytarane: «Skrøyt ikkje!» og til dei ugudlege: «Reis ikkje horn!
5 Kaua to koutou haona e whakaarahia ki runga: kati te whakamaro i te kaki ina korero.
Reis ikkje hornet dykkar høgt, gjer ikkje nakke og tala agelaust!»
6 No te mea kahore he aranga i te rawhiti, kahore i te hauauru, kahore hoki i te tonga.
For ikkje frå aust eller frå vest, og ikkje heller frå fjell-øydemarki -
7 Ko te Atua ia te kaiwhakawa; ko tenei e whakaititia iho ana e ia, ko tera e whakaarahia ake ana.
men Gud er den som dømer, den eine nedrar han, hin høgrar han.
8 Kei te ringa hoki o Ihowa he kapu, pahuka tonu te waina; ki tonu, whakananu rawa, hei ringihanga mana: ko nga nganga ia, ma te hunga kino katoa o te whenua e tatau, e inu.
For eit staup er i Herrens hand med skumande vin, det er fullt av kryddevin, og han skjenkjer av det, ja, bermen skal dei suga til seg og drikka, alle dei ugudlege på jordi.
9 Ko ahau ia, ka kauwhau tonu: ka himene ki te Atua o Hakopa.
Men eg vil forkynna det æveleg, eg vil lovsyngja Jakobs Gud.
10 A ka kotia e ahau nga haona katoa o te hunga kino: ka whakaarahia ake ia nga haona o te tangata tika.
Og alle horni på dei ugudlege vil eg hogga av; horni på den rettferdige skal reisa seg høgt.