< Waiata 63 >
1 He himene na Rawiri, i a ia i te koraha o Hura. E te Atua, noku koe Atua; ka moata taku rapu i a koe. E hiainu ana toku wairua ki a koe, e hiahia ana oku kikokiko ki a koe, i te whenua maroke, ruha noa, kahore nei he wai.
En psalm av David, när han var i Juda öken.
2 Koia i titiro atu ai ahau ki a koe i te wahi tapu, kia kite ai i tou kaha, i tou kororia.
Gud, du är min Gud, bittida söker jag dig; min själ törstar efter dig, min kropp längtar efter dig, i ett torrt land, som försmäktar utan vatten.
3 Pai atu tou aroha i te ora: mo reira ka whakamoemiti oku ngutu ki a koe.
Så skådar jag nu efter dig i helgedomen, för att få se din makt och ära.
4 Ina, ka whakapai ahau ki a koe i ahau ano e ora nei; ka totoro atu oku ringa i runga i tou ingoa.
Ty din nåd är bättre än liv; mina läppar skola prisa dig.
5 Ka makona toku wairua, ano i te hinu wheua, i te ngako, a ka hari oku ngutu ina whakamoemiti toku mangai ki a koe.
Så skall jag då lova dig, så länge jag lever; i ditt namn skall jag upplyfta mina händer.
6 Ina mahara ahau ki a koe i runga i toku moenga, ina whakaaro ki a koe i nga mataaratanga o te po.
Min själ varder mättad såsom av märg och fett; och med jublande läppar lovsjunger min mun,
7 Ko koe hoki toku kaiawhina: na ka hari ahau ki te taumarumarutanga iho o ou pakau.
när jag kommer ihåg dig på mitt läger och under nattens väkter tänker på dig.
8 Piri tonu toku wairua ki a koe: e tautoko ake ana tou matau i ahau.
Ty du är min hjälp, och under dina vingars skugga jublar jag.
9 Ko te hunga e whai ana i toku wairua kia whakangaromia, ka riro ratou ki nga wahi o raro rawa o te whenua.
Min själ håller sig intill dig; din högra hand uppehåller mig.
10 Ka tukua atu ratou ki te kaha o te hoari: hei wahi ratou ma nga pokiha.
Men dessa som stå efter mitt liv och vilja fördärva det, de skola fara ned i jordens djup.
11 Tena ko te kingi, ka hari ia ki te Atua; ka whakamanamana nga tangata katoa ko ia nei ta ratou oati: a ka purua te mangai o te hunga katoa e korero teka ana.
De skola givas till pris åt svärdet, rovdjurs byte skola de varda. Men konungen skall glädja sig i Gud; berömma sig skall var och en som svär vid honom, ty de lögnaktigas mun skall varda tillstoppad.