Waiata 58
1 Ki te tino kaiwhakatangi. Aratakiti. He Mikitama. Na Rawiri. He korero puku ranei ta koutou i te pono? he tika ranei ta koutou whakarite, e nga tama a te tangata?
In finem, ne disperdas. David in tituli inscriptionem. Si vere utique justitiam loquimini, recta judicate, filii hominum.
2 He pono, e mahia ana e koutou te he i roto i te ngakau, e paunatia ana e koutou te tutu a o koutou ringa i runga i te whenua.
Etenim in corde iniquitates operamini; in terra injustitias manus vestræ concinnant.
3 He tangata ke te hunga hara no te kopu mai ano; whanau kau kua kotiti ke, kua korero teka.
Alienati sunt peccatores a vulva; erraverunt ab utero: locuti sunt falsa.
4 Ko to ratou paihana he rite ki to te nakahi, kei te neke turi e puru nei i tona taringa;
Furor illis secundum similitudinem serpentis, sicut aspidis surdæ et obturantis aures suas,
5 E kore nei e whakarongo ki te reo o te kaiwhakawai, ahakoa tino matau ia ki te whakawai.
quæ non exaudiet vocem incantantium, et venefici incantantis sapienter.
6 Whatiia, e te Atua, o ratou niho i roto i o ratou mangai: kowhakia, e Ihowa, nga niho nunui o nga kuao raiona.
Deus conteret dentes eorum in ore ipsorum; molas leonum confringet Dominus.
7 Kia mimiti ratou, ano he wai e heke atu ana: ka whakatikaia ana pere, kia rite ki te mea kua poutoa.
Ad nihilum devenient tamquam aqua decurrens; intendit arcum suum donec infirmentur.
8 Kia memeha haere, a kia pahure, ano he ngata: kia rite ki te mea mate roto a te wahine, kahore nei i kite i te ra.
Sicut cera quæ fluit auferentur; supercecidit ignis, et non viderunt solem.
9 E kore e tukua kia rongo a koutou kohua i nga tataramoa, ka kahakina ratou e ia i roto i te awhiowhio, te mea kaiota, te mea e wera ana.
Priusquam intelligerent spinæ vestræ rhamnum, sicut viventes sic in ira absorbet eos.
10 Ka hari te tangata tika ua kite i te utu: ka horoia e ia ona waewae ki nga toto o te tangata hara.
Lætabitur justus cum viderit vindictam; manus suas lavabit in sanguine peccatoris.
11 A ka mea te tangata, Koia, ka whai utu te tangata tika: ina, he Atua ano tenei e whakawa ana i te whenua.
Et dicet homo: Si utique est fructus justo, utique est Deus judicans eos in terra.
