< Waiata 147 >

1 Whakamoemititia a Ihowa; he pai hoki te himene ki to tatou Atua: ahuareka rawa, ataahua tonu te whakamoemiti.
Alleluja. [Laudate Dominum, quoniam bonus est psalmus; Deo nostro sit jucunda, decoraque laudatio.
2 Ko Ihowa hei hanga i Hiruharama: mana hoki nga whati o Iharaira e kohikohi.
Ædificans Jerusalem Dominus, dispersiones Israëlis congregabit:
3 Ko ia hei rongoa i te hunga ngakau maru: mana e takai o ratou wahi mamae.
qui sanat contritos corde, et alligat contritiones eorum;
4 E taua ana e ia nga whetu, te maha: e huaina ana hoki e ia o ratou ingoa katoa.
qui numerat multitudinem stellarum, et omnibus eis nomina vocat.
5 He nui to tatou Ariki, he nui hoki tona kaha: e kore e taea tona matauranga te whakaaro.
Magnus Dominus noster, et magna virtus ejus, et sapientiæ ejus non est numerus.
6 Ko Ihowa te kaitautoko mo te hunga mahaki: ka turakina e ia te hunga kino ki te whenua.
Suscipiens mansuetos Dominus; humilians autem peccatores usque ad terram.
7 Waiata, whakawhetai ki a Ihowa: himene i runga i te hapa ki to tatou Atua:
Præcinite Domino in confessione; psallite Deo nostro in cithara.
8 Ko ia nei te kaiuwhi i te rangi ki nga kapua, te kaihanga i te ua mo te whenua: e whakatupu ana ia i te tarutaru ki runga ki nga maunga.
Qui operit cælum nubibus, et parat terræ pluviam; qui producit in montibus fœnum, et herbam servituti hominum;
9 E homai ana e ia he kai ma te kirehe: ma nga pi raweni hoki ina tangi.
qui dat jumentis escam ipsorum, et pullis corvorum invocantibus eum.
10 E kore ia e ahuareka ki te kaha o te hoiho: e kore ia e manako ki nga waewae o te tangata.
Non in fortitudine equi voluntatem habebit, nec in tibiis viri beneplacitum erit ei.
11 E manako ana a Ihowa ki te hunga e wehi ana i a ia, ki te hunga e tumanako ana ki tona aroha.
Beneplacitum est Domino super timentes eum, et in eis qui sperant super misericordia ejus.]
12 Whakamoemititia a Ihowa, e Hiruharama: whakamoemititia tou Atua, e Hiona.
Alleluja. [Lauda, Jerusalem, Dominum; lauda Deum tuum, Sion.
13 Nana nei hoki i whakakaha nga tutaki o ou tatau: manaakitia ana e ia au tamariki i roto i a koe.
Quoniam confortavit seras portarum tuarum; benedixit filiis tuis in te.
14 Nana ano i mau ai te rongo i roto i ou rohe: nana koe i makona ai i te witi pai rawa.
Qui posuit fines tuos pacem, et adipe frumenti satiat te.
15 E tukua ana e ia tana kupu ki te whenua: tere rawa te rere o tana kupu.
Qui emittit eloquium suum terræ: velociter currit sermo ejus.
16 E homai ana e ia te hukarere ano he huruhuru hipi: e whakatitaritaria ana te haupapa ano he pungarehu.
Qui dat nivem sicut lanam; nebulam sicut cinerem spargit.
17 Maka mai ana e ia tana hauhunga ano he maramara: ko wai e tu i mua i tana matao?
Mittit crystallum suam sicut buccellas: ante faciem frigoris ejus quis sustinebit?
18 E tukua ana e ia tana kupu, a whakarewaina ana aua mea: ka meinga tana hau kia pupuhi, rere ana nga wai.
Emittet verbum suum, et liquefaciet ea; flabit spiritus ejus, et fluent aquæ.
19 E whakakitea ana e ia tana kupu ki a Hakopa; ana tikanga, me ana whakaritenga ki a Iharaira.
Qui annuntiat verbum suum Jacob, justitias et judicia sua Israël.
20 Kahore i pera tana hanga ki tetahi iwi; kihai ano ana whakaritenga i mohiotia e ratou. whakamoemititia a Ihowa.
Non fecit taliter omni nationi, et judicia sua non manifestavit eis. Alleluja.]

< Waiata 147 >