Waiata 66

1 Ki te tino kaiwhakatangi. He himene, he waiata. Hamama, e te whenua katoa, ki te Atua:

(Til sangmesteren. En salme. En sang.) Bryd ud i Jubel for Gud, al Jorden,

2 Himenetia te kororia o tona ingoa, kia whai kororia te whakamoemiti ki a ia.

lovsyng hans Navns Ære, syng ham en herlig Lovsang,

3 Mea atu ki te Atua, Ano te wehi o au mahi! Ma te nui o tou kaha e ngohengohe ai ou hoariri ki a koe.

sig til Gud: "Hvor forfærdelige er dine Gerninger! For din vældige Styrkes Skyld logrer Fjenderne for dig,

4 E koropiko katoa te whenua ki a koe; ka himene ki a koe; ka himene ratou ki tou ingoa. (Hera)

al Jorden tilbeder dig, de lovsynger dig, lovsynger dit Navn." (Sela)

5 Haere mai kia kite i nga mahi a te Atua: mataku rawa tana mahi ki nga tama a te tangata.

Kom hid og se, hvad Gud har gjort i sit Virke en Rædsel for Menneskenes Børn.

6 Nana i mea te moana hei tuawhenua: haere a waewae ana ratou ra roto i te awa; hari ana matou ki a ia i reira.

Han forvandlede Hav til Land, de vandrede til Fods over Strømmen; lad os fryde os højlig i ham.

7 Ko tona kawanatanga tuturu tonu i runga i tona kaha; e titiro ana ona kanohi ki nga tauiwi; kei whakakake te hunga tutu. (Hera)

Han hersker med Vælde for evigt, på Folkene vogter hans Øjne, ej kan genstridige gøre sig store. (Sela)

8 Whakapaingia to tatou Atua, e nga iwi; kia rangona te reo whakamoemiti ki a ia.

I Folkeslag, lov vor Gud, lad lyde hans Lovsangs Toner,

9 Nana nei hoki i mau ai to tatou wairua ki te ora, kahore hoki e tukua e ia o tatou waewae kia nekehia.

han, som har holdt vor Sjæl i Live og ej lod vor Fod glide ud!

10 Kua whakamatauria hoki matou e koe, e te Atua: whakarewaia ana matou e koe, ano he hiriwa e whakarewaia ana.

Thi du ransaged os, o Gud, rensede os, som man renser Sølv;

11 Kua kawea nei matou e koe ki roto ki te kupenga: whakapikaua ana e koe te mea whakamamae ki o matou hope.

i Fængsel bragte du os, lagde Tynge på vore Lænder,

12 I meinga ano e koe o matou upoko kia ekengia hoihotia e te tangata; i ra roto matou i te kapura, i te wai: heoi whakaputaina mai ana matou e koe ki te wahi momona.

lod Mennesker skride hen over vort Hoved, vi kom gennem Ild og Vand; men du førte os ud og bragte os Lindring!

13 Ka tomo ahau me nga tahunga tinana ki tou whare; ka whakamana ahau i aku kupu taurangi ki a koe,

Med Brændofre vil jeg gå ind i dit Hus og indfri dig mine Løfter,

14 Era i puaki i oku ngutu, i korerotia e toku mangai i ahau e pouri ana.

dem, mine Læber fremførte, min Mund udtalte i Nøden.

15 Ka whakaekea e ahau mau nga mea momona hei tahunga tinana, ngatahi ano me te mea kakara o nga hipi toa; ka tukua e ahau he puru, he koati. (Hera)

Jeg bringer dig Ofre af Fedekvæg sammen med Vædres Offerduft, jeg ofrer Okser tillige med Bukke. (Sela)

16 Haere mai, whakarongo, e koutou katoa e wehi ana ki te Atua, a maku e whakapuaki tana i mea ai ki toku wairua.

Kom og hør og lad mig fortælle jer alle, som frygter Gud, hvad han har gjort for min Sjæl!

17 I tangi toku mangai ki a ia: i whakanuia ano ia e toku arero.

Jeg råbte til ham med min Mund og priste ham med min Tunge.

18 Ki te whakaaroa e toku ngakau te he, e kore te Ariki e whakarongo mai.

Havde jeg tænkt på ondt i mit Hjerte, da havde Herren ej hørt;

19 Nei ra he pono kua whakarongo te Atua, kua tahuri ia ki toku reo inoi.

visselig, Gud har hørt, han lytted til min bedende Røst.

20 Kia whakapaingia te Atua, kihai nei i whakapeau ke i taku inoi, i tana atawhai hoki ki ahau.

Lovet være Gud, som ikke har afvist min Bøn eller taget sin Miskundhed fra mig!