Waiata 135
1 Whakamoemititia a Ihowa. Whakamoemititia te ingoa o Ihowa; whakamoemititia ia, e nga pononga a Ihowa.
Hallelúja!
2 E koutou e tu nei i roto i te whare o Ihowa, i nga marae o te whare o to tatou Atua.
Lýður Drottins lofi hann í forgörðum musteris hans.
3 Whakamoemititia a Ihowa; he pai hoki a Ihowa; himene atu ki tona ingoa; he mea ahuareka hoki tena.
Lofið Drottin því að hann er góður, vegsamið hans dýrlega nafn.
4 Kua whiriwhiria hoki e Ihowa a Hakopa mana, a Iharaira hei tino taonga mona.
Því að Drottinn hefur kosið Ísrael sér að eignarlýð.
5 E matau ana hoki ahau he nui a Ihowa: kei runga atu hoki to tatou Ariki i nga atua katoa.
Ég þekki mikilleik Drottins – að hann er öllum guðum æðri.
6 Ko nga mea katoa i pai ai a Ihowa, kua oti i a ia, i te rangi, i te whenua, i nga moana, i nga wahi hohonu katoa.
Það sem honum þóknast, það gerir hann á himni, á jörðu og einnig í hafdjúpunum!
7 Nana i pupu ake ai nga kohu i nga pito o te whenua: i hanga e ia nga uira mo te ua; e whakaputaina mai ana e ia te hau i roto i ona whare taonga.
Hann lætur skýin stíga upp af jörðinni og eldinguna leiftra svo að rigni; og vindana lætur hann blása úr forðabúrum sínum.
8 Nana nei i patu nga matamua o Ihipa, a te tangata, a te kararehe;
Hann laust frumburði Egyptalands, bæði menn og dýr.
9 I tonoa e ia he tohu, he merekara ki waenganui ou, e Ihipa: ki runga ki a Parao ratou ko ana pononga katoa.
Undur og tákn gerði hann í augsýn Faraó og þjóna hans.
10 Nana i patu nga iwi maha, i whakamate nga kingi rarahi;
Fjölmennar þjóðir lagði hann að velli, felldi volduga konunga
11 A Hihona kingi o nga Amori, a Oka kingi o Pahana, me nga rangatiratanga katoa o Kanaana;
– Síhon, Amoríta-konung og Óg, konung í Basan og konunga Kanaanslands
12 A homai ana e ia to ratou whenua hei kainga pumau, hei kainga pumau mo Iharaira, mo tana iwi.
og gaf Ísrael lönd þeirra til eilífrar eignar.
13 E Ihowa, pumau tonu tou ingoa, me tou maharatanga, e Ihowa, ki nga whakatupuranga katoa.
Ó, Drottinn, nafn þitt varir að eilífu! Frægð Drottins er kunn frá kynslóð til kynslóðar,
14 Ka whakawa hoki a Ihowa mo tana iwi; a ka puta ke tona whakaaro ki ana pononga.
því að hann réttir hlut þjóðar sinnar og miskunnar þjónum sínum.
15 He hiriwa, he koura nga whakapakoko a nga tauiwi, he mahi na te ringa tangata.
Heiðingjarnir tilbiðja skurðgoð úr gulli og silfri, handaverk manna
16 He mangai o ratou, a kahore e korero: he kanohi o ratou, a kahore e kite:
– mállaus og sjónlaus skurðgoð,
17 He taringa o ratou, a kahore e rongo: kahore ano he manawa i o ratou mangai.
sem hvorki heyra né draga andann.
18 Ka rite ki a ratou te hunga nana ratou i hanga; ae, me nga tangata katoa e whakawhirinaki ana ki a ratou.
Smiðir þeirra líkjast þeim og þeir sem tilbiðja þau.
19 Whakapaingia a Ihowa, e te whare o Iharaira; whakapaingia a Ihowa, e te whare o Arona;
Ísrael, lofa þú Drottin! Æðstuprestar Arons, vegsamið nafn hans,
20 Whakapaingia a Ihowa, e te whare o Riwai; whakapaingia a Ihowa, e te hunga katoa e wehi ana i a Ihowa;
og einnig þið prestar af Levíætt. Já, lofið nafn hans, öll þið sem treystið honum og óttist hann.
21 Kia whakapaingia a Ihowa i roto i Hiona, e noho nei i Hiruharama. Whakapaingia a Ihowa.
Þið íbúar Jerúsalem, lofið Drottin, hann sem býr í Jerúsalem! Hallelúja!
