< Waiata 135 >
1 Whakamoemititia a Ihowa. Whakamoemititia te ingoa o Ihowa; whakamoemititia ia, e nga pononga a Ihowa.
Halleluja. Chwalcie imię Pańskie, chwalcie słudzy Pańscy.
2 E koutou e tu nei i roto i te whare o Ihowa, i nga marae o te whare o to tatou Atua.
Którzy stawacie w domu Pańskim, w sieniach domu Boga naszego.
3 Whakamoemititia a Ihowa; he pai hoki a Ihowa; himene atu ki tona ingoa; he mea ahuareka hoki tena.
Chwalcież Pana, albowiem to Pan dobry; śpiewajcież imieniowi jego, boć jest wdzięczne.
4 Kua whiriwhiria hoki e Ihowa a Hakopa mana, a Iharaira hei tino taonga mona.
Albowiem sobie Jakóba Pan obrał, i Izraela za własność swoję.
5 E matau ana hoki ahau he nui a Ihowa: kei runga atu hoki to tatou Ariki i nga atua katoa.
Jać zaiste uznaję, iż wielki jest Pan, a Pan nasz jest nad wszystkich bogów.
6 Ko nga mea katoa i pai ai a Ihowa, kua oti i a ia, i te rangi, i te whenua, i nga moana, i nga wahi hohonu katoa.
Wszystko co chce Pan, to czyni, na niebie i na ziemi, w morzu i we wszystkich przepaściach.
7 Nana i pupu ake ai nga kohu i nga pito o te whenua: i hanga e ia nga uira mo te ua; e whakaputaina mai ana e ia te hau i roto i ona whare taonga.
Który czyni, że występują pary od kończyn ziemi; błyskawice i dżdże przywodzi, wywodzi wiatr z skarbów swoich;
8 Nana nei i patu nga matamua o Ihipa, a te tangata, a te kararehe;
Który pobił pierworodztwa w Egipcie, od człowieka aż do bydlęcia.
9 I tonoa e ia he tohu, he merekara ki waenganui ou, e Ihipa: ki runga ki a Parao ratou ko ana pononga katoa.
Posłał znaki i cuda w pośród ciebie, Egipcie! na Faraona i na wszystkich sług jego.
10 Nana i patu nga iwi maha, i whakamate nga kingi rarahi;
Który poraził wiele narodów, a pobił królów możnych;
11 A Hihona kingi o nga Amori, a Oka kingi o Pahana, me nga rangatiratanga katoa o Kanaana;
Sehona, króla Amorejskiego, i Oga, króla Basańskiego, i wszystkie królestwa Chananejskie.
12 A homai ana e ia to ratou whenua hei kainga pumau, hei kainga pumau mo Iharaira, mo tana iwi.
I dał ziemię ich w dziedzictwo, w dziedzictwo Izraelowi, ludowi swemu.
13 E Ihowa, pumau tonu tou ingoa, me tou maharatanga, e Ihowa, ki nga whakatupuranga katoa.
Panie! imię twoje na wieki; Panie! pamiątka twoja od narodu do narodu.
14 Ka whakawa hoki a Ihowa mo tana iwi; a ka puta ke tona whakaaro ki ana pononga.
Zaite Pan sądzić będzie lud swój, a nad sługami swymi zmiłuje się.
15 He hiriwa, he koura nga whakapakoko a nga tauiwi, he mahi na te ringa tangata.
Ale bałwany pogańskie, srebro i złoto, są robotą rąk ludzkich.
16 He mangai o ratou, a kahore e korero: he kanohi o ratou, a kahore e kite:
Usta mają, a nie mówią, oczy mają, a nie widzą;
17 He taringa o ratou, a kahore e rongo: kahore ano he manawa i o ratou mangai.
Uszy mają, a nie słyszą, ani mają tchnienia w ustach swoich.
18 Ka rite ki a ratou te hunga nana ratou i hanga; ae, me nga tangata katoa e whakawhirinaki ana ki a ratou.
Niech im podobni będą, którzy je robią, i wszyscy, którzy w nich ufają.
19 Whakapaingia a Ihowa, e te whare o Iharaira; whakapaingia a Ihowa, e te whare o Arona;
Domie Izraelski! błogosławcie Panu; domie Aaronowy! błogosławcie Panu.
20 Whakapaingia a Ihowa, e te whare o Riwai; whakapaingia a Ihowa, e te hunga katoa e wehi ana i a Ihowa;
Domie Lewiego! błogosławcie Panu, którzy się boicie Pana, błogosławcie Panu.
21 Kia whakapaingia a Ihowa i roto i Hiona, e noho nei i Hiruharama. Whakapaingia a Ihowa.
Błogosławiony Pan z Syonu, który mieszka w Jeruzalemie. Halleluja.