Waiata 2
1 He aha ka nana ai nga tauiwi, ka whakaaro horihori ai nga iwi?
Waarom razen de volken, Bluffen de naties,
2 Whakatika mai ana nga kingi o te whenua, runanga tahi ana nga ariki, ki te whawhai ki a Ihowa, ki tana tangata hoki i whakawahi ai; me te ki ano,
Komen de koningen der aarde bijeen, Spannen de vorsten samen tegen Jahweh en zijn Gezalfde:
3 Kia motumotuhia e tatou a raua here, kia akiritia a raua taura i a tatou.
"Laat ons hun ketens verbreken, Ons van hun boeien ontslaan!"
4 Ko ia kei te rangi e noho ana, ka kata ia: ka whakahi te Ariki ki a ratou.
Die in de hemelen woont, lacht hen uit, Jahweh bespot ze;
5 Na ka korero ia ki a ratou me te riri ano: ka tino weriweri hoki, ka whakahorere i a ratou,
Dan dreigt Hij ze toornig, Doet ze rillen voor zijn gramschap:
6 Ahakoa ra ka whakawahia e ahau taku kingi ki runga ki taku maunga tapu, ki Hiona.
"Ik zelf stel Mij een koning aan, Op Sion, mijn heilige berg!"
7 Maku e whakapuaki te kupu, kua mea a Ihowa ki ahau, Ko koe taku tama, nonaianei koe i whakatupuria ai e ahau.
Nu wil Ik Jahweh’s beslissing verkonden; Hij heeft Mij gezegd: Gij zijt mijn Zoon; Ik heb U heden verwekt.
8 Inoi ki ahau, a ka hoatu e ahau ki a koe nga tauiwi hei kainga mou, me nga topito o te whenua hei nohoanga tupu mou.
Vraag Mij: dan geef Ik U de volkeren tot erfdeel, En de grenzen der aarde tot uw bezit;
9 Ka wawahi koe i a ratou ki te whiu rino, mongamonga noa ratou i a koe, ano he oko na te kaihanga rihi.
Gij moogt ze vermorzelen met ijzeren knots, En stuk slaan als een aarden pot.
10 Na kia mahara ra, e nga kingi: kia akona, e nga kaiwhakawa o te whenua.
Koningen, bedenkt het dus wel; Weest gewaarschuwd, wereldregeerders!
11 Mahi atu ki a Ihowa i runga i te wehi, kia hari me te wiri.
Dient Jahweh in vreze; Beeft, en kust Hem de voeten!
12 Kihia te tama kei riri ia, a ka mate koutou i te ara, ka hohoro tonu hoki te mura o tona riri. Ka hari katoa te hunga e whakawhirinaki ana ki a ia.
Anders ontsteekt Hij in toorn, en loopt gij uw verderf tegemoet, Want licht kan zijn gramschap ontvlammen. Gelukkig, wie tot Hem zijn toevlucht neemt!
