< Waiata 41 >

1 Ki te tino kaiwhakatangi. He himene na Rawiri. Ka hari te tangata e whakaaro ana ki te rawakore; e whakaorangia ia e Ihowa i te ra o te he.
Don mai bi da kaɗe-kaɗe. Zabura ta Dawuda. Mai albarka ne wanda yake jin tausayin marasa ƙarfi; Ubangiji yakan kuɓutar da shi a lokutan wahala.
2 Ma Ihowa ia e tiaki, e whakaora; ka whakaharitia ia i runga i te whenua: e kore ano e tukua e koe ki nga hiahia o ona hoariri.
Ubangiji zai kāre shi yă kuma kiyaye ransa; zai albarkace shi a cikin ƙasar ba kuwa zai miƙa shi ga hannun maƙiyansa ba.
3 Ma Ihowa ia e whakakaha, i a ia e whakaruhi ana i runga i te moenga: mau ano e whakapai katoa tona moenga i a ia e mate ana.
Ubangiji zai ba shi ƙarfi a gadon rashin lafiyarsa ya mayar masa da lafiya daga ciwon da ya kwantar da shi.
4 I mea ahau, E Ihowa, tohungia ahau; rongoatia toku wairua; kua hara hoki ahau ki a koe.
Na ce, “Ya Ubangiji, ka yi mini jinƙai; ka warkar da ni, gama na yi maka zunubi.”
5 He kino te korero a oku hoariri moku, e mea ana, A hea ranei ia mate ai, pirau ai tona ingoa?
Abokan gābana suna muguwar magana a kaina cewa, “Yaushe zai mutu sunansa yă ɓace ne?”
6 A ki te haere mai ia kia kite i ahau, ka korero horihori ia: e ami ana tona ngakau i te kino mana; i tona putanga ki waho, korerotia ana e ia.
Duk sa’ad da wani ya zo ganina, yakan yi maganar ƙarya, yayinda zuciyarsa tana tattare da cin zarafi; sa’an nan yă fita yă yi ta bazawa ko’ina.
7 E komuhumuhu ana moku te hunga katoa e kino ana ki ahau; e whakatakoto ana i te kino moku.
Dukan abokan gābana suna raɗa tare a kaina; suna fata mugun abu ya same ni, suna cewa,
8 E ai ta ratou, E piri ana te mate kino ki a ia; a ka takoto nei ia, heoi ano tona aranga ake.
“Mugun ciwo ya kama shi; ba zai taɓa tashi daga inda yake kwanciya ba.”
9 Ae, ko toku hoa ake ano, i whakawhirinaki ai ahau, i kai nei i taku taro, kua hiki ake tona rekereke ki ahau.
Har abokina na kurkusa, wanda na amince da shi, wanda muke cin abinci tare, ya juya yana gāba da ni.
10 Ko koe ia, e Ihowa, kia aroha ki ahau: a whakaarahia ahau, kia utua ai ratou e ahau.
Amma kai, ya Ubangiji, ka yi mini jinƙai, ka tā da ni, don in sāka musu.
11 Na konei ahau i matau ai e pai ana koe ki ahau, no te mea kahore toku hoariri e whakamanamana ki ahau.
Na sani kana jin daɗina, gama abokin gābana ba zai ci nasara a kaina ba.
12 Ko ahau ia, ko koe e whakamau ake ana i ahau i runga i toku ngakau tapatahi: e whakatu ake ana hoki i ahau ki tou aroaro ake tonu atu.
Cikin mutuncina ka riƙe ni ka sa ni a gabanka har abada.
13 Kia whakapaingia a Ihowa, te Atua o Iharaira inamata riro ano, ake tonu atu ano hoki. Amine, ae Amine.
Yabo ya tabbata ga Ubangiji, Allah na Isra’ila, har abada abadin.

< Waiata 41 >