Waiata 48

1 He waiata, he himene ma nga tama a Koraha. He nui a Ihowa, kia nui hoki te whakamoemiti ki a ia i te pa o to tatou Atua, i te maunga o tona tapu.

Pieśń psalmu synów Korego. Wielki jest Pan, i bardzo chwalebny w mieście Boga naszego, na górze świętej swojej.

2 Ataahua ana te tairanga o Maunga Hiona, ko ta te ao katoa e koa ai: kei te taha ki te raki te pa o te Kingi nui.

Ozdobą krainy, uciechą wszystkiej ziemi jest góra Syon w stronach północnych, miasto króla wielkiego.

3 E matauria ana te Atua i roto i ona whare papai hei piringa.

Bóg w pałacach jego uznany jest za twierdzę wysoką.

4 Na, huihui tahi mai ana nga kingi haere tahi atu ana ratou.

Bo oto królowie, gdy się zgromadzili i ciągnęli wespół,

5 I kite ratou, miharo iho: raruraru ana, hohoro tonu atu.

Sami to ujrzawszy bardzo się zadziwili, a przestraszeni będąc prędko uciekali.

6 Pa ana te wehi ki a ratou i reira, te mamae, ano he wahine e whanau ana.

Strach ich tam ogarnął i boleść, jako niewiastę rodzącą.

7 E wahia ana e koe nga kaipuke o Tarahihi ki te marangai.

Wiatrem wschodnim pokruszysz okręty z Tarsys.

8 Rite tonu ki ta matou i rongo ai, ta matou i kite ai i roto i te pa o Ihowa o nga mano, i te pa o to tatou Atua: ma te Atua e whakapumau ake ake. (Hera)

Jakośmy słyszeli, takeśmy widzieli w mieście Pana zastępów, w mieście Boga naszego; Bóg je ugruntował aż na wieki. (Sela)

9 I whakaaroaro matou ki tou atawhai, e te Atua, i waenganui o tou temepara.

Uważamy, o Boże! miłosierdzie twoje w pośród kościoła twego.

10 E te Atua, rite tahi ki tou ingoa te whakamoemiti mou, tae noa atu ki nga pito o te whenua: ki tonu tou matau i te tika.

Jakie jest imię twoje, Boże! taka też jest chwała twoja aż do kończyn ziemi; sprawiedliwości pełna jest prawica twoja.

11 Kia hari a Maunga Hiona, kia koa nga tamahine a Hura i au whakaritenga.

NIech się rozweseli góra Syon: niech się rozradują córki Judzkie dla sądów twoich, Boże!

12 Taiawhiotia a Hiona, haere, a kopiko noa mai: taua ona pourewa.

Otoczcie Syon, i obstąpcie go; policzcie wieże jego.

13 Maharatia ona pekerangi, tirohia ona whare papai; hei korerotanga ma koutou ki enei ake whakatupuranga.

Przypatrujcie się pilnie basztom jego, a oglądajcie pałace jego, abyście umieli powiadać narodowi potomnemu.

14 Ko tenei Atua hoki te Atua mo tatou ake ake: ko ia hei kaiarahi i a tatou a mate noa.

Że ten Bóg jest Bogiem naszym na wieki wieczne, a iż on naszym hetmanem będzie aż do śmierci.