< Waiata 130 >
1 He waiata; he pikitanga. I karanga ahau ki a koe, e Ihowa, i roto i nga hohonu.
Ó, Drottinn, ég er í nauðum staddur, heyrðu hróp mitt!
2 E te Ariki, whakarongo mai ki toku reo: kia anga mai ou taringa ki toku reo inoi.
Hlustaðu á mig! Svaraðu og hjálpaðu mér!
3 Me i maharatia e koe nga kino, e Ihowa, ko wai, e te Ariki, e tu?
Drottinn, ef þú rifjaðir sífellt upp syndir okkar, hver fengi þá staðist?
4 Otira he muru hara tau, e wehingia ai koe.
En þú fyrirgefur! Getum við annað en óttast þig og elskað?
5 E tatari ana ahau ki a Ihowa; e tatari ana toku wairua: e tumanako ana hoki ahau ki tana kupu.
Og þess vegna bið ég og vona og treysti hjálp Guðs, því að hann hefur lofað að hjálpa.
6 Ko te taringa o toku wairua i te Ariki nui atu i to te hunga e whanga ana ki te ata; ae, i to te hunga e whanga ana ki te ata.
Næturverðirnir þrá nýjan dag, en ég þrái Drottin enn meira!
7 E Iharaira, kia tumanako ki a Ihowa, kei a Ihowa hoki te mahi tohu, a kei a ia te hokonga nui.
Ísrael, treystu Drottni því að hann er góður og miskunnsamur og veitir gnægð lausnar.
8 A mana a Iharaira e hoko i roto i ona he katoa.
Hann mun sjálfur leysa Ísrael frá öllum misgjörðum hans.