< Waiata 130 >
1 He waiata; he pikitanga. I karanga ahau ki a koe, e Ihowa, i roto i nga hohonu.
Een lied Hammaaloth. Uit de diepten roep ik tot U, o HEERE!
2 E te Ariki, whakarongo mai ki toku reo: kia anga mai ou taringa ki toku reo inoi.
HEERE! hoor naar mijn stem; laat Uw oren opmerkende zijn op de stem mijner smekingen.
3 Me i maharatia e koe nga kino, e Ihowa, ko wai, e te Ariki, e tu?
Zo Gij, HEERE! de ongerechtigheden gadeslaat; HEERE! wie zal bestaan?
4 Otira he muru hara tau, e wehingia ai koe.
Maar bij U is vergeving, opdat Gij gevreesd wordt.
5 E tatari ana ahau ki a Ihowa; e tatari ana toku wairua: e tumanako ana hoki ahau ki tana kupu.
Ik verwacht den HEERE; mijn ziel verwacht, en ik hoop op Zijn Woord.
6 Ko te taringa o toku wairua i te Ariki nui atu i to te hunga e whanga ana ki te ata; ae, i to te hunga e whanga ana ki te ata.
Mijn ziel wacht op den HEERE, meer dan de wachters op den morgen; de wachters op den morgen.
7 E Iharaira, kia tumanako ki a Ihowa, kei a Ihowa hoki te mahi tohu, a kei a ia te hokonga nui.
Israel hope op den HEERE; want bij den HEERE is goedertierenheid, en bij Hem is veel verlossing.
8 A mana a Iharaira e hoko i roto i ona he katoa.
En Hij zal Israel verlossen van al zijn ongerechtigheden.