< Waiata 50 >

1 He himene na Ahapa. Kua puaki te kupu a te Atua, a te Atua tonu, a Ihowa, a karangatia ana e ia te whenua i te putanga mai o te ra, tae noa ki tona torengitanga.
Psalm Asafa. Bóg nad bogami, PAN, przemówił i wezwał ziemię od wschodu słońca aż do jego zachodu.
2 Kua tiaho mai te Atua i roto i Hiona, i te tino o te ataahua.
Z Syjonu, doskonałego piękna, zajaśniał Bóg.
3 Ka haere mai to tatou Atua, e kore ano e wahangu: ka kai te kapura i tona aroaro, a ka hukerikeri te awha ki tetahi taha ona, ki tetahi taha.
Nasz Bóg przyjdzie i nie będzie milczał; ogień będzie trawił przed nim, a wokół niego powstanie potężna burza.
4 Ka karangatia e ia nga rangi i runga, me te whenua hoki, ki te whakaritenga mo tona iwi.
Wezwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądzić swój lud:
5 Huihuia mai ki ahau taku hunga tapu, te hunga i whakarite kawenata ki ahau i runga i te patunga tapu.
Zgromadźcie mi moich świętych, którzy zawarli ze mną przymierze przez ofiarę.
6 A ma nga rangi e whakakite tona tika: ko te Atua ake nei hoki te kaiwhakawa. (Hera)
Wtedy niebiosa ogłoszą jego sprawiedliwość, bo sam Bóg [jest] sędzią. (Sela)
7 Whakarongo, e toku iwi, a ka korero ahau; e Iharaira, ka whakaatu ahau ki a koe; ko ahau te Atua, ko tou Atua.
Słuchaj, mój ludu, a będę mówił; słuchaj, Izraelu, a będę świadczył przeciw tobie: Ja [jestem] Bogiem, twoim Bogiem.
8 E kore ahau e riri ki a koe mo au patunga tapu; a kei toku aroaro tonu au tahunga tinana.
Nie będę cię ganił za twoje ofiary ani za twoje całopalenia, które są zawsze przede mną.
9 E kore ahau e tango i tetahi puru i roto i tou whare, i etahi koati toa ranei i roto i au taiepa.
Nie przyjmę cielca z twojego domu ani kozłów z twoich zagród.
10 Naku nei hoki nga kirehe katoa o te ngahere, nga kararehe i runga i te mano o nga pukepuke.
Do mnie bowiem należy wszelkie zwierzę leśne i tysiące bydła na górach.
11 E matau ana ahau ki nga manu katoa o nga maunga; naku ano nga kirehe o te parae.
Znam wszelkie ptactwo górskie i moje są zwierzęta polne.
12 Me he matekai toku, e kore ahau e korero ki a koe: naku nei hoki te ao, me ona tini mea.
Gdybym był głodny, nie mówiłbym ci o tym, bo mój [jest] świat i wszystko, co go napełnia.
13 E kai koia ahau i te kikokiko o nga puru, e inu ranei i te toto o nga koati?
Czyż będę jadł mięso wołów albo pił krew kozłów?
14 Ko te whakawhetai hei patunga tapu mau ki te Atua; whakamana hoki au kupu taurangi ki te Runga Rawa.
Ofiaruj Bogu dziękczynienie i spełnij swoje śluby wobec Najwyższego;
15 A karanga ki ahau i te ra o te he: maku koe e whakaora, a ka whakakororiatia ahau e koe.
I wzywaj mnie w dniu utrapienia; wtedy cię wybawię, a [ty] mnie uwielbisz.
16 Ki te tangata hara ia ka mea te Atua, He aha mau te whakapuaki i aku tikanga, te whakahua ranei i taku kawenata e tou mangai?
Lecz do niegodziwego Bóg mówi: Po co ogłaszasz moje prawa i masz na ustach moje przymierze;
17 Kua kino nei hoki koe ki te ako, a e akiri ana i aku kupu ki muri i a koe.
Skoro nienawidzisz karności i rzucasz za siebie moje słowa?
18 I tou kitenga i te tahae, na whakaae ana koe ki a ia; a whai tahi ana me te hunga puremu.
Gdy widzisz złodzieja, pochwalasz go, i zadajesz się z cudzołożnikami.
19 Kua tukua e koe tou mangai ki te kino; a e tito hianga ana tou arero.
Pozwalasz swym ustom źle mówić, a twój język knuje podstępy.
20 Noho ana koe, ka korero kino ki tou teina: ngautuara tonu iho koe ki te tama a tou whaea.
Siedzisz i mówisz przeciwko twemu bratu, obmawiasz syna swej matki.
21 Ko au mahi enei, a wahangu tonu ahau; i mea koe he pena pu ahau me koe: otira ka riria koe e ahau, ka whakararangitia ano aua mea ki tou aroaro.
To czyniłeś, a ja milczałem; sądziłeś, że jestem do ciebie podobny, [ale] będę cię napominał i postawię ci to przed oczy.
22 Na whakaaroa tenei, e te hunga kua wareware ki te Atua; kei haehaea koutou e ahau, a kahore he kaiwhakaora.
Zrozumcie to teraz wy, którzy zapominacie o Bogu, bym [was] nie rozszarpał, a nie byłoby [nikogo], kto [by] was ocalił.
23 Ko te whakamoemiti te patunga tapu e whai kororia ai ahau: ko te tangata hoki he tika nei tona ara ka whakakitea e ahau ki a ia te whakaoranga a te Atua.
Kto [mi] ofiaruje chwałę, ten oddaje mi cześć; a temu, kto chodzi [prostą] drogą, ukażę Boże zbawienie.

< Waiata 50 >