Waiata 38
1 He himene na Rawiri, hei whakamahara. E Ihowa, kaua e whakatupehupehu mai ki ahau ina riri koe, kaua ano ahau e pakia ina arita koe.
Psalmus David, in rememorationem de sabbato. [Domine, ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me:
2 Titi tonu hoki au pere ki ahau: kaha rawa te pehi a tou ringa i ahau.
quoniam sagittæ tuæ infixæ sunt mihi, et confirmasti super me manum tuam.
3 Kahore he wahi ora o oku kikokiko, na tou riri hoki: kahore ano e ata takoto oku wheua, noku i hara nei.
Non est sanitas in carne mea, a facie iræ tuæ; non est pax ossibus meis, a facie peccatorum meorum:
4 Kua taupokina iho hoki toku matenga e oku kino: ano he pikaunga taimaha e pehi rawa ana i ahau.
quoniam iniquitates meæ supergressæ sunt caput meum, et sicut onus grave gravatæ sunt super me.
5 E piro ana oku whiunga, kua pirau i taku mahi poauau.
Putruerunt et corruptæ sunt cicatrices meæ, a facie insipientiæ meæ.
6 E whakawiria ana ahau, piko rawa; e tangi haere ana i te roa o te ra.
Miser factus sum et curvatus sum usque in finem; tota die contristatus ingrediebar.
7 Kei te tahuna hoki toku hope, kapi tonu: kahore hoki he wahi ora o oku kikokiko.
Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus, et non est sanitas in carne mea.
8 Kua kore oku kaha, maru rawa ahau: hamama ana taku aue i te mamae o toku ngakau.
Afflictus sum, et humiliatus sum nimis; rugiebam a gemitu cordis mei.
9 E te Ariki, kei tou aroaro oku hiahia katoa; kahore hoki e ngaro i a koe taku aue.
Domine, ante te omne desiderium meum, et gemitus meus a te non est absconditus.
10 Kihakiha kau toku ngakau, kua hemo toku kaha: me te marama o oku kanohi, kua kore hoki ena oku.
Cor meum conturbatum est; dereliquit me virtus mea, et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.
11 Matara noa atu i toku mate te turanga mai o nga tangata i aroha mai ki ahau, o oku hoa hoki; i tawhiti ano oku whanaunga e tu ke mai ana.
Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt; et qui juxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quærebant animam meam.
12 E whakatakoto mahanga ana moku te hunga e whai ana i ahau kia whakamatea; he nanakia ano nga kupu a te hunga e rapu ana i te he moku; he whakaaro tinihanga ano a ratou a pau noa te ra.
Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates, et dolos tota die meditabantur.
13 Ko ahau ia, i rite ki te turi, kihai i rongo, ki te tangata wahangu, kahore nei e hamamu tona mangai.
Ego autem, tamquam surdus, non audiebam; et sicut mutus non aperiens os suum.
14 Na rite tonu ahau ki te tangata kahore nei e rongo, kahore nei he whakatupehupehu i tona mangai.
Et factus sum sicut homo non audiens, et non habens in ore suo redargutiones.
15 E tumanako nei hoki ahau ki a koe, e Ihowa: ka whakahoki kupu mai ano koe, e te Ariki, e toku Atua.
Quoniam in te, Domine, speravi; tu exaudies me, Domine Deus meus.
16 I mea hoki ahau, Kei koa mai ratou ki ahau: ka paheke toku waewae, ka whakahihi ratou ki ahau.
Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei; et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
17 Ko ahau hoki, meake kopa, a kei inua tonu i ahau toku pouri.
Quoniam ego in flagella paratus sum, et dolor meus in conspectu meo semper.
18 Ka whaki hoki ahau i toku kino, ka pouri mo toku hara.
Quoniam iniquitatem meam annuntiabo, et cogitabo pro peccato meo.
19 Ko oku hoariri ia hauhau tonu, kaha tonu; kua tokomaha ano te hunga e kino noa ana ki ahau.
Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.
20 He hoariri ano ki ahau te hunga e utu ana i te pai ki te kino: moku e whai ana i te pai.
Qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi, quoniam sequebar bonitatem.
21 Kaua ahau e whakarerea, e Ihowa, e toku Atua; kei mamao atu koe i ahau.
Ne derelinquas me, Domine Deus meus; ne discesseris a me.
22 Hohoro ki te awhina i ahau, e te Ariki, e toku whakaoranga.
Intende in adjutorium meum, Domine Deus salutis meæ.]
