Waiata 73
1 He himene na Ahapa. He pono, he pai te Atua ki a Iharaira; ki te hunga ngakau ma.
Psalm Asafa. Doprawdy Bóg [jest] dobry dla Izraela; dla tych, którzy są czystego serca.
2 Ko ahau ia, wahi iti kua tapepa oku waewae: me i kotahi kua paheke oku takahanga.
Ale moje nogi niemal się potknęły, moje kroki omal się nie zachwiały;
3 I hae hoki ahau ki te hunga whakahi, i toku kitenga i te tangata hara e kake ana.
Bo zazdrościłem głupcom, widząc pomyślność niegodziwych.
4 Kahore hoki he whakawiringa a te mate i a ratou: he maro ano o ratou uaua.
Nie mają bowiem więzów aż do śmierci, ale w całości zostaje ich siła.
5 Kahore nga mea whakapouri tangata e pa ki a ratou; kahore ano ratou e whiua tahitia me te mano tangata.
Nie doznają trudu ludzkiego ani cierpień jak inni ludzie.
6 Na reira, ano he hei te whakakake e awhi nei i a ratou, ano he kakahu te tutu e hipokina nei ratou.
Dlatego są opasani pychą jak złotym łańcuchem i odziani w okrucieństwo jak w szatę ozdobną.
7 Pupuhi ana o ratou kanohi i te ngako: nui ake nga mea i a ratou i a o ratou ngakau i hiahia ai.
Ich oczy wystają od tłuszczu; mają więcej niż serce mogłoby sobie życzyć.
8 E whakahi ana ratou, e korero kino ana mo te whakatoi: kei runga noa ake a ratou korero.
Oddali się rozpuście i mówią przewrotnie o ucisku, mówią wyniośle.
9 Tutuki tonu to ratou mangai ki nga rangi: e kopikopiko ana hoki to ratou arero i runga i te whenua.
Zwracają swe usta przeciwko niebu, a ich język krąży po ziemi.
10 Koia tona iwi i hoki mai ai ki konei: a e whakawiria ana he wai mo ratou, ki tonu te kapu.
Dlatego jego lud wraca dotąd i obficie leją się na nich wody;
11 E mea ana ratou, Ma te aha e matau ai te Atua? He matauranga koia to te Runga Rawa?
Bo mówią: Jakże Bóg może o tym wiedzieć? Czy Najwyższy ma wiedzę?
12 Nana, ko te hunga kino tenei, kei runga tonu i te whenua rangatira, e hua ana o ratou taonga.
Oto ci są niegodziwi, a powodzi im się na świecie i pomnażają bogactwa.
13 He pono he maumau taku mea i toku ngakau kia ma, taku horoi hoki i oku ringa ki te harakore.
A więc na próżno oczyściłem swoje serce i w niewinności obmywałem ręce.
14 E whiua ana hoki ahau i te roa o te ra, e pakia ana i nga ata katoa.
Cały dzień bowiem znoszę cierpienia i co rano jestem chłostany.
15 Me i ki ahau, Ka penei taku korero; na e tinihanga ana ahau ki te whakatupuranga o au tamariki.
Gdybym powiedział: Będę mówił tak samo, skrzywdziłbym ród twoich synów.
16 I taku meatanga kia matauria tenei, ka kite ahau he mahi whakauaua rawa;
Starałem się to rozumieć, ale było dla mnie zbyt trudne;
17 Tae noa ahau ki te wahi tapu o te Atua, katahi ahau ka mohio ki to ratou mutunga.
Aż wszedłem do świątyni Bożej [i] tu zrozumiałem, jaki jest ich koniec.
18 He pono i whakaturia ratou e koe ki nga wahi pahekeheke; a whakataka ana e koe ki te ngaromanga.
Doprawdy na śliskich miejscach ich postawiłeś i strącasz ich na zatracenie.
19 Ano te panga whakareretanga o to ratou hunanga! kua pau rawa i nga wehi.
[Oto] jak doznali zguby! Nagle niszczeją, strawieni przerażeniem.
20 Ka rite ki te rekanga kanohi, ina ara ake te tangata, tau whakahawea ki to ratou ahua, e te Ariki, ina ara ake koe.
Jak sen po przebudzeniu, Panie, gdy się ockniesz, wzgardzisz ich obrazem.
21 Na mamae noa iho toku ngakau, a hukihuki ana oku whatumanawa.
Gdy gorycz miałem w sercu, a w nerkach czułem kłucie;
22 He whakaarokore hoki ahau, he kuware: me te mea he kirehe ahau i tou aroaro.
Byłem głupi i nic nie rozumiałem, byłem przed tobą [jak] zwierzę.
23 Ahakoa ra kei a koe tonu ahau; e puritia ana e koe toku ringa matau.
A jednak zawsze [jestem] z tobą, [bo] mnie trzymałeś za prawą rękę.
24 Ma tou whakaaro ahau e arahi; muri iho ka riro ahau i a koe ki te kororia.
Poprowadzisz mnie według swej rady, a potem przyjmiesz mnie do chwały.
25 Ko wai hoki toku i te rangi ko koe anake? Kahore atu hoki oku i te whenua e hiahia ai, ko koe anake.
Kogo [innego] mam w niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim [innym] nie mam upodobania.
26 Hemo iho oku kikokiko me toku ngakau: ko te Atua ia te kaha o toku ngakau, toku wahi ake ake.
Choć moje ciało i serce ustanie, Bóg jest skałą mego serca i moim dziedzictwem na wieki.
27 Na, ko te hunga e mamao atu ana i a koe ka mate: ka ngaro i a koe te hunga puremu katoa e whakarere nei i a koe.
Oto bowiem ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą, [odstępując] od ciebie.
28 Ko ahau ia, he pai ki ahau te whakatata ki te Atua: kua waiho e ahau te Ariki, a Ihowa, hei whakawhirinakitanga moku, kia whakapuakina ai e ahau au mahi katoa.
Mnie zaś dobrze jest zbliżyć się do Boga; pokładam w Panu BOGU moją ufność, aby opowiadać wszystkie jego dzieła.
