Waiata 73
1 He himene na Ahapa. He pono, he pai te Atua ki a Iharaira; ki te hunga ngakau ma.
En Salme af Asaf. Visselig, god er Gud mod Israel; mod dem, der er rene af Hjertet!
2 Ko ahau ia, wahi iti kua tapepa oku waewae: me i kotahi kua paheke oku takahanga.
Mine Fødder var nær ved at snuble, mine Skridt var lige ved at glide;
3 I hae hoki ahau ki te hunga whakahi, i toku kitenga i te tangata hara e kake ana.
thi over Daarerne græmmed jeg mig, jeg saa, at det gik de gudløse vel;
4 Kahore hoki he whakawiringa a te mate i a ratou: he maro ano o ratou uaua.
thi de kender ikke til Kvaler, deres Livskraft er frisk og sund;
5 Kahore nga mea whakapouri tangata e pa ki a ratou; kahore ano ratou e whiua tahitia me te mano tangata.
de kender ikke til menneskelig Nød, de plages ikke som andre.
6 Na reira, ano he hei te whakakake e awhi nei i a ratou, ano he kakahu te tutu e hipokina nei ratou.
Derfor har de Hovmod til Halssmykke, Vold er Kappen, de svøber sig i.
7 Pupuhi ana o ratou kanohi i te ngako: nui ake nga mea i a ratou i a o ratou ngakau i hiahia ai.
Deres Brøde udgaar af deres Indre, Hjertets Tanker bryder igennem.
8 E whakahi ana ratou, e korero kino ana mo te whakatoi: kei runga noa ake a ratou korero.
I det dybe taler de ondt, i det høje fører de Urettens Tale,
9 Tutuki tonu to ratou mangai ki nga rangi: e kopikopiko ana hoki to ratou arero i runga i te whenua.
de løfter Munden mod Himlen, Tungen farer om paa Jorden.
10 Koia tona iwi i hoki mai ai ki konei: a e whakawiria ana he wai mo ratou, ki tonu te kapu.
(Derfor vender mit Folk sig hid og drikker Vand i fulde Drag.)
11 E mea ana ratou, Ma te aha e matau ai te Atua? He matauranga koia to te Runga Rawa?
De siger: »Hvor skulde Gud vel vide det, skulde den Højeste kende dertil?«
12 Nana, ko te hunga kino tenei, kei runga tonu i te whenua rangatira, e hua ana o ratou taonga.
Se, det er de gudløses Kaar, altid i Tryghed, voksende Velstand!
13 He pono he maumau taku mea i toku ngakau kia ma, taku horoi hoki i oku ringa ki te harakore.
Forgæves holdt jeg mit Hjerte rent og tvætted mine Hænder i Uskyld,
14 E whiua ana hoki ahau i te roa o te ra, e pakia ana i nga ata katoa.
jeg plagedes Dagen igennem, blev revset paa ny hver Morgen!
15 Me i ki ahau, Ka penei taku korero; na e tinihanga ana ahau ki te whakatupuranga o au tamariki.
Men jeg tænkte: »Taler jeg saa, se, da er jeg troløs imod dine Sønners Slægt.«
16 I taku meatanga kia matauria tenei, ka kite ahau he mahi whakauaua rawa;
Saa grunded jeg paa at forstaa det, møjsommeligt var det i mine Øjne,
17 Tae noa ahau ki te wahi tapu o te Atua, katahi ahau ka mohio ki to ratou mutunga.
Til jeg kom ind i Guds Helligdomme, skønned, hvordan deres Endeligt bliver:
18 He pono i whakaturia ratou e koe ki nga wahi pahekeheke; a whakataka ana e koe ki te ngaromanga.
Du sætter dem jo paa glatte Steder, i Undergang styrter du dem.
19 Ano te panga whakareretanga o to ratou hunanga! kua pau rawa i nga wehi.
Hvor brat de dog lægges øde, gaar under, det ender med Rædsel!
20 Ka rite ki te rekanga kanohi, ina ara ake te tangata, tau whakahawea ki to ratou ahua, e te Ariki, ina ara ake koe.
De er som en Drøm, naar man vaagner, man vaagner og regner sit Syn for intet.
21 Na mamae noa iho toku ngakau, a hukihuki ana oku whatumanawa.
Saa længe mit Hjerte var bittert og det nagede i mine Nyrer,
22 He whakaarokore hoki ahau, he kuware: me te mea he kirehe ahau i tou aroaro.
var jeg et Dyr og fattede intet, jeg var for dig som Kvæg.
23 Ahakoa ra kei a koe tonu ahau; e puritia ana e koe toku ringa matau.
Dog bliver jeg altid hos dig, du holder mig fast om min højre;
24 Ma tou whakaaro ahau e arahi; muri iho ka riro ahau i a koe ki te kororia.
du leder mig med dit Raad og tager mig siden bort i Herlighed.
25 Ko wai hoki toku i te rangi ko koe anake? Kahore atu hoki oku i te whenua e hiahia ai, ko koe anake.
Hvem har jeg i Himlen? Og har jeg blot dig, da attraar jeg intet paa Jorden!
26 Hemo iho oku kikokiko me toku ngakau: ko te Atua ia te kaha o toku ngakau, toku wahi ake ake.
Lad kun mit Kød og mit Hjerte vansmægte, Gud er mit Hjertes Klippe, min Del for evigt.
27 Na, ko te hunga e mamao atu ana i a koe ka mate: ka ngaro i a koe te hunga puremu katoa e whakarere nei i a koe.
Thi de, der fjerner sig fra dig, gaar under, du udsletter hver, som er dig utro.
28 Ko ahau ia, he pai ki ahau te whakatata ki te Atua: kua waiho e ahau te Ariki, a Ihowa, hei whakawhirinakitanga moku, kia whakapuakina ai e ahau au mahi katoa.
Men at leve Gud nær er min Lykke, min Lid har jeg sat til den Herre HERREN, at jeg kan vidne om alle dine Gerninger.
