Waiata 66

1 Ki te tino kaiwhakatangi. He himene, he waiata. Hamama, e te whenua katoa, ki te Atua:

Til sangmesteren; en sang, en salme. Rop med fryd for Gud, all jorden!

2 Himenetia te kororia o tona ingoa, kia whai kororia te whakamoemiti ki a ia.

Syng ut hans navns ære, gi ham ære til hans pris!

3 Mea atu ki te Atua, Ano te wehi o au mahi! Ma te nui o tou kaha e ngohengohe ai ou hoariri ki a koe.

Si til Gud: Hvor forferdelige er dine gjerninger! For din store makts skyld skal dine fiender hykle for dig.

4 E koropiko katoa te whenua ki a koe; ka himene ki a koe; ka himene ratou ki tou ingoa. (Hera)

All jorden skal tilbede dig og lovsynge dig, de skal lovsynge ditt navn. (Sela)

5 Haere mai kia kite i nga mahi a te Atua: mataku rawa tana mahi ki nga tama a te tangata.

Kom og se Guds gjerninger! Han er forferdelig i gjerning mot menneskenes barn.

6 Nana i mea te moana hei tuawhenua: haere a waewae ana ratou ra roto i te awa; hari ana matou ki a ia i reira.

Han gjorde havet om til tørt land, gjennem strømmen gikk de til fots; der gledet vi oss i ham.

7 Ko tona kawanatanga tuturu tonu i runga i tona kaha; e titiro ana ona kanohi ki nga tauiwi; kei whakakake te hunga tutu. (Hera)

Han hersker med sitt velde evindelig, hans øine gir akt på hedningene; de gjenstridige må ikke ophøie sig. (Sela)

8 Whakapaingia to tatou Atua, e nga iwi; kia rangona te reo whakamoemiti ki a ia.

I folkeslag, lov vår Gud og forkynn hans pris med høi røst,

9 Nana nei hoki i mau ai to tatou wairua ki te ora, kahore hoki e tukua e ia o tatou waewae kia nekehia.

han som holdt vår sjel i live og ikke lot vår fot vakle!

10 Kua whakamatauria hoki matou e koe, e te Atua: whakarewaia ana matou e koe, ano he hiriwa e whakarewaia ana.

For du prøvde oss, Gud, du renset oss, likesom de renser sølv.

11 Kua kawea nei matou e koe ki roto ki te kupenga: whakapikaua ana e koe te mea whakamamae ki o matou hope.

Du førte oss inn i et garn, du la en trykkende byrde på våre lender.

12 I meinga ano e koe o matou upoko kia ekengia hoihotia e te tangata; i ra roto matou i te kapura, i te wai: heoi whakaputaina mai ana matou e koe ki te wahi momona.

Du lot mennesker fare frem over vårt hode; vi kom i ild og i vann. Men du førte oss ut til vederkvegelse.

13 Ka tomo ahau me nga tahunga tinana ki tou whare; ka whakamana ahau i aku kupu taurangi ki a koe,

Jeg vil gå inn i ditt hus med brennoffer, jeg vil gi dig det jeg har lovt,

14 Era i puaki i oku ngutu, i korerotia e toku mangai i ahau e pouri ana.

det som gikk over mine leber, og som min munn talte i min nød.

15 Ka whakaekea e ahau mau nga mea momona hei tahunga tinana, ngatahi ano me te mea kakara o nga hipi toa; ka tukua e ahau he puru, he koati. (Hera)

Jeg vil ofre dig brennoffere av fett kveg med duft av værer; jeg vil ofre okser tillikemed bukker. (Sela)

16 Haere mai, whakarongo, e koutou katoa e wehi ana ki te Atua, a maku e whakapuaki tana i mea ai ki toku wairua.

Kom, hør, alle I som frykter Gud; jeg vil fortelle hvad han har gjort mot min sjel.

17 I tangi toku mangai ki a ia: i whakanuia ano ia e toku arero.

Til ham ropte jeg med min munn, og lovsang var under min tunge.

18 Ki te whakaaroa e toku ngakau te he, e kore te Ariki e whakarongo mai.

Hadde jeg urett for øie i mitt hjerte, så vilde Herren ikke høre.

19 Nei ra he pono kua whakarongo te Atua, kua tahuri ia ki toku reo inoi.

Men Gud har hørt, han har aktet på mitt bønnerop.

20 Kia whakapaingia te Atua, kihai nei i whakapeau ke i taku inoi, i tana atawhai hoki ki ahau.

Lovet være Gud, som ikke avviste min bønn og ikke tok sin miskunnhet fra mig!