Waiata 34
1 Na Rawiri, i tona ahua i rere ke ra i te aroaro o Apimereke; na pei ana ia, a haere ana. Ka whakapaingia e ahau a Ihowa i nga wa katoa; he whakamoemiti tonu ta toku mangai ki a ia.
Av David, då han gjorde seg galen hjå Abimelek, so han jaga honom av, og han gjekk burt. Eg vil lova Herren alle tider, hans pris skal stendigt vera i min munn.
2 Ka whakamanamana toku wairua ki a Ihowa: ka rongo te hunga mahaki, a ka hari.
Mi sjæl skal rosa seg av Herren; dei spaklyndte skal høyra det og gleda seg.
3 Kia whakanui tahi tatou i a Ihowa, kia whakateitei tahi hoki i tona ingoa.
Lova Herren storleg med meg, og lat oss saman upphøgja hans namn!
4 I rapu ahau i a Ihowa, a rongo mai ana ia ki ahau, whakaorangia ana ahau e ia i oku wehi katoa.
Eg søkte Herren, og han svara meg og fria meg frå alle mine rædslor.
5 I titiro ratou ki a ia, a kua marama: a kahore rawa he whakama o o ratou mata.
Dei som skoda upp til honom, lyste av gleda, og deira andlit turvte aldri blygjast.
6 I karanga tenei tangata iti, a whakarongo ana a Ihowa, whakaora ana i a ia i ona whakapawera katoa.
Her er ein arming som ropa, og Herren høyrde og frelste honom frå alle hans trengslor.
7 E noho ana te anahera a Ihowa i tetahi taha, i tetahi taha, o te hunga e wehi ana i a ia, a e whakaora ana i a ratou.
Herrens englar lægrar seg rundt ikring deim som ottast honom, og han friar deim ut.
8 Whakamatauria, kia kite ai koutou i te pai o Ihowa: ka hari te tangata e whakawhirinaki ana ki a ia.
Smaka og sjå at Herren er god! Sæl er den mann som flyr til honom.
9 Kia wehi ki a Ihowa, e tona hunga tapu: e kore hoki e hapa nga tangata e wehi ana i a ia.
Ottast Herren, de hans heilage, for inkje vantar dei som ottast honom.
10 E hapa ana nga kuao raiona, e mate ana i te kai: ko te hunga ia e rapu ana ki a Ihowa, e kore e hapa i tetahi mea pai.
Unge løvor lid naud og svelt, men dei som søkjer Herren, deim vantar det inkje godt.
11 Haere mai, e nga tamariki, whakarongo ki ahau: maku koutou e ako kia wehi ki a Ihowa.
Kom born, høyr meg! Eg vil læra dykk otte for Herren.
12 Ko wai te tangata e hiahia ana ki te ora, e whai ana kia maha nga ra, kia kite i te pai?
Kven er den mann som hev lyst til liv, som ynskjer seg dagar til å sjå lukka?
13 Tiakina tou arero kei kino, ou ngutu kei korero hianga.
Vakta di tunga frå det som vondt er, og lippor for svikfull tale!
14 Mawehe atu i te kino, mahia te pai; rapua te ata noho, whaia hoki.
Vik burt frå det vonde og gjer det gode, søk fred og far etter honom!
15 E tau ana nga kanohi o Ihowa ki te hunga tika; me ona taringa ki ta ratou karanga.
Herrens augo er vende til dei rettferdige, og hans øyro til deira rop.
16 E he ana te mata o Ihowa ki nga kaimahi i te kino, hei hatepe i a ratou i te whenua kei maharatia.
Herrens åsyn er imot deim som gjer vondt, til å rydja ut deira minne frå jordi.
17 I karanga te hunga tika, a i whakarongo a Ihowa, whakaorangia ana ratou e ia i o ratou whakapawera katoa.
Hine ropar, og Herren høyrer og friar deim ut or alle deira trengslor.
18 E tata ana a Ihowa ki te hunga ngakau maru: ka whakaorangia ano e ia te hunga wairua iro.
Herren er nær hjå deim som hev eit sundbrote hjarta, og frelser deim som hev ei hugsprengd ånd.
19 He tini nga mate o te tangata tika: otiia e whakaorangia ana ia e Ihowa i roto i era katoa.
Mange ulukkor kjem yver den rettferdige, men Herren friar honom ut or deim alle.
20 E tiakina ana e ia ona wheua katoa: e kore tetahi e whati.
Herren tek vare på alle hans bein, ikkje eitt av deim vert brote.
21 Ka mate i te kino te tangata hara; a ka he te hunga e kino ana ki te tangata tika.
Ulukka drep den ugudlege, og dei som hatar den rettferdige, vert saka.
22 E hokona ana e Ihowa te wairua o ana pononga, e kore ano e he tetahi o te hunga e whakawhirinaki ana ki a ia.
Herren løyser ut deira sjæl som tener honom, og av dei som flyr til honom, vert ingen saka.
