< Waiata 73 >
1 He himene na Ahapa. He pono, he pai te Atua ki a Iharaira; ki te hunga ngakau ma.
Psalm van Asaf. Waarachtig; God is goed voor den rechtvaardige, Jahweh voor de reinen van hart!
2 Ko ahau ia, wahi iti kua tapepa oku waewae: me i kotahi kua paheke oku takahanga.
Toch waren haast mijn voeten gestruikeld, Mijn schreden bijna uitgegleden!
3 I hae hoki ahau ki te hunga whakahi, i toku kitenga i te tangata hara e kake ana.
Want ik was jaloers op de bozen, Omdat ik de voorspoed der zondaars zag;
4 Kahore hoki he whakawiringa a te mate i a ratou: he maro ano o ratou uaua.
Voor hen toch bestaat er geen lijden, Gezond en vol kracht is hun lijf.
5 Kahore nga mea whakapouri tangata e pa ki a ratou; kahore ano ratou e whiua tahitia me te mano tangata.
Ze hebben geen zorgen als andere mensen, Worden niet als anderen geplaagd;
6 Na reira, ano he hei te whakakake e awhi nei i a ratou, ano he kakahu te tutu e hipokina nei ratou.
Daarom hangen ze hoogmoed om als een keten, Bedekt hen geweld als een mantel.
7 Pupuhi ana o ratou kanohi i te ngako: nui ake nga mea i a ratou i a o ratou ngakau i hiahia ai.
De misdaad puilt uit hun vet, Hun hart loopt over van slechte gedachten;
8 E whakahi ana ratou, e korero kino ana mo te whakatoi: kei runga noa ake a ratou korero.
Ze honen en lasteren, En dreigen op hoge toon met geweld.
9 Tutuki tonu to ratou mangai ki nga rangi: e kopikopiko ana hoki to ratou arero i runga i te whenua.
Ze zetten een mond op tegen de hemel, En hun tong gaat zich tegen de aarde te buiten.
10 Koia tona iwi i hoki mai ai ki konei: a e whakawiria ana he wai mo ratou, ki tonu te kapu.
Daarom lopen de dwazen achter hen aan, En slurpen begerig hun woorden op.
11 E mea ana ratou, Ma te aha e matau ai te Atua? He matauranga koia to te Runga Rawa?
Ze zeggen: "Hoe zou God er iets van weten, De Allerhoogste er kennis van hebben?"
12 Nana, ko te hunga kino tenei, kei runga tonu i te whenua rangatira, e hua ana o ratou taonga.
Zie, zo gaat het de zondaars: Ze zijn altijd gelukkig, en hopen zich rijkdommen op!
13 He pono he maumau taku mea i toku ngakau kia ma, taku horoi hoki i oku ringa ki te harakore.
Heb ik dan mijn hart vergeefs in reinheid bewaard, En mijn handen in onschuld gewassen:
14 E whiua ana hoki ahau i te roa o te ra, e pakia ana i nga ata katoa.
De ganse dag word ik geplaagd, Iedere morgen opnieuw geslagen!
15 Me i ki ahau, Ka penei taku korero; na e tinihanga ana ahau ki te whakatupuranga o au tamariki.
Dacht ik: Zo wil ik spreken! Dan brak ik de trouw van het geslacht uwer kinderen;
16 I taku meatanga kia matauria tenei, ka kite ahau he mahi whakauaua rawa;
Maar als ik ging peinzen, om het te vatten, Dan bleef het een raadsel in mijn oog.
17 Tae noa ahau ki te wahi tapu o te Atua, katahi ahau ka mohio ki to ratou mutunga.
Totdat ik in Gods raadsbesluiten drong, En op hun einde ging letten:
18 He pono i whakaturia ratou e koe ki nga wahi pahekeheke; a whakataka ana e koe ki te ngaromanga.
Ja, Gij hebt ze op een glibberige bodem gezet, Ze gestort in hun eigen verderf!
19 Ano te panga whakareretanga o to ratou hunanga! kua pau rawa i nga wehi.
Hoe zijn ze in een oogwenk vernietigd, Verdwenen, in verschrikkelijke rampen vergaan:
20 Ka rite ki te rekanga kanohi, ina ara ake te tangata, tau whakahawea ki to ratou ahua, e te Ariki, ina ara ake koe.
Heer, als een droom, die bij het ontwaken vervliegt, Wiens beeld we bij het opstaan verachten!
21 Na mamae noa iho toku ngakau, a hukihuki ana oku whatumanawa.
Als dus mijn hart nog verbitterd zou zijn, En mijn nieren bleven geprikkeld,
22 He whakaarokore hoki ahau, he kuware: me te mea he kirehe ahau i tou aroaro.
Dan was ik een dwaas en een zot, Een stuk vee in uw oog.
23 Ahakoa ra kei a koe tonu ahau; e puritia ana e koe toku ringa matau.
Want ik blijf altijd bij U, Gij houdt mij bij de rechterhand;
24 Ma tou whakaaro ahau e arahi; muri iho ka riro ahau i a koe ki te kororia.
Gij leidt mij naar uw raadsbesluit, En herstelt mij in ere!
25 Ko wai hoki toku i te rangi ko koe anake? Kahore atu hoki oku i te whenua e hiahia ai, ko koe anake.
Wat heb ik toch in de hemel; Ook op aarde verlang ik niets buiten U!
26 Hemo iho oku kikokiko me toku ngakau: ko te Atua ia te kaha o toku ngakau, toku wahi ake ake.
Al bezwijken mijn vlees en mijn hart, God is voor eeuwig de Rots van mijn hart en mijn erfdeel.
27 Na, ko te hunga e mamao atu ana i a koe ka mate: ka ngaro i a koe te hunga puremu katoa e whakarere nei i a koe.
Maar die U verlaten, gaan zeker te gronde, Gij vernietigt wie van U afvalt;
28 Ko ahau ia, he pai ki ahau te whakatata ki te Atua: kua waiho e ahau te Ariki, a Ihowa, hei whakawhirinakitanga moku, kia whakapuakina ai e ahau au mahi katoa.
Doch mij is het goed, in Gods nabijheid te blijven, En mijn vertrouwen te stellen op Jahweh, mijn Heer!