Waiata 25
1 Na Rawiri. Ka ara nei toku wairua ki a koe, e Ihowa.
Av David. Herre, til deg lyfter eg mi sjæl.
2 E toku Atua, ko koe toku whakawhirinakitanga: kei whakama ahau, aua oku hoariri e tukua kia whakaputa ki ahau.
Min Gud, til deg hev eg sett mi lit; lat meg ikkje verta til skammar; lat ikkje mine fiendar gilda seg yver meg!
3 Ae, aua tetahi o te hunga e tatari ana ki a koe e tukua kia whakama: kia whakama te hunga e tinihanga noa ana.
Ja, ingen av deim som ventar på deg, skal verta til skammar; men dei skal verta til skammar, som utan årsak bryt si tru.
4 Whakakitea ki ahau au ara, e Ihowa; whakaakona ahau ki au huarahi.
Herre, lat meg kjenna dine vegar, lær meg dine stigar!
5 Arahina ahau i tou pono, whakaakona hoki ahau: ko koe hoki te Atua o toku whakaoranga; pau noa te ra i ahau e tatari nei ki a koe.
Leid meg fram i di sanning og lær meg! for du er Gud, min frelsar, på deg ventar eg all dagen.
6 E Ihowa, kia mahara ki au mahi tohu, ki au mahi aroha; nonamata riro hoki ena.
Herre, kom i hug di miskunn og din nåde! for dei er frå æveleg tid.
7 Kaua e maharatia nga hara o toku tamarikitanga, me oku kino: mahara mai koe ki ahau, e Ihowa, kia rite ki tau mahi tohu, kia whakaaro ki tou pai.
Kom ikkje i hug min ungdoms synder og mine misgjerningar; kom meg i hug etter di miskunn for din godhug skuld, Herre!
8 He pai, he tika a Ihowa, a ka whakaakona e ia te hunga hara ki te huarahi.
Herren er god og rettvis; difor lærer han syndarar vegen.
9 Ka arahina e ia te hunga mahaki i runga i te whakawa: ka akona hoki e ia te hunga mahaki ki tana ara.
Han leider dei audmjuke i det som rett er, og lærer dei audmjuke sin veg.
10 He mahi tohu, he pono nga ara katoa o Ihowa ki te hunga e pupuri ana i tana kawenata, i ana whakaaturanga.
Alle Herrens stigar er nåde og sanning mot deim som held hans pakt og hans vitnemål.
11 Kia mahara ki tou ingoa, e Ihowa, a murua toku kino, he nui nei hoki.
For ditt namn skuld, Herre, forlat meg mi skuld, for ho er stor!
12 Ko wai te tangata e wehi ana ki a Ihowa? Ka whakaako ia i a ia ki te ara e pai ai ia.
Kven er den mann som ottast Herren? Honom lærer han den veg han skal velja.
13 Ka noho tona wairua i runga i te pai, a ka riro te whenua i tona uri.
Hans sjæl skal stødt bu i sæla, og hans avkjøme skal erva landet.
14 Kei te hunga e wehi ana i a ia te mea ngaro a Ihowa; a mana e whakakite ki a ratou tana kawenata.
Herren hev samlag med deim som ottast honom, og si pakt vil han kunngjera deim.
15 E tau tonu ana oku kanohi ki a Ihowa; mana hoki e unu ake oku waewae i te kupenga.
Mine augo er stendigt vende til Herren, for han dreg mine føter ut or garnet.
16 Tahuri mai ki ahau, tohungia hoki ahau; he mokemoke hoki ahau, e mamae ana te ngakau.
Vend deg til meg og ver meg nådig! for eg er einsleg og arm.
17 Kua whakanuia nga whakapawera o toku ngakau: whakaputaina ahau i roto i nga mea e pehi nei i ahau.
Min hjarteverk hev dei gjort stor; før meg ut or mine trengslor!
18 Tirohia toku mate me toku mamae, a murua katoatia oku hara.
Sjå min armodsdom og mi møda, og forlat meg alle mine synder!
19 Tirohia mai oku hoariri, he tokomaha hoki ratou: a he nanakia te kino e kino nei ratou ki ahau.
Sjå mine fiendar, at dei er mange! og dei hatar meg med rettarlaust hat.
20 Tiakina toku wairua, a whakaorangia ahau: kei whakama ahau; e whakawhirinaki ana hoki ahau ki a koe.
Vara mi sjæl og frels meg! Lat meg ikkje verta til skammar! for eg flyr til deg.
21 Tukua ma te ngakau tapatahi, ma te tika ahau e tiaki; e tumanako ana hoki ahau ki a koe.
Lat uskyld og trurøkna verja meg, for eg ventar på deg.
22 Hokona, e te Atua, a Iharaira i roto i ona whakapawera katoa.
Å Gud, løys Israel ut or alle sine trengslor!
