< Waiata 145 >

1 Na Rawiri, he whakamoemiti. Ka whakanui ahau i a koe, e toku Atua, e te Kingi: ka whakapai ki tou ingoa ake ake.
Ein lovsong av David. Eg vil upphøgja deg, min Gud, du konge, og eg vil lova namnet ditt æveleg og alltid.
2 Ka whakapai ahau ki a koe i nga ra katoa: ka whakamoemiti ki tou ingoa ake ake.
Kvar dag vil eg lova deg, og eg vil prisa namnet ditt æveleg og alltid.
3 He nui a Ihowa, kia nui ano te whakamoemiti ki a ia: e kore e taea tona nui te rapu.
Stor er Herren og mykje lovsungen, og hans storleik er uransakleg.
4 Ma tetahi whakatupuranga e whakamoemiti au mahi, tae noa atu ki tetahi whakatupuranga; e korero hoki au mahi nunui.
Ei ætt skal lova dine verk for ei onnor, og dine storverk skal dei forkynna.
5 Ka korerotia e ahau te kororia, te honore o tou nui, me au mahi whakamiharo.
Di høge og herlege æra og dine underverk vil eg grunda på.
6 Ka korerotia ano e te tangata te kaha o au mahi whakamataku: maku ano e korero tou nui.
Um dine sterke, skræmelege gjerningar skal dei tala, og dine storverk vil eg fortelja um.
7 Ka whakapuakina e ratou te mahara ki te nui o tou pai: ka waiatatia ano tou tika.
Minne-ord um din store godleik skal dei lata strøyma ut, og di rettferd skal dei lovsyngja.
8 He atawhai a Ihowa, he aroha: he puhoi ki te riri, he nui tana mahi tohu.
Nådig og miskunnsam er Herren, langmodig og stor i miskunn.
9 He pai a Ihowa ki nga mea katoa; kei runga ano tona aroha i ana mahi katoa.
Herren er god imot alle, og han miskunnar alle sine verk.
10 E whakamoemititia koe, e Ihowa, e au mahi katoa: e whakapaingia e tou hunga tapu.
Alle dine verk skal prisa deg, Herre, og dine trugne lova deg.
11 Ma ratou e korero te kororia o tou kingitanga, e kauwhau hoki tou kaha;
Um herlegdomen i ditt rike skal dei tala, og ditt velde skal dei forkynna,
12 Kia mohiotia ai e nga tama a te tangata ana mahi nunui, me te kororia o te maruwehi o tona kingitanga.
til å kunngjera dine velduge verk for menneskjeborni, og den strålande herlegdom i ditt rike.
13 He kingitanga mutungakore tou kingitanga; kei nga whakatupuranga katoa tou rangatiratanga.
Ditt rike er eit rike for alle ævor, og ditt herredøme varer gjenom alle ætter.
14 E tautokona ana e Ihowa te hunga katoa e hinga ana: e whakaarahia ake ana hoki e ia te hunga katoa kua whakapikoa iho.
Herren er stydjar alle som fell, og han reiser alle som er nedbøygde.
15 E tatari ana ki a koe nga kanohi o te katoa; a e hoatu ana e koe ki a ratou ta ratou kai i te wa e tika ai.
Alle vender augo sine ventande til deg, og du gjev deim deira føda i si tid.
16 E whakatuwhera ana koe i tou ringa, a makona iho i a koe te hiahia o nga mea ora katoa.
Du let upp handi og mettar alt levande med hugnad.
17 He tika nga ara katoa o Ihowa: he tapu hoki ana mahi katoa.
Herren er rettferdig på alle sine vegar og miskunnsam i alle sine verk.
18 E tata ana a Ihowa ki te hunga katoa e karanga ana ki a ia: ki te hunga katoa e karanga pono ana ki a ia.
Herren er nær hjå alle deim som kallar på honom, alle som kallar på honom i sanning.
19 Ka whakamana e ia te hiahia o te hunga e wehi ana i a ia: e whakarongo hoki ia ki ta ratou tangi, a ka whakaora i a ratou.
Han gjer etter deira ynskje som ottast honom, og han høyrer deira rop og frelser deim.
20 Ko Ihowa hei tiaki i te hunga katoa e aroha ana ki a ia: ko te hunga kino katoa ia e ngaro i a ia.
Herren varar alle deim som elskar honom, men alle ugudlege tyner han.
21 Ma toku mangai e korero te whakamoemiti ki a Ihowa: kia whakapai ano hoki nga kikokiko katoa ki tona ingoa tapu ake ake.
Min munn skal mæla um Herrens pris, og alt kjøt skal lova hans heilage namn i all æva og alltid.

< Waiata 145 >