< Waiata 72 >

1 Na Horomona. Homai, e te Atua, au whakaritenga ki te kingi, me tou tika ki te tama a te kingi.
Salomonowi. Boże! daj królowi sądy twoje, a sprawiedliwość twoję synowi królewskiemu;
2 Mana e whakawa tou iwi i runga i te tika, au rawakore i runga i te whakawa tika.
Aby sądził lud twój w sprawiedliwości, a ubogich twoich w prawości.
3 Ka kawea mai e nga maunga te rongo mau ki te iwi, e nga pukepuke i runga i te tika.
Przyniosą góry ludowi pokój, a pagórki sprawiedliwość.
4 Ka whakawa ia mo nga ware o te iwi: ka whakaorangia e ia nga tamariki a te rawakore; mongamonga noa i a ia te kaitukino.
Będzie sądził ubogich z ludu, a wybawi synów ubogiego; ale gwałtownika pokruszy.
5 I te ra e mau ana, i te marama hoki, ka pera te mau o to ratou wehi ki a koe i nga whakatupuranga katoa.
Będą się bać ciebie, póki słońce i miesiąc trwać będzie, od narodu aż do narodu.
6 E heke iho ia ano he ua ki runga ki te kotinga tarutaru, me nga ua e whakamakuku nei i te whenua.
Jako zstępuje deszcz na pokoszoną trawę, a deszcz kroplisty skrapiający ziemię:
7 Ka tupu te tangata tika i ona ra: tona roa ano o te ata noho, a kore noa te marama.
Tak sprawiedliwy zakwitnie za dni jego, a będzie obfitość pokoju, dokąd miesiąca staje.
8 Ka kingi ia i tenei moana, a tae noa ki tetahi moana, i te awa, a nga pito atu ano o te whenua.
Będzie panował od morza aż do morza, i od rzeki aż do kończyn ziemi.
9 Ka piko ki tona aroaro te hunga o te koraha: a ka mitimiti ona hoariri i te puehu.
Przed nim padać będą mieszkający na pustyniach, a nieprzyjaciele jego proch lizać będą.
10 Ka maua mai he hakari e nga kingi o Tarahihi, o nga motu: ka kawea mai he tahua e nga kingi o Hepa, o Tepa.
Królowie od morza i z wysep dary mu przyniosą; królowie Sebejscy i Sabejscy upominki oddadzą.
11 Ae, ka koropiko nga kingi katoa ki a ia: ka mahi nga iwi katoa ki a ia.
I będą mu się kłaniać wszyscy królowie; wszystkie narody służyć mu będą.
12 Ka ora hoki i a ia te rawakore ua tangi atu, te ware hoki me te tangata kahore nei ona kaiawhina.
Albowiem wyrwie ubogiego wołającego, i nędznego, który nie ma pomocnika.
13 E tohu ia i te tangata iti, i te rawakore; ka ora ano i a ia nga wairua o nga rawakore.
Zmiłuje się nad ubogim, i nad niedostatecznym, a duszę nędznych wybawi.
14 Ka hokona e ia to ratou wairua i roto i te tukino, i te tutu, he mea utu nui hoki o ratou toto ki tana titiro.
Od zdrady i gwałtu wybawi duszę ich; bo droga jest krew ich przed oczyma jego.
15 A e ora ratou; ka hoatu ano ki a ia he koura no Hepa: ka tukua tonutia hoki te inoi mona; ka whakapaingia ia i tenei ra, i tenei ra.
I będzie żył, a dawać mu będą złoto sabejskie, i ustawicznie się za nim modlić będą, cały dzień błogosławić mu będą.
16 He kutanga witi tera i runga i te whenua, i te tihi o nga maunga; ngarue ana ona hua, ano ko Repanona, a ka rite te tupu o nga tangata o te pa ki to te tarutaru o te whenua.
Gdy się wrzuci garść zboża do ziemi na wierzchu gór, zaszumi jako Liban urodzaj jego, a mieszczanie zakwitną jako zioła polne.
17 Ka mau tonu tona ingoa ake ake; ka rite tona ingoa ki te ra te pumau: kei roto i a ia te manaaki mo te tangata; ka korerotia tona koa e nga iwi katoa.
Imię jego będzie na wieki; pokąd słońce trwa, dziedziczyć będzie imię jego, a błogosławiąc sobie w nim wszystkie narody wielbić go będą.
18 Kia whakapaingia a Ihowa, te Atua, te Atua o Iharaira: ko ia nei anake hei mahi i nga mahi whakamiharo;
Błogosławiony Pan Bóg, Bóg Izraelski, który sam cuda czyni.
19 Kia whakapaingia ano tona ingoa kororia mo ake tonu atu; kia ki katoa hoki te whenua i tona kororia. Amine, ae Amine.
I błogosławione imię chwały jego na wieki, a niech będzie napełniona chwałą jego wszystka ziemia. Amen, Amen.
20 Ko te mutunga tenei o nga inoi a Rawiri, a te tama a Hehe.
A tuć się kończą modlitwy Dawida, syna Isajego.

< Waiata 72 >