< Waiata 34 >
1 Na Rawiri, i tona ahua i rere ke ra i te aroaro o Apimereke; na pei ana ia, a haere ana. Ka whakapaingia e ahau a Ihowa i nga wa katoa; he whakamoemiti tonu ta toku mangai ki a ia.
Af David; der han anstillede sig afsindig for Abimeleks Ansigt, og denne uddrev ham, og han gik bort.
2 Ka whakamanamana toku wairua ki a Ihowa: ka rongo te hunga mahaki, a ka hari.
Jeg vil love Herren til hver Tid; hans Pris skal altid være i min Mund.
3 Kia whakanui tahi tatou i a Ihowa, kia whakateitei tahi hoki i tona ingoa.
Min Sjæl skal rose sig i Herren; de sagtmodige skulle høre det og glæde sig.
4 I rapu ahau i a Ihowa, a rongo mai ana ia ki ahau, whakaorangia ana ahau e ia i oku wehi katoa.
Lover Herren storlig med mig og lader os tilsammen ophøje hans Navn.
5 I titiro ratou ki a ia, a kua marama: a kahore rawa he whakama o o ratou mata.
Jeg søgte Herren, og han bønhørte mig og friede mig af al min Frygt.
6 I karanga tenei tangata iti, a whakarongo ana a Ihowa, whakaora ana i a ia i ona whakapawera katoa.
De saa til ham og oplivedes, og deres Ansigt skal ingenlunde blive beskæmmet.
7 E noho ana te anahera a Ihowa i tetahi taha, i tetahi taha, o te hunga e wehi ana i a ia, a e whakaora ana i a ratou.
Denne elendige raabte, og Herren hørte og frelste ham af alle hans Angester.
8 Whakamatauria, kia kite ai koutou i te pai o Ihowa: ka hari te tangata e whakawhirinaki ana ki a ia.
Herrens Engel lejrer sig trindt omkring dem, som frygte ham, og frier dem.
9 Kia wehi ki a Ihowa, e tona hunga tapu: e kore hoki e hapa nga tangata e wehi ana i a ia.
Smager og ser, at Herren er god; salig den Mand, som forlader sig paa ham.
10 E hapa ana nga kuao raiona, e mate ana i te kai: ko te hunga ia e rapu ana ki a Ihowa, e kore e hapa i tetahi mea pai.
Frygter Herren, I hans hellige! thi de, som frygte ham, have ingen Mangel.
11 Haere mai, e nga tamariki, whakarongo ki ahau: maku koutou e ako kia wehi ki a Ihowa.
De unge Løver lide Nød og hungre; men de, som søge Herren, skulle ikke have Mangel paa noget godt.
12 Ko wai te tangata e hiahia ana ki te ora, e whai ana kia maha nga ra, kia kite i te pai?
Kommer, I Børn! hører mig; jeg vil lære eder Herrens Frygt.
13 Tiakina tou arero kei kino, ou ngutu kei korero hianga.
Hvo er den Mand, som har Lyst til Livet, som ønsker sig Dage for at se godt?
14 Mawehe atu i te kino, mahia te pai; rapua te ata noho, whaia hoki.
Bevar din Tunge fra ondt og dine Læber fra at tale Svig.
15 E tau ana nga kanohi o Ihowa ki te hunga tika; me ona taringa ki ta ratou karanga.
Vig fra ondt, og gør godt; søg Fred, og tragt efter den!
16 E he ana te mata o Ihowa ki nga kaimahi i te kino, hei hatepe i a ratou i te whenua kei maharatia.
Herrens Øjne ere vendte til de retfærdige og hans Øren til deres Raab.
17 I karanga te hunga tika, a i whakarongo a Ihowa, whakaorangia ana ratou e ia i o ratou whakapawera katoa.
Herrens Ansigt er imod dem, som gøre ondt, for at udrydde deres Ihukommelse af Jorden.
18 E tata ana a Ihowa ki te hunga ngakau maru: ka whakaorangia ano e ia te hunga wairua iro.
Hine raabte, og Herren hørte, og han friede dem af alle deres Angester.
19 He tini nga mate o te tangata tika: otiia e whakaorangia ana ia e Ihowa i roto i era katoa.
Herren er nær hos dem, som have et sønderbrudt Hjerte, og han vil frelse dem, som have en sønderknust Aand.
20 E tiakina ana e ia ona wheua katoa: e kore tetahi e whati.
Mange Genvordigheder vederfares den letfærdige; men Herren skal udfri ham af dem alle sammen,
21 Ka mate i te kino te tangata hara; a ka he te hunga e kino ana ki te tangata tika.
Han bevarer alle hans Ben; ikke et af dem skal blive sønderbrudt.
22 E hokona ana e Ihowa te wairua o ana pononga, e kore ano e he tetahi o te hunga e whakawhirinaki ana ki a ia.
Ulykken skal dræbe den ugudelige, og de, som hade den retfærdige, skulle dømmes skyldige. Herren forløser sine Tjeneres Sjæl; og alle de, som forlade sig paa ham, skulle ikke dømmes skyldige.