Waiata 49
1 Ki te tino kaiwhakatangi. He himene ma nga tama a Koraha. Whakarongo ki tenei, e nga iwi katoa: tahuri mai o koutou taringa, e nga tangata katoa o te ao.
Al la ĥorestro. De la Koraĥidoj. Psalmo. Aŭskultu ĉi tion, ĉiuj popoloj; Atentu, ĉiuj loĝantoj de la mondo,
2 E nga tangata iti, koutou ko nga tangata rahi, e te tangata taonga korua ko te rawakore.
Kaj altrangulo kaj malaltrangulo, Riĉulo kaj malriĉulo kune.
3 Ka whakapuakina he matauranga e toku mangai: a he ata ngarahu te whakaaro o toku ngakau.
Mia buŝo diros saĝaĵon, Kaj la penso de mia koro prudentaĵon.
4 Ka titaha toku taringa ki te kupu whakarite; ka puaki taku pepeha i runga i te hapa.
Mi klinos mian orelon al sentenco; Sur harpo mi esprimos mian enigmon.
5 Kia wehi ahau ki te aha i nga ra o te kino, ina karapotia ahau e te kino kei oku rekereke?
Kial mi devus timi en tagoj de malbono, Kiam min ĉirkaŭas la malboneco de miaj persekutantoj,
6 Ko te hunga e whakawhirinaki ana ki o ratou taonga, e whakamanamana ana ki te nui o o ratou rawa;
Kiuj fidas sian potencon Kaj fanfaronas per sia granda riĉeco?
7 E kore tetahi o ratou e ahei te hoko i tona teina, te hoatu ranei i tetahi utu mona ki te Atua;
Fraton tute ne liberigos homo, Nek donos al Dio elaĉeton por li
8 He nui hoki te utu mo to ratou wairua, a me whakarere atu ake ake;
(Multekosta estus la elaĉeto de ilia animo, Kaj neniam tio estos),
9 Kia ora tonu ai ia ake ake: kia kaua e kite i te pirau.
Ke li restu viva eterne, Ke li ne vidu la tombon.
10 E kite ana hoki ia e matemate ana nga tangata whakaaro nui, e ngaro ngatahi ana te poauau me te whakaarokore, a mahue iho o ratou taonga ki etahi atu.
Oni ja vidas, ke saĝuloj mortas, Kaj ankaŭ malsaĝulo kaj sensciulo pereas Kaj lasas al aliaj sian havon.
11 Ki to ratou whakaaro puku, tera e pumau tonu o ratou whare me o ratou nohoanga, ki nga whakatupuranga katoa: huaina iho o ratou whenua ki o ratou ingoa.
Ilia deziro estas, ke iliaj domoj ekzistu por ĉiam, Kaj iliaj loĝejoj de generacio al generacio; Ili nomas siajn bienojn laŭ siaj nomoj.
12 Heoi kahore te tangata e noho tonu i roto i te honore: ko tona rite kei nga kararehe ka moti nei.
Sed homo ne restas longe en honoro; Li egaliĝas al bruto buĉota.
13 Ko to ratou ara tenei, ara ko to ratou poauau: heoi e whakapai ana to ratou uri ki a ratou korero. (Hera)
Tia estas ilia vojo, ilia espero, Kaj iliaj posteuloj aprobas ilian opinion. (Sela)
14 Kei te hipi te rite: ko te wahi mo ratou ko te reinga; ko te mate hei hepara mo ratou, hei rangatira ano te hunga tika mo ratou i te ata; ko to ratou ataahua ma te reinga e whakamoti, kia kore ai he whare mona. (Sheol h7585)
Kiel ŝafoj ili estos metataj en Ŝeolon; La morto ilin paŝtos; Kaj matene virtuloj ilin ekposedos, Kaj ilia bildo pereos en Ŝeol, perdinte loĝejon. (Sheol h7585)
15 Ma te Atua ia toku wairua e hoko mai i te reinga: ko ia hoki hei tukunga atu moku. (Hera) (Sheol h7585)
Sed Dio liberigos mian animon el la mano de Ŝeol, Ĉar Li prenos min. (Sela) (Sheol h7585)
16 Kaua e wehi ua whai taonga te tangata, ina nui haere te kororia o tona whare;
Ne timu, kiam homo riĉiĝas, Kiam grandiĝas la gloro de lia domo.
17 Kahore hoki ana mea e mau atu ai ia ina mate; e kore tona kororia e tuku iho i muri i a ia.
Ĉar mortante li nenion prenos; Ne iros post li malsupren lia honoro.
18 Whakapai noa ia i tona wairua i a ia e ora ana; a ka whakamoemititia koe ua pai au mahi ki a koe ano.
Ĉar kvankam li ĝuigas sian animon dum sia vivado, Kaj oni vin laŭdas por tio, ke vi faras al vi bone,
19 Ka haere ia ki te whakatupuranga o ona tupuna: e kore rawa ratou e kite i te marama.
Tamen li iros al la generacio de siaj patroj, Kiuj neniam vidos lumon.
20 Ko te tangata e whakahonoretia ana, a kahore e whai whakaaro, kei nga kararehe ka moti nei tona rite.
Homo, kiu estas en honoro, sed ne havas prudenton, Estas egala al bruto buĉota.
