< Waiata 75 >

1 Ki te tino kaiwhakatangi. Aratakiti. He himene, he waiata na Ahapa. Ka whakawhetai tonu matou ki a koe, e te Atua; ka whakawhetai tonu matou, kei te tata mai hoki tou ingoa: e korerotia ana e te tangata au mahi whakamiharo.
Þökk sé þér Drottinn! Máttarverk þín staðfesta umhyggju þína.
2 Ka kitea e ahau te wa e rite ana, ka tika taku whakawa.
„Já, “svarar Drottinn, „og þegar stundin er komin mun ég refsa öllum illgjörðamönnum!
3 Kuteretere noa iho te whenua me ona tangata katoa; naku i whakatu ona pou. (Hera)
Þótt jörðin nötri og íbúar hennar skjálfi af ótta, eru undirstöður hennar traustar, enda verk handa minna!“
4 I mea ahau ki te hunga whakakake, Kati ra te whakakake; ki te hunga hara ano, Kaua e whakaarahia te haona.
Ég sagði hinum hrokafullu að láta af drambi sínu og illmennunum að hætta sínum ögrandi augnagotum,
5 Kaua to koutou haona e whakaarahia ki runga: kati te whakamaro i te kaki ina korero.
að láta af þrjósku og hroka.
6 No te mea kahore he aranga i te rawhiti, kahore i te hauauru, kahore hoki i te tonga.
Velgengni og völd getur enginn þakkað sér sjálfum,
7 Ko te Atua ia te kaiwhakawa; ko tenei e whakaititia iho ana e ia, ko tera e whakaarahia ake ana.
allt eru það gjafir frá Guði. Hann upphefur einn, en niðurlægir annan.
8 Kei te ringa hoki o Ihowa he kapu, pahuka tonu te waina; ki tonu, whakananu rawa, hei ringihanga mana: ko nga nganga ia, ma te hunga kino katoa o te whenua e tatau, e inu.
Drottinn heldur á bikar fullum af freyðandi víni – það er dómurinn gegn illmennum heimsins. Þau skulu drekka hann í botn!
9 Ko ahau ia, ka kauwhau tonu: ka himene ki te Atua o Hakopa.
En ég mun vegsama Guð um aldur og ævi.
10 A ka kotia e ahau nga haona katoa o te hunga kino: ka whakaarahia ake ia nga haona o te tangata tika.
Styrkur hinna óguðlegu verður að engu, en réttlátir skulu ríkja með reisn.

< Waiata 75 >