Waiata 130

1 He waiata; he pikitanga. I karanga ahau ki a koe, e Ihowa, i roto i nga hohonu.

Pieśń stopni. Z głębokości wołam do ciebie, o Panie!

2 E te Ariki, whakarongo mai ki toku reo: kia anga mai ou taringa ki toku reo inoi.

Panie! wysłuchaj głos mój: nakłoń uszów twych do głosu prośb moich.

3 Me i maharatia e koe nga kino, e Ihowa, ko wai, e te Ariki, e tu?

Panie! będzieszli nieprawości upatrywał, Panie! któż się zostoi?

4 Otira he muru hara tau, e wehingia ai koe.

Aleć u ciebie jest odpuszczenie, aby się ciebie bano.

5 E tatari ana ahau ki a Ihowa; e tatari ana toku wairua: e tumanako ana hoki ahau ki tana kupu.

Oczekuję na Pana; oczekuje dusza moja, i jeszcze oczekuje na słowo jego.

6 Ko te taringa o toku wairua i te Ariki nui atu i to te hunga e whanga ana ki te ata; ae, i to te hunga e whanga ana ki te ata.

Dusza moja oczekuje Pana, pilniej niż straż świtania, która strzeże aż do poranku.

7 E Iharaira, kia tumanako ki a Ihowa, kei a Ihowa hoki te mahi tohu, a kei a ia te hokonga nui.

Oczekujże, Izraelu! na Pana; albowiem u Pana jest miłosierdzie, a obfite u niego odkupienie.

8 A mana a Iharaira e hoko i roto i ona he katoa.

Onci sam odkupi Izraela od wszystkich nieprawości jego.