Waiata 132
1 He waiata; he pikitanga. E Ihowa, maharatia a Rawiri, me ona mamaetanga ngakau katoa;
Manst þú, Drottinn, allar þjáningar Davíðs?
2 Tana oati ki a Ihowa, tana kupu taurangi ki te Mea Nui o Hakopa;
Hann náði ekki að hvílast, kom ekki dúr á auga.
3 E kore rawa ahau e tae ki toku whare e noho ai ahau, e eke ranei ki runga ki toku moenga;
Þá kom honum í hug að reisa hús yfir örk þína,
4 E kore ahau e tuku i oku kanohi kia moe, i oku kamo kia nenewha;
musteri fyrir hinn volduga í Ísrael.
5 Kia kitea ra ano e ahau he wahi mo Ihowa, he nohoanga mo te Mea Nui o Hakopa.
Og hann hét því að svo skyldi verða og sór hátíðlegan eið fyrir Drottni.
6 Na i rangona e matou ki Eparata, i kitea ki nga mara o te ngahere.
Fyrst var örkin í Síló í Efrata og síðan í Jaar.
7 Ka haere matou ki roto ki ona tapenakara; ka koropiko ki tona turanga waewae.
Nú fær hún stað í musterinu, bústað Guðs hér á jörð. Þar munum við falla fram og tilbiðja hann.
8 E ara, e Ihowa, ki tou okiokinga, a koe, me te aaka o tou kaha.
Rís þú upp, Drottinn! Gakktu inn í musteri þitt ásamt örk þinni, tákni máttar þíns!
9 Kia whakakakahuria au tohunga ki te tika; kia hamama tau hunga tapu i te hari.
Við munum íklæða prestana hvítum skrúða, klæðum hreinleikans. Og þjóðin mun hrópa fagnaðaróp!
10 Whakaaro ki a Rawiri, ki tau pononga: kaua e whakapeaua atu te mata o tau i whakawahi ai.
Vísaðu Davíð þjóni þínum ekki frá – konunginum sem þú útvaldir handa þjóð þinni.
11 Kua oati pono a Ihowa ki a Rawiri, e kore ia e tahuri ke i tena; Ka whakanohoia e ahau tetahi hua o tou kopu ki tou torona.
Þú lofaðir Davíð því að sonur hans yrði eftirmaður hans, skyldi erfa hásætið. Vissulega munt þú aldrei ganga á bak orða þinna!
12 Ki te puritia e au tama taku kawenata, me taku whakaaturanga e ako ai ahau ki a ratou, ka noho ano a ratou tama ki tou torona ake ake.
Og annað fyrirheit gafstu Davíð líka: Ef afkomendur hans héldu ákvæði sáttmála þíns við þig, þá mundi konungdómurinn haldast í ætt Davíðs að eilífu.
13 Kua whiriwhiria hoki e Ihowa a Hiona; kua hiahiatia e ia hei nohoanga mona.
Ó, Drottinn, þú hefur útvalið Jerúsalem að bústað þínum.
14 Ko toku okiokinga tenei ake ake; ko konei ahau noho ai, kua hiahiatia hoki e ahau.
„Þetta er hvíldarstaður minn um aldur og ævi, “sagðir þú, „staðurinn sem ég hef þráð.
15 Ka manaakitia rawatia e ahau tana kai; ka whakamakonatia e ahau ona rawakore ki te taro.
Borg þessa vil ég blessa og auðga og fátæklingar hennar fá nóg að borða.
16 Ka whakakakahuria hoki e ahau ona tohunga ki te whakaoranga; a ka hamama tona hunga tapu i te hari.
Presta hennar mun ég íklæða hjálpræði, og hinir trúuðu er þar búa munu hrópa fagnaðaróp.
17 Ka meinga e ahau kia pihi ki reira te haona o Rawiri: kua whakapaia e ahau he rama mo taku i whakawahi ai.
Veldi Davíðs mun aukast, og ég mun gefa honum son, eftirmann í hásæti hans.
18 Ka whakakakahuria e ahau ona hoariri ki te whakama; a ka matomato tona karauna i runga i a ia.
Ég hyl óvini hans skömm, en á honum skal kóróna hans ljóma.“
