Waiata 147
1 Whakamoemititia a Ihowa; he pai hoki te himene ki to tatou Atua: ahuareka rawa, ataahua tonu te whakamoemiti.
Chwalcie PANA, bo dobrze [jest] śpiewać naszemu Bogu; jest [to] bowiem miłe i piękna jest chwała.
2 Ko Ihowa hei hanga i Hiruharama: mana hoki nga whati o Iharaira e kohikohi.
PAN buduje Jeruzalem [i] gromadzi rozproszonych Izraela.
3 Ko ia hei rongoa i te hunga ngakau maru: mana e takai o ratou wahi mamae.
On uzdrawia skruszonych w sercu i opatruje ich rany.
4 E taua ana e ia nga whetu, te maha: e huaina ana hoki e ia o ratou ingoa katoa.
On liczy gwiazdy, nazywa każdą z nich po imieniu.
5 He nui to tatou Ariki, he nui hoki tona kaha: e kore e taea tona matauranga te whakaaro.
Wielki [jest] nasz Pan i zasobny w moc; jego mądrość jest niezmierzona.
6 Ko Ihowa te kaitautoko mo te hunga mahaki: ka turakina e ia te hunga kino ki te whenua.
PAN podnosi pokornych, [a] niegodziwych poniża aż do ziemi.
7 Waiata, whakawhetai ki a Ihowa: himene i runga i te hapa ki to tatou Atua:
Śpiewajcie PANU z dziękczynieniem; śpiewajcie naszemu Bogu przy dźwiękach harfy;
8 Ko ia nei te kaiuwhi i te rangi ki nga kapua, te kaihanga i te ua mo te whenua: e whakatupu ana ia i te tarutaru ki runga ki nga maunga.
Który okrywa niebiosa obłokami [i] przygotowuje deszcz dla ziemi; który sprawia, że trawa rośnie na górach;
9 E homai ana e ia he kai ma te kirehe: ma nga pi raweni hoki ina tangi.
Który daje pokarm bydłu i młodym krukom wołającym [do niego].
10 E kore ia e ahuareka ki te kaha o te hoiho: e kore ia e manako ki nga waewae o te tangata.
Nie lubuje się w mocy konia ani nie ma upodobania w goleniach mężczyzny.
11 E manako ana a Ihowa ki te hunga e wehi ana i a ia, ki te hunga e tumanako ana ki tona aroha.
PAN ma upodobanie w tych, którzy się go boją, którzy ufają jego miłosierdziu.
12 Whakamoemititia a Ihowa, e Hiruharama: whakamoemititia tou Atua, e Hiona.
Chwal PANA, Jeruzalem; chwal swego Boga, Syjonie.
13 Nana nei hoki i whakakaha nga tutaki o ou tatau: manaakitia ana e ia au tamariki i roto i a koe.
On bowiem umacnia zasuwy twoich bram i błogosławi synów twoich pośród ciebie.
14 Nana ano i mau ai te rongo i roto i ou rohe: nana koe i makona ai i te witi pai rawa.
Zapewnia pokój w twoich granicach i syci cię najwyborniejszą pszenicą.
15 E tukua ana e ia tana kupu ki te whenua: tere rawa te rere o tana kupu.
On wysyła swój rozkaz na ziemię; szybko biegnie jego słowo.
16 E homai ana e ia te hukarere ano he huruhuru hipi: e whakatitaritaria ana te haupapa ano he pungarehu.
On daje śnieg jak wełnę, rozsypuje szron jak popiół.
17 Maka mai ana e ia tana hauhunga ano he maramara: ko wai e tu i mua i tana matao?
Rzuca swój lód jak okruchy; któż ostoi się przed jego zimnem?
18 E tukua ana e ia tana kupu, a whakarewaina ana aua mea: ka meinga tana hau kia pupuhi, rere ana nga wai.
Posyła swoje słowo i [lody] topnieją; wionie swym wiatrem i wody spływają.
19 E whakakitea ana e ia tana kupu ki a Hakopa; ana tikanga, me ana whakaritenga ki a Iharaira.
Oznajmia swe słowo Jakubowi, swe prawa i sądy Izraelowi.
20 Kahore i pera tana hanga ki tetahi iwi; kihai ano ana whakaritenga i mohiotia e ratou. whakamoemititia a Ihowa.
Nie uczynił tak żadnemu narodowi, nie poznali jego sądów. Alleluja.
