Waiata 135

1 Whakamoemititia a Ihowa. Whakamoemititia te ingoa o Ihowa; whakamoemititia ia, e nga pononga a Ihowa.

Halleluja! Lova Herrens namn, lova, de Herrens tenarar,

2 E koutou e tu nei i roto i te whare o Ihowa, i nga marae o te whare o to tatou Atua.

de som stend i Herrens hus, i fyregardarne til vår Guds hus!

3 Whakamoemititia a Ihowa; he pai hoki a Ihowa; himene atu ki tona ingoa; he mea ahuareka hoki tena.

Lova Herren, for Herren er god! Syng lov for hans namn, for det er yndelegt.

4 Kua whiriwhiria hoki e Ihowa a Hakopa mana, a Iharaira hei tino taonga mona.

For Jakob hev Herren valt seg ut, Israel til sin eigedom.

5 E matau ana hoki ahau he nui a Ihowa: kei runga atu hoki to tatou Ariki i nga atua katoa.

For eg veit at Herren er stor, og vår Herre er meir enn alle gudar.

6 Ko nga mea katoa i pai ai a Ihowa, kua oti i a ia, i te rangi, i te whenua, i nga moana, i nga wahi hohonu katoa.

Herren gjer alt det han vil i himmelen og på jordi, i havi og i alle djup,

7 Nana i pupu ake ai nga kohu i nga pito o te whenua: i hanga e ia nga uira mo te ua; e whakaputaina mai ana e ia te hau i roto i ona whare taonga.

han som let eim stiga upp frå enden av jordi, gjer eldingar til regn, som fører ut or sine gøymslor vind,

8 Nana nei i patu nga matamua o Ihipa, a te tangata, a te kararehe;

han som slo dei fyrstefødde i Egyptarland både av folk og fe,

9 I tonoa e ia he tohu, he merekara ki waenganui ou, e Ihipa: ki runga ki a Parao ratou ko ana pononga katoa.

som sende teikn og under midt i deg, Egyptarland, mot Farao og alle hans tenarar.

10 Nana i patu nga iwi maha, i whakamate nga kingi rarahi;

Han som slo mange heidningefolk og drap megtige kongar,

11 A Hihona kingi o nga Amori, a Oka kingi o Pahana, me nga rangatiratanga katoa o Kanaana;

Sihon, amoritarkongen, og Basans konge Og, og alle Kana’ans kongerike,

12 A homai ana e ia to ratou whenua hei kainga pumau, hei kainga pumau mo Iharaira, mo tana iwi.

og gav deira land til arv, til arv for Israel, sitt folk.

13 E Ihowa, pumau tonu tou ingoa, me tou maharatanga, e Ihowa, ki nga whakatupuranga katoa.

Herre, ditt namn varer æveleg, Herre, ditt minne frå ætt til ætt.

14 Ka whakawa hoki a Ihowa mo tana iwi; a ka puta ke tona whakaaro ki ana pononga.

For Herren skal døma sitt folk og ynkast yver sine tenarar.

15 He hiriwa, he koura nga whakapakoko a nga tauiwi, he mahi na te ringa tangata.

Heidninge-avgudar er sylv og gull, eit verk av menneskjehender.

16 He mangai o ratou, a kahore e korero: he kanohi o ratou, a kahore e kite:

Dei hev munn, men talar ikkje, dei hev augo, men ser ikkje,

17 He taringa o ratou, a kahore e rongo: kahore ano he manawa i o ratou mangai.

dei hev øyro, men høyrer ikkje, og ingen ande er i deira munn.

18 Ka rite ki a ratou te hunga nana ratou i hanga; ae, me nga tangata katoa e whakawhirinaki ana ki a ratou.

Som desse er, vert dei som lagar deim, alle som set si lit til deim.

19 Whakapaingia a Ihowa, e te whare o Iharaira; whakapaingia a Ihowa, e te whare o Arona;

Israels hus, lova Herren! Arons hus, lova Herren!

20 Whakapaingia a Ihowa, e te whare o Riwai; whakapaingia a Ihowa, e te hunga katoa e wehi ana i a Ihowa;

Levis hus, lova Herren! De som ottast Herren, lova Herren!

21 Kia whakapaingia a Ihowa i roto i Hiona, e noho nei i Hiruharama. Whakapaingia a Ihowa.

Lova vere Herren frå Sion, han som bur i Jerusalem! Halleluja!