< Waiata 136 >

1 Whakawhetai ki a Ihowa, he pai hoki ia: he mau tonu hoki tana mahi tohu.
Þakkið Drottni, því að hann er góður, miskunn hans varir að eilífu!
2 Whakawhetai ki te Atua o nga atua: he mau tonu hoki tana mahi tohu.
Þakkið Guði guðanna, því að miskunn hans varir að eilífu.
3 Whakawhetai ki te Ariki o nga ariki: he mau tonu hoki tana mahi tohu.
Þakkið Drottni drottnanna, því að miskunn hans varir að eilífu.
4 E mahi nei tona kotahi i nga merekara nunui: he mau tonu hoki tana mahi tohu.
Lofið hann sem einn gjörir furðuverk, því að miskunn hans varir að eilífu.
5 I tohunga rawa nei ki te hanga i nga rangi: he mau tonu hoki tana mahi tohu.
Lofið hann sem skapaði himininn, því að miskunn hans varir að eilífu.
6 I whakatakoto nei i te whenua ki runga ki nga wai: he mau tonu hoki tana mahi tohu.
Lofið hann sem aðskildi höf og lönd, því að miskunn hans varir að eilífu.
7 Ki te kaihanga i nga whakamarama nunui: he mau tonu hoki tana mahi tohu;
Lofið hann sem skapaði ljósgjafa himinsins, því að miskunn hans varir að eilífu.
8 I te ra hei tohutohu i te awatea: he mau tonu hoki tana mahi tohu;
Sólina til að ráða deginum, því að miskunn hans varir að eilífu
9 I te marama me nga whetu hei tohutohu i te po: he mau tonu hoki tana mahi tohu.
og tunglið og stjörnurnar til að ráða um nætur, því að miskunn hans varir að eilífu.
10 Ki te kaipatu i Ihipa, ara i a ratou matamua: he mau tonu hoki tana mahi tohu;
Lofið Guð sem laust frumburði Egypta, því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu.
11 A arahina mai ana a Iharaira i waenganui i a ratou: he mau tonu hoki tana mahi tohu;
Hann leiddi þá út með mætti sínum og sinni voldugu hendi,
12 Na te ringa kaha me te takakau maro: he mau tonu hoki tana mahi tohu.
því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu.
13 I tapahi nei i te Moana Whero a motu rawa: he mau tonu hoki tana mahi tohu;
Lofið Drottin sem opnaði þeim leið gegnum Rauðahafið,
14 A meinga ana a Iharaira kia haere ra waenganui: he mau tonu hoki tana mahi tohu;
því að miskunn hans – varir að eilífu,
15 A hurihia ana a Parao me ana mano ki te Moana Whero: he mau tonu hoki tana mahi tohu.
en drekkti í hafinu hersveitum faraós, því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu.
16 I arahi nei i tana iwi ra te koraha: he mau tonu hoki tana mahi tohu.
Lofið hann sem leiddi lýð sinn yfir auðnina, því að miskunn hans varir að eilífu.
17 I patu nei i nga kingi nunui: he mau tonu hoki tana mahi tohu;
Lofið hann sem frelsaði lýð sinn undan voldugum konungum, því að miskunn hans varir að eilífu
18 I whakamate nei i nga kingi rongo nui: he mau tonu hoki tana mahi tohu;
og laust þá til dauða, þessa óvini Ísraels, því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu:
19 I a Hihona kingi o nga Amori: he mau tonu hoki tana mahi tohu;
Síhon, Amoríta-konung, því að miskunn Guðs við Ísrael varir að eilífu
20 I a Oka kingi o Pahana: he mau tonu hoki tana mahi tohu;
– og Óg, konung í Basan – því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu.
21 A homai ana to ratou whenua hei kainga pumau: he mau tonu hoki tana mahi tohu;
Guð gaf Ísrael lönd þessara konunga til eilífrar eignar, því að miskunn hans varir að eilífu.
22 Hei kainga pumau mo Iharaira, mo tana pononga: he mau tonu hoki tana mahi tohu.
Já, þau skyldu verða varanleg gjöf til Ísrael, þjóns hans, því að miskunn hans varir að eilífu.
23 I mahara nei ki a tatou i to tatou itinga; he mau tonu hoki tana mahi tohu:
Hann minntist okkar í eymd okkar, því að miskunn hans varir að eilífu
24 A whakaorangia ana tatou i o tatou hoariri: he mau tonu hoki tana mahi tohu.
og frelsaði okkur frá óvinum okkar, því að miskunn hans varir að eilífu.
25 Ko ia te kaihomai i te kai ma nga kikokiko katoa: he mau tonu hoki tana inahi tohu.
Hann gefur fæðu öllu því sem lifir, því að miskunn hans varir að eilífu.
26 Whakawhetai ki te Atua o te rangi: he mau tonu hoki tana mahi tohu.
Já, færið Guði himnanna þakkir, því að miskunn hans varir að eilífu!

< Waiata 136 >