< Waiata 72 >
1 Na Horomona. Homai, e te Atua, au whakaritenga ki te kingi, me tou tika ki te tama a te kingi.
Av Salomo. Gud, gjev kongen dine domar og kongssonen di rettferd!
2 Mana e whakawa tou iwi i runga i te tika, au rawakore i runga i te whakawa tika.
Han skal døma ditt folk med rettferd og dine armingar med rett.
3 Ka kawea mai e nga maunga te rongo mau ki te iwi, e nga pukepuke i runga i te tika.
Fjelli skal bera fred for folket, og like eins haugarne, ved rettferd.
4 Ka whakawa ia mo nga ware o te iwi: ka whakaorangia e ia nga tamariki a te rawakore; mongamonga noa i a ia te kaitukino.
Han skal døma armingarne i folket, han skal frelsa borni åt den fatige og knasa valdsmannen.
5 I te ra e mau ana, i te marama hoki, ka pera te mau o to ratou wehi ki a koe i nga whakatupuranga katoa.
Dei skal ottast deg so lenge soli skin, og so lenge månen lyser frå ætt til ætt.
6 E heke iho ia ano he ua ki runga ki te kotinga tarutaru, me nga ua e whakamakuku nei i te whenua.
Han skal koma ned som regn på nyslegen voll, lik ei regnskur som væter jordi.
7 Ka tupu te tangata tika i ona ra: tona roa ano o te ata noho, a kore noa te marama.
I hans dagar skal den rettferdige bløma, og det skal vera mykje fred, alt til det ingen måne er meir.
8 Ka kingi ia i tenei moana, a tae noa ki tetahi moana, i te awa, a nga pito atu ano o te whenua.
Og han skal hava herredom frå hav til hav, og frå elvi til endarne av jordi.
9 Ka piko ki tona aroaro te hunga o te koraha: a ka mitimiti ona hoariri i te puehu.
Dei som bur i øydemarki, skal bøygja seg for honom, og hans fiendar skal slikka mold.
10 Ka maua mai he hakari e nga kingi o Tarahihi, o nga motu: ka kawea mai he tahua e nga kingi o Hepa, o Tepa.
Kongarne frå Tarsis og øyarne skal bera fram gåvor, kongarne frå Sjeba og Seba skal koma med skatt.
11 Ae, ka koropiko nga kingi katoa ki a ia: ka mahi nga iwi katoa ki a ia.
Alle kongar skal fall ned for honom, alle folkeslag skal tena honom.
12 Ka ora hoki i a ia te rawakore ua tangi atu, te ware hoki me te tangata kahore nei ona kaiawhina.
For han skal frelsa den fatige som ropar, og armingen som ingen hjelpar hev.
13 E tohu ia i te tangata iti, i te rawakore; ka ora ano i a ia nga wairua o nga rawakore.
Han skal spara vesalmannen og den fatige, og sjælerne åt dei fatige skal han frelsa.
14 Ka hokona e ia to ratou wairua i roto i te tukino, i te tutu, he mea utu nui hoki o ratou toto ki tana titiro.
Frå trykk og vald skal han løysa deira sjæl, og dyrt skal blodet deira vera i hans augo.
15 A e ora ratou; ka hoatu ano ki a ia he koura no Hepa: ka tukua tonutia hoki te inoi mona; ka whakapaingia ia i tenei ra, i tenei ra.
Og han skal liva, og Sjeba-gull skal han gjeva honom, og han skal alltid beda for honom, heile dagen skal han lova honom.
16 He kutanga witi tera i runga i te whenua, i te tihi o nga maunga; ngarue ana ona hua, ano ko Repanona, a ka rite te tupu o nga tangata o te pa ki to te tarutaru o te whenua.
Det skal vera ei mengd med korn i landet, på fjelltopparne, grøda skal susa som Libanonskogen, og folk blømer fram i byarne som gras på jordi.
17 Ka mau tonu tona ingoa ake ake; ka rite tona ingoa ki te ra te pumau: kei roto i a ia te manaaki mo te tangata; ka korerotia tona koa e nga iwi katoa.
Hans namn skal vara i all æva, so lenge soli skin, skal hans namn setja nye renningar, og ved honom skal dei velsigna seg, alle heidningefolk skal prisa honom sæl.
18 Kia whakapaingia a Ihowa, te Atua, te Atua o Iharaira: ko ia nei anake hei mahi i nga mahi whakamiharo;
Lova vere Gud Herren, Israels Gud, han, den einaste som gjer under!
19 Kia whakapaingia ano tona ingoa kororia mo ake tonu atu; kia ki katoa hoki te whenua i tona kororia. Amine, ae Amine.
Og lova vere hans herlege namn i all æva! og all jordi verte full av hans æra! Amen, amen!
20 Ko te mutunga tenei o nga inoi a Rawiri, a te tama a Hehe.
Ende på bønerne av David, son åt Isai.