< Waiata 130 >

1 He waiata; he pikitanga. I karanga ahau ki a koe, e Ihowa, i roto i nga hohonu.
Een bedevaartslied. Uit de diepten, o Jahweh, roep ik tot U,
2 E te Ariki, whakarongo mai ki toku reo: kia anga mai ou taringa ki toku reo inoi.
Heer, hoor mijn klagen; Laat uw oren toch luisteren Naar mijn bidden en smeken!
3 Me i maharatia e koe nga kino, e Ihowa, ko wai, e te Ariki, e tu?
Ach Jahweh, zo Gij de zonde gedenkt, Ach Heer, wie zou het bestaan?
4 Otira he muru hara tau, e wehingia ai koe.
Neen, bij U is vergeving, Opdat ik vol hoop U zou vrezen, o Jahweh.
5 E tatari ana ahau ki a Ihowa; e tatari ana toku wairua: e tumanako ana hoki ahau ki tana kupu.
Mijn ziel schouwt hunkerend naar zijn belofte, Mijn ziel smacht naar den Heer;
6 Ko te taringa o toku wairua i te Ariki nui atu i to te hunga e whanga ana ki te ata; ae, i to te hunga e whanga ana ki te ata.
Meer dan wachters naar de morgen,
7 E Iharaira, kia tumanako ki a Ihowa, kei a Ihowa hoki te mahi tohu, a kei a ia te hokonga nui.
Ziet Israël naar Jahweh uit. Want bij Jahweh is ontferming, En overvloed van verlossing;
8 A mana a Iharaira e hoko i roto i ona he katoa.
Hij zal Israël bevrijden Van al zijn zonden!

< Waiata 130 >