Waiata 73
1 He himene na Ahapa. He pono, he pai te Atua ki a Iharaira; ki te hunga ngakau ma.
Psalmus Asaph. Quam bonus Israël Deus, his qui recto sunt corde!
2 Ko ahau ia, wahi iti kua tapepa oku waewae: me i kotahi kua paheke oku takahanga.
Mei autem pene moti sunt pedes, pene effusi sunt gressus mei:
3 I hae hoki ahau ki te hunga whakahi, i toku kitenga i te tangata hara e kake ana.
quia zelavi super iniquos, pacem peccatorum videns.
4 Kahore hoki he whakawiringa a te mate i a ratou: he maro ano o ratou uaua.
Quia non est respectus morti eorum, et firmamentum in plaga eorum.
5 Kahore nga mea whakapouri tangata e pa ki a ratou; kahore ano ratou e whiua tahitia me te mano tangata.
In labore hominum non sunt, et cum hominibus non flagellabuntur.
6 Na reira, ano he hei te whakakake e awhi nei i a ratou, ano he kakahu te tutu e hipokina nei ratou.
Ideo tenuit eos superbia; operti sunt iniquitate et impietate sua.
7 Pupuhi ana o ratou kanohi i te ngako: nui ake nga mea i a ratou i a o ratou ngakau i hiahia ai.
Prodiit quasi ex adipe iniquitas eorum; transierunt in affectum cordis.
8 E whakahi ana ratou, e korero kino ana mo te whakatoi: kei runga noa ake a ratou korero.
Cogitaverunt et locuti sunt nequitiam; iniquitatem in excelso locuti sunt.
9 Tutuki tonu to ratou mangai ki nga rangi: e kopikopiko ana hoki to ratou arero i runga i te whenua.
Posuerunt in cælum os suum, et lingua eorum transivit in terra.
10 Koia tona iwi i hoki mai ai ki konei: a e whakawiria ana he wai mo ratou, ki tonu te kapu.
Ideo convertetur populus meus hic, et dies pleni invenientur in eis.
11 E mea ana ratou, Ma te aha e matau ai te Atua? He matauranga koia to te Runga Rawa?
Et dixerunt: Quomodo scit Deus, et si est scientia in excelso?
12 Nana, ko te hunga kino tenei, kei runga tonu i te whenua rangatira, e hua ana o ratou taonga.
Ecce ipsi peccatores, et abundantes in sæculo obtinuerunt divitias.
13 He pono he maumau taku mea i toku ngakau kia ma, taku horoi hoki i oku ringa ki te harakore.
Et dixi: Ergo sine causa justificavi cor meum, et lavi inter innocentes manus meas,
14 E whiua ana hoki ahau i te roa o te ra, e pakia ana i nga ata katoa.
et fui flagellatus tota die, et castigatio mea in matutinis.
15 Me i ki ahau, Ka penei taku korero; na e tinihanga ana ahau ki te whakatupuranga o au tamariki.
Si dicebam: Narrabo sic; ecce nationem filiorum tuorum reprobavi.
16 I taku meatanga kia matauria tenei, ka kite ahau he mahi whakauaua rawa;
Existimabam ut cognoscerem hoc; labor est ante me:
17 Tae noa ahau ki te wahi tapu o te Atua, katahi ahau ka mohio ki to ratou mutunga.
donec intrem in sanctuarium Dei, et intelligam in novissimis eorum.
18 He pono i whakaturia ratou e koe ki nga wahi pahekeheke; a whakataka ana e koe ki te ngaromanga.
Verumtamen propter dolos posuisti eis; dejecisti eos dum allevarentur.
19 Ano te panga whakareretanga o to ratou hunanga! kua pau rawa i nga wehi.
Quomodo facti sunt in desolationem? subito defecerunt: perierunt propter iniquitatem suam.
20 Ka rite ki te rekanga kanohi, ina ara ake te tangata, tau whakahawea ki to ratou ahua, e te Ariki, ina ara ake koe.
Velut somnium surgentium, Domine, in civitate tua imaginem ipsorum ad nihilum rediges.
21 Na mamae noa iho toku ngakau, a hukihuki ana oku whatumanawa.
Quia inflammatum est cor meum, et renes mei commutati sunt;
22 He whakaarokore hoki ahau, he kuware: me te mea he kirehe ahau i tou aroaro.
et ego ad nihilum redactus sum, et nescivi:
23 Ahakoa ra kei a koe tonu ahau; e puritia ana e koe toku ringa matau.
ut jumentum factus sum apud te, et ego semper tecum.
24 Ma tou whakaaro ahau e arahi; muri iho ka riro ahau i a koe ki te kororia.
Tenuisti manum dexteram meam, et in voluntate tua deduxisti me, et cum gloria suscepisti me.
25 Ko wai hoki toku i te rangi ko koe anake? Kahore atu hoki oku i te whenua e hiahia ai, ko koe anake.
Quid enim mihi est in cælo? et a te quid volui super terram?
26 Hemo iho oku kikokiko me toku ngakau: ko te Atua ia te kaha o toku ngakau, toku wahi ake ake.
Defecit caro mea et cor meum; Deus cordis mei, et pars mea, Deus in æternum.
27 Na, ko te hunga e mamao atu ana i a koe ka mate: ka ngaro i a koe te hunga puremu katoa e whakarere nei i a koe.
Quia ecce qui elongant se a te peribunt; perdidisti omnes qui fornicantur abs te.
28 Ko ahau ia, he pai ki ahau te whakatata ki te Atua: kua waiho e ahau te Ariki, a Ihowa, hei whakawhirinakitanga moku, kia whakapuakina ai e ahau au mahi katoa.
Mihi autem adhærere Deo bonum est; ponere in Domino Deo spem meam: ut annuntiem omnes prædicationes tuas in portis filiæ Sion.
