Waiata 147

1 Whakamoemititia a Ihowa; he pai hoki te himene ki to tatou Atua: ahuareka rawa, ataahua tonu te whakamoemiti.

Lov Herren! For det er godt å lovsynge vår Gud, det er liflig, lovsang sømmer sig.

2 Ko Ihowa hei hanga i Hiruharama: mana hoki nga whati o Iharaira e kohikohi.

Herren bygger Jerusalem, de bortdrevne av Israel samler han.

3 Ko ia hei rongoa i te hunga ngakau maru: mana e takai o ratou wahi mamae.

Han helbreder dem som har et sønderknust hjerte, og forbinder deres smertefulle sår.

4 E taua ana e ia nga whetu, te maha: e huaina ana hoki e ia o ratou ingoa katoa.

Han fastsetter stjernenes tall, han gir dem alle navn.

5 He nui to tatou Ariki, he nui hoki tona kaha: e kore e taea tona matauranga te whakaaro.

Vår Herre er stor og rik på kraft; på hans forstand er det intet mål.

6 Ko Ihowa te kaitautoko mo te hunga mahaki: ka turakina e ia te hunga kino ki te whenua.

Herren holder de saktmodige oppe, bøier de ugudelige ned til jorden.

7 Waiata, whakawhetai ki a Ihowa: himene i runga i te hapa ki to tatou Atua:

Svar Herren med takksigelse, lovsyng vår Gud til citar,

8 Ko ia nei te kaiuwhi i te rangi ki nga kapua, te kaihanga i te ua mo te whenua: e whakatupu ana ia i te tarutaru ki runga ki nga maunga.

ham som dekker himmelen med skyer, som lager regn for jorden, som lar gress spire frem på fjellene!

9 E homai ana e ia he kai ma te kirehe: ma nga pi raweni hoki ina tangi.

Han gir feet dets føde, ravneungene som roper.

10 E kore ia e ahuareka ki te kaha o te hoiho: e kore ia e manako ki nga waewae o te tangata.

Han har ikke lyst til hestens styrke, han har ikke behag i mannens ben.

11 E manako ana a Ihowa ki te hunga e wehi ana i a ia, ki te hunga e tumanako ana ki tona aroha.

Herren har behag i dem som frykter ham, som venter på hans miskunnhet.

12 Whakamoemititia a Ihowa, e Hiruharama: whakamoemititia tou Atua, e Hiona.

Pris Herren, Jerusalem, lov din Gud, Sion!

13 Nana nei hoki i whakakaha nga tutaki o ou tatau: manaakitia ana e ia au tamariki i roto i a koe.

For han har gjort dine portstenger faste, han har velsignet dine barn i dig.

14 Nana ano i mau ai te rongo i roto i ou rohe: nana koe i makona ai i te witi pai rawa.

Han er den som gir dine grenser fred, metter dig med den beste hvete.

15 E tukua ana e ia tana kupu ki te whenua: tere rawa te rere o tana kupu.

Han er den som sender sin tale til jorden; såre hastig løper hans ord.

16 E homai ana e ia te hukarere ano he huruhuru hipi: e whakatitaritaria ana te haupapa ano he pungarehu.

Han er den som gir sne som ull, strør ut rim som aske.

17 Maka mai ana e ia tana hauhunga ano he maramara: ko wai e tu i mua i tana matao?

Han kaster sin is ut som småstykker; hvem kan stå for hans kulde?

18 E tukua ana e ia tana kupu, a whakarewaina ana aua mea: ka meinga tana hau kia pupuhi, rere ana nga wai.

Han sender sitt ord og smelter dem; han lar sin vind blåse, da rinner vannene.

19 E whakakitea ana e ia tana kupu ki a Hakopa; ana tikanga, me ana whakaritenga ki a Iharaira.

Han kunngjorde Jakob sitt ord, Israel sine bud og sine lover;

20 Kahore i pera tana hanga ki tetahi iwi; kihai ano ana whakaritenga i mohiotia e ratou. whakamoemititia a Ihowa.

så har han ikke gjort mot noget hedningefolk, og lover kjenner de ikke. Halleluja!