Waiata 147
1 Whakamoemititia a Ihowa; he pai hoki te himene ki to tatou Atua: ahuareka rawa, ataahua tonu te whakamoemiti.
Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
2 Ko Ihowa hei hanga i Hiruharama: mana hoki nga whati o Iharaira e kohikohi.
Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
3 Ko ia hei rongoa i te hunga ngakau maru: mana e takai o ratou wahi mamae.
Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
4 E taua ana e ia nga whetu, te maha: e huaina ana hoki e ia o ratou ingoa katoa.
Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
5 He nui to tatou Ariki, he nui hoki tona kaha: e kore e taea tona matauranga te whakaaro.
Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
6 Ko Ihowa te kaitautoko mo te hunga mahaki: ka turakina e ia te hunga kino ki te whenua.
Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
7 Waiata, whakawhetai ki a Ihowa: himene i runga i te hapa ki to tatou Atua:
Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
8 Ko ia nei te kaiuwhi i te rangi ki nga kapua, te kaihanga i te ua mo te whenua: e whakatupu ana ia i te tarutaru ki runga ki nga maunga.
Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
9 E homai ana e ia he kai ma te kirehe: ma nga pi raweni hoki ina tangi.
Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
10 E kore ia e ahuareka ki te kaha o te hoiho: e kore ia e manako ki nga waewae o te tangata.
Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
11 E manako ana a Ihowa ki te hunga e wehi ana i a ia, ki te hunga e tumanako ana ki tona aroha.
Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
12 Whakamoemititia a Ihowa, e Hiruharama: whakamoemititia tou Atua, e Hiona.
Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
13 Nana nei hoki i whakakaha nga tutaki o ou tatau: manaakitia ana e ia au tamariki i roto i a koe.
Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
14 Nana ano i mau ai te rongo i roto i ou rohe: nana koe i makona ai i te witi pai rawa.
On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
15 E tukua ana e ia tana kupu ki te whenua: tere rawa te rere o tana kupu.
On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
16 E homai ana e ia te hukarere ano he huruhuru hipi: e whakatitaritaria ana te haupapa ano he pungarehu.
On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
17 Maka mai ana e ia tana hauhunga ano he maramara: ko wai e tu i mua i tana matao?
Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
18 E tukua ana e ia tana kupu, a whakarewaina ana aua mea: ka meinga tana hau kia pupuhi, rere ana nga wai.
Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
19 E whakakitea ana e ia tana kupu ki a Hakopa; ana tikanga, me ana whakaritenga ki a Iharaira.
Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
20 Kahore i pera tana hanga ki tetahi iwi; kihai ano ana whakaritenga i mohiotia e ratou. whakamoemititia a Ihowa.
Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.
